.png)
HET OVERBRENGEN VAN
PERSONEN, LADING OF
BRANDSTOF OP ZEE.
BIJ EEN DERGELIJKE OPERATIE ONDERSCHEIDEN WE HET WIPPERTROSTUIG EN HET LAADBOOMTUIG.
AFGIFTETUIG.
Het afgiftetuig wordt gebruikt door bevoorradingsschepen van de marine om al varende voorraden af te geven aan de schepen van de gevechtsvloot op volle zee volle kracht varend.
Soms wordt het het afgifte tuig ook gebruikt tussen de schepen van de gevechtsvloot onderling wanneer een kruiser of vliegkampschip olie afgeeft aan een fregat. Ook gebeurd het wel dat er personen overgezet worden.
Het afgiftetuig is ingevoerd in de jaren voor de WO-II toen de bevoorrading op zee voor het eerst op ruimere schaal werd toegepast. Het zijn vooral de V.S. en Groot Brittanië geweest die een grote bijdrage in de ontwikkeling van verschillende tuigen hebben geleverd.
Hierdoor zijn de marines van de andere NATO-landen dan ook min of meer op de oorspronkelijke Amerikaanse of Engelse tuigen gestandaardiseerd.
In het algemeen voert het afgevende schip het tuig, terwijl het ontvangende schip van overname posities met de nodige bevestigingspunten voor het tuig, werkruimte en eventueel lieren voorzien moet zijn.
In grote lijn zijn er twee methoden voor het afgeven. Bij de ene methode (astern-methode) alleen in gebruik voor het afgeven van vloeibare brandstoffen, laat het afgevende schip een olieslang vieren over de achtersteven.
Het ontvangende schip vaart achter achter het afgevende schip aan, pikt de in het water drijvende olieslang op en bevestigd deze via een geleiderol op het voorschip, waarna de slang wordt aangesloten en het overpompen kan beginnen. Dit gebeurd met een snelheid van enkele honderden tonnen per uur.
( Wippertrostuig.)
Bij de andere methode varen het afgevende en ontvangende schip naast elkaar op dezelfde koers en snelheid met het tuig tussen zich in.
Meestal bedraagt de snelheid bij een dergelijke operatie 10 knopen en hebben de schepen een tussenruimte van 20 tot 80 meter afhankelijk van het type tuig en de weersomstandigheden.
De eerste verbinding wordt gemaakt door het overschieten van van een lijn door middel van een lijnschietgeweer.
Er zijn bij deze methode in principe twee typen tuigen. Het ene type, het wippertrostuig, wordt zowel gebruikt voor het afgeven van vloeibare brandstoffen (span-wire rig, jackstay fueling rig), als voor het afgeven van zware of lichte lasten zoals munitie, reservedelen, victualie, personen enz.
Bij dit tuig wordt een draad, de wippertros, gespannen tussen het afgevende schip waaraan of de olieslang hangt, dan wel de last die van het afgevende schip naar het ontvangende moet worden getrokken.
(Laadboomtuig.)
Het andere type tuig, het laadboomtuig, wordt hoofdzakelijk gebruikt voor het afgeven van vloeibare brandstoffen (large derrick rig, close in rig) en in mindere mate en dan nog voornamelijk door Amerikaanse schepen voor het afgeven van lasten (burton rig, house-fall rig); burton rig, waarbij last door ontvangende schip wordt overgehaald, house-fall rig, waarbij last door het afgevende schip wordt overgehaald.
Bij het olieafgeven met dit tuig hangt de olieslang voor het grootste deel aan de laadboom van het afgevende schip. De optredende krachten worden daarmee in hoofdzaak opgenomen door dit schip en dit type tuig is daardoor bij uitstek geschikt voor het afgeven van olie aan kleine schepen i.c. jagers en fregatten.
Om te voorkomen dat bij een kleine verandering van de afstand tussen de beide schepen of de last of de olislang door het water sleurt, dan wel de draad breekt, kan deze laatste niet vastgezet worden, maar moet hij naar behoefte uitgevierd of ingehieuwd kunnen worden. Veelal worden hiertoe zg. constant selftensioning lieren gebruikt, welke zorgen voor een constante spanning in de diverse draden. Mochten door een of andere oorzaak de twee schepen zich plotseling van elkaar verwijderen, dan zorgen sliphaken in de staaldraden en breekstukken in de olieslangen ervoor dat dit zonder grote ongelukken en al te grote schade kan geschieden.
Tegenwoordig wordt. in het bijzonder in de V.S, gewerkt aan de ontwikkeling van het zogenaamde FAST-systeem. (Fast Automatic Shuttle Transfer). Met deze methode, die vooral bedoeld is voor het afgeven van projectielen van geleide wapensystemen, is het mogelijk zeer snel te werken terwijl toch de last voortdurend goed onder controle is, waardoor schokken of stoten worden vermeden.
Hierdoor zijn de marines van de andere NATO-landen dan ook min of meer op de oorspronkelijke Amerikaanse of Engelse tuigen gestandaardiseerd.
In het algemeen voert het afgevende schip het tuig, terwijl het ontvangende schip van overname posities met de nodige bevestigingspunten voor het tuig, werkruimte en eventueel lieren voorzien moet zijn.
Het ontvangende schip vaart achter achter het afgevende schip aan, pikt de in het water drijvende olieslang op en bevestigd deze via een geleiderol op het voorschip, waarna de slang wordt aangesloten en het overpompen kan beginnen. Dit gebeurd met een snelheid van enkele honderden tonnen per uur.
Bij de andere methode varen het afgevende en ontvangende schip naast elkaar op dezelfde koers en snelheid met het tuig tussen zich in.
Meestal bedraagt de snelheid bij een dergelijke operatie 10 knopen en hebben de schepen een tussenruimte van 20 tot 80 meter afhankelijk van het type tuig en de weersomstandigheden.
De eerste verbinding wordt gemaakt door het overschieten van van een lijn door middel van een lijnschietgeweer.
Er zijn bij deze methode in principe twee typen tuigen. Het ene type, het wippertrostuig, wordt zowel gebruikt voor het afgeven van vloeibare brandstoffen (span-wire rig, jackstay fueling rig), als voor het afgeven van zware of lichte lasten zoals munitie, reservedelen, victualie, personen enz.
Bij dit tuig wordt een draad, de wippertros, gespannen tussen het afgevende schip waaraan of de olieslang hangt, dan wel de last die van het afgevende schip naar het ontvangende moet worden getrokken.
Het andere type tuig, het laadboomtuig, wordt hoofdzakelijk gebruikt voor het afgeven van vloeibare brandstoffen (large derrick rig, close in rig) en in mindere mate en dan nog voornamelijk door Amerikaanse schepen voor het afgeven van lasten (burton rig, house-fall rig); burton rig, waarbij last door ontvangende schip wordt overgehaald, house-fall rig, waarbij last door het afgevende schip wordt overgehaald.
Bij het olieafgeven met dit tuig hangt de olieslang voor het grootste deel aan de laadboom van het afgevende schip. De optredende krachten worden daarmee in hoofdzaak opgenomen door dit schip en dit type tuig is daardoor bij uitstek geschikt voor het afgeven van olie aan kleine schepen i.c. jagers en fregatten.
Tegenwoordig wordt. in het bijzonder in de V.S, gewerkt aan de ontwikkeling van het zogenaamde FAST-systeem. (Fast Automatic Shuttle Transfer). Met deze methode, die vooral bedoeld is voor het afgeven van projectielen van geleide wapensystemen, is het mogelijk zeer snel te werken terwijl toch de last voortdurend goed onder controle is, waardoor schokken of stoten worden vermeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten