DE HOOFDSTAD VAN INDONESIË.
In de middag uit Yogyakarta vertrokken meet een uur vertraging naar Jakarta "Soekarno Hatta Airport" met Lion Air.
Het was een rustige vlucht met zon nu en dan het zicht op de top van een vulkaan die boven het wolkendek uitstak. Wederom verbaasde ik me wat er allemaal aan handbagage werd meegenomen in het vliegtuig door de overige passagiers. Niet alleen de bagage ruimte boven de stoelen puilde uit maar ook onder de stoelen werd het nodige weg gestouwd.
De zon ging reeds onder toen we te Jakarta landen en het was misschien te danken aan het feit we eer uur vertraagd aankwamen dat er weinig file was op weg naar het centrum van deze miljoenen stad.
In Jakarta mochten we gebruik maken van een appartement van een goede vriend en oud klasgenoot van mijn medereiziger. Het lag op de veertiende verdieping van een torenflat en er waren nog achttien verdiepingen boven ons. We hadden in ieder geval een fraai uitzicht over de stad.
Overal zie je enorme hoge torenflats verrijzen met kantoren en woonappartementen. Het ene gebouw nog fraaier dan het andere in architectuur. Toch zijn er nog stukken grond waarop een enkele woning staat met het nodige aan groen er om heen, maar hoelang nog.
In de dagen dat we in Jakarta waren waren was het weer oude vrienden ontmoeten en uit eten gaan. Het verkeer in deze stad is een verschrikking. Lopend ergens naar toe gaan is haast niet te doen daar er geen goede voorzieningen zijn voor de voetgangers. Voor je het weet stap je in het open riool. Dus is het steeds reizen met de taxi om ergens te komen en moet je het in de file staan maar op de koop toe nemen. In ieder geval heb je dan minder last van de enorme luchtvervuiling in deze stad.
Verder brachten we een bezoek aan het oudste deel van deze stad en de vlak daarbij gelegen oude haven Sunda Kelapa, waar de Pinisi scheepjes liggen.Over beide kom ik nog terug in dit blog.
( Over deze scheepjes schreef ik eerder een artikel op 27/01/2012 en op 21/03/2013.)
Verder te vergeefs gezocht naar een vervangende lens voor mijn camera en nu is de hoop gevestigd op Singapore.
In de dagen dat we in Jakarta waren waren was het weer oude vrienden ontmoeten en uit eten gaan. Het verkeer in deze stad is een verschrikking. Lopend ergens naar toe gaan is haast niet te doen daar er geen goede voorzieningen zijn voor de voetgangers. Voor je het weet stap je in het open riool. Dus is het steeds reizen met de taxi om ergens te komen en moet je het in de file staan maar op de koop toe nemen. In ieder geval heb je dan minder last van de enorme luchtvervuiling in deze stad.
Verder brachten we een bezoek aan het oudste deel van deze stad en de vlak daarbij gelegen oude haven Sunda Kelapa, waar de Pinisi scheepjes liggen.Over beide kom ik nog terug in dit blog.
( Over deze scheepjes schreef ik eerder een artikel op 27/01/2012 en op 21/03/2013.)
Verder te vergeefs gezocht naar een vervangende lens voor mijn camera en nu is de hoop gevestigd op Singapore.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten