.png)
HET GROOTSTE WERELDDEEL
VAN ONZE PLANEET AARDE. (5)
AZIË.
IRAK.
Officieel de republiek Irak. Het land is gelegen in de Midden-Oosten en is voor een groot deel het stroomgebied van de rivieren de Eufraat en de Tigris.
Irak grenst in het zuidoosten aan de Arabische Golf en verder aan de landen Kuwait, Saoedi-Arabië, Jordanië, Syrië, Turkije en Iran.
Het land heeft een oppervlakte van 435.052 km², waarvan 1,1% water.
De hoofdstad is Bagdad en de voertaal is Arabisch en Koerdisch.
Het gebied dat het huidige Irak omvat is vrijwel gelijk aan het vroegere Mesopotamië, het land tussen de Eufraat en de Tigris.
De eerste menselijke beschaving bestond hier reeds in 3500 v.Chr. Zij kenden reeds het schrift en literatuur. Dit volk van de Soemerisch waren georganiseerd in stadstaten. De ene na de andere rijke cultuur volgden elkaar op in dynastieën.
Intussen was de stad babylon uitgegroeid tot de belangrijkste metropool van zuidelijk Mesopotamië. Het stond bekend om zijn kunstige bouwwerken met de zogenaamde 'hangende tuinen'.
Het oude koninkrijk bleef bestaan tot 1575 v.Chr. toen het werd bezet door de Hettieten.
Hierna volgde een periode waardoor het land werd gedomineerd door naburige volkeren, zoals de Kassieten en de Mitanni.
In 911 v.Chr. kwam geheel Mesopotamië in handen van Assyrië. Dit Nieuw-Assyrische Rijk heerste zelfs over gebieden als; de Levant, Cyprus, delen van Klein-Azië en zelfs Egypte.
In deze periode kwam het Aramees op als belangrijke taal, maar verving met haar alfabet het oude Soemerische spijkerschrift.
De Nieuw-Assyriers waren berucht om hun onderdrukkende beleid en continue oorlogsvoering, maar gelijk ook om hun geweldige prestaties in de kunsten en architectuur.
In 695 v.Chr viel dit rijk door rebellie van Babyloniërs en Meden uit elkaar en ontstond het Nieuw-Babylonische Rijk. Babylon werd weer de hoofdstad en was het centrum van de wetenschap.
Het rijk werd in de 6e eeuw v.Chr. door de Perzen veroverd. De Perzen adopteerden de tradities van het land en maakten ook van Babylon hun hoofdstad. Het rijk strekte zich uit van de rivier de Indus in India tot in Egypte.
Alexander de Grote veroverde in de 13e eeuw alle Perzische gebieden, maar na zijn dood viel zijn rijk uiteen en kwam het in Griekse handen.
In de 2e eeuw werd het christendom in Perzisch Irak geïntroduceerd en het had in de 5e eeuw bijna alle Mesopotamische religies vervangen.
In de 7e eeuw kwamen de Arabieren en deze ontrokken Irak volledig aan de Perzische controle.
Bagdad werd de nieuwe hoofdstad en het land ging eeuwen van strijd en geweld tegemoet.
In 1258 werd Bagdad met de grond gelijk gemaakt door de Mongolen en nog geen eeuw later werd het land geplunderd door de Aziatische moslimheerser Timoer Lenk. In de 16e eeuw werd het land ingenomen door de Ottomaanse Turken, wiens rijk in 1917 ten val kwam.
Bij verdeling door de Volkenbond kwam Irak onder Brits bestuur en deze werkten naar een onafhankelijk land toe onder een monarchie, wat in 1932 een feit werd. In 1941 veroverden de Britten het land en na een militaire staatsgreep 1958 kwam er een einde aan de door de Britten opgelegde monarchie. Het land werd een republiek onder Saddam Hoessein welke een schrikbewind uitvoerde. Vanaf 1980 nadat Irak, Kuwait binnenviel, de oorlog Irak-Iran in 1988, de Golfoorlog 1990-1991 en de strijd tegen haar Koerdische bevolking en de uiteindelijk inval van de coalitie troepen van de V.S. en het Verenigd Koninkrijk, wat de val van Saddam Hoessein tot gevolg had, kent het land tot op heden nog geen interne vrede door de onderlinge strijd van moslim groeperingen en de opkomst van de radicale moslim strijders van IS.
De economie van het land steunt hoofdzakelijk op de aardolie industrie en de export daarvan.
De eerste menselijke beschaving bestond hier reeds in 3500 v.Chr. Zij kenden reeds het schrift en literatuur. Dit volk van de Soemerisch waren georganiseerd in stadstaten. De ene na de andere rijke cultuur volgden elkaar op in dynastieën.
Het oude koninkrijk bleef bestaan tot 1575 v.Chr. toen het werd bezet door de Hettieten.
Hierna volgde een periode waardoor het land werd gedomineerd door naburige volkeren, zoals de Kassieten en de Mitanni.
In 911 v.Chr. kwam geheel Mesopotamië in handen van Assyrië. Dit Nieuw-Assyrische Rijk heerste zelfs over gebieden als; de Levant, Cyprus, delen van Klein-Azië en zelfs Egypte.
In deze periode kwam het Aramees op als belangrijke taal, maar verving met haar alfabet het oude Soemerische spijkerschrift.
De Nieuw-Assyriers waren berucht om hun onderdrukkende beleid en continue oorlogsvoering, maar gelijk ook om hun geweldige prestaties in de kunsten en architectuur.
In 695 v.Chr viel dit rijk door rebellie van Babyloniërs en Meden uit elkaar en ontstond het Nieuw-Babylonische Rijk. Babylon werd weer de hoofdstad en was het centrum van de wetenschap.
Alexander de Grote veroverde in de 13e eeuw alle Perzische gebieden, maar na zijn dood viel zijn rijk uiteen en kwam het in Griekse handen.
In de 2e eeuw werd het christendom in Perzisch Irak geïntroduceerd en het had in de 5e eeuw bijna alle Mesopotamische religies vervangen.
In de 7e eeuw kwamen de Arabieren en deze ontrokken Irak volledig aan de Perzische controle.
Bagdad werd de nieuwe hoofdstad en het land ging eeuwen van strijd en geweld tegemoet.
In 1258 werd Bagdad met de grond gelijk gemaakt door de Mongolen en nog geen eeuw later werd het land geplunderd door de Aziatische moslimheerser Timoer Lenk. In de 16e eeuw werd het land ingenomen door de Ottomaanse Turken, wiens rijk in 1917 ten val kwam.
Bij verdeling door de Volkenbond kwam Irak onder Brits bestuur en deze werkten naar een onafhankelijk land toe onder een monarchie, wat in 1932 een feit werd. In 1941 veroverden de Britten het land en na een militaire staatsgreep 1958 kwam er een einde aan de door de Britten opgelegde monarchie. Het land werd een republiek onder Saddam Hoessein welke een schrikbewind uitvoerde. Vanaf 1980 nadat Irak, Kuwait binnenviel, de oorlog Irak-Iran in 1988, de Golfoorlog 1990-1991 en de strijd tegen haar Koerdische bevolking en de uiteindelijk inval van de coalitie troepen van de V.S. en het Verenigd Koninkrijk, wat de val van Saddam Hoessein tot gevolg had, kent het land tot op heden nog geen interne vrede door de onderlinge strijd van moslim groeperingen en de opkomst van de radicale moslim strijders van IS.
De economie van het land steunt hoofdzakelijk op de aardolie industrie en de export daarvan.
VLAG VAN IRAK.
De vlag van Irak is een driekleur met horizontale banen van boven naar onder in de kleuren; rood-wit-zwart.
In het midden van de witte baan staat de tekst in het Koefische schrift; "Allahu Akbar" ("God is Groot").
De huidige vlag is in gebruik sinds 22 januari 2008. Dit is sinds 1921 de zesde vlag.
WAPEN VAN IRAK.
Het wapen van Irak toont een gouden adelaar die naar links kijkt.
De oorsprong hiervan gaat terug tot Saladin en wordt de Saladins Adelaar genoemd. Saladin was de Koerdische moslim leider die de Arabieren wist te verenigen in de strijd tegen het Christelijk koninkrijk Jeruzalem.
Midden op de borst van de adelaar een wapenschild met de afbeelding van de vlag.
In zijn poten houdt deze een bord vast met daarop de naam van het land.
Het wapen is gebaseerd op het wapen van Egypte en andere Arabische landen.
IRAN.
Officieel de Islamitische Republiek Iran. Het is het voormalige koninkrijk Perzië.
Iran is gelegen in west-Azië en grenst aan de landen; Irak, Armenië, Azerbeidzjan, Turkmenistan, Afghanistan en Pakistan. In het noorden voor een deel aan de Kaspische Zee en in het zuiden aan de Arabische Golf.
Het land heeft een oppervlakte van 1.628.750 km², waarvan 0,7% water. De hoofdstad is Teheran en de voertaal is Perzisch, een Indo-Europese taal.
Iran werd tot 1935 in veel landen aangeduid met de naam Perzië, maar de naam van het land is sinds de tijde van de Sassaniden, het koningshuis van het Perzische rijk van de 3e tot de 7e eeuw, Iran. In 1935 vroeg de toenmalige heerser sjah Reza Pahlavi aan alle landen om voortaan de naam Iran te gebruiken. In 1949 werd voor buitenlands gebruik weer de naam Perzië ingevoerd, daar de oude naam te veel verwisseling gaf met de naam Irak. Na de val van het Perzische koninkrijk in 1979 werd de naam Iran weer in gebruik genomen.
Iran heeft een bijzonder lange geschiedenis en wordt tot een van de bakermatten van de menselijke beschaving gerekend.
Deze geschiedenis gaat terug tot de 6e eeuw v.Chr. toen Cyrus de grote de verschillende volkeren van het land verenigde. In die periode bereikte het Perzische rijk enorme macht en werd het grootste wereldrijk uit de oudheid.
Dit rijk besloeg een deel van Egypte en Griekenland en reikte tot het Indisch subcontinent in het oosten.
In de 4e eeuw v.Chr. werd het land ingenomen door de Macedoniër Alexander de Grote na het verslaan van de troepen van koning Darius III bij Gaugamela. Na de dood van Alexander werd het rijk bestuurd door de helenistische klasse welke later verslagen werden door de Parthen.
Tussen de 7e en 15e eeuw had het rijk te maken met in vallen van het Arabische rijk, in de 11e eeuw door de Turken en in de 13e eeuw door de Mongolen. In het einde van de 14e eeuw veroverde de Turk Timoer Lenk het gebied weer en richtte vele bloedbaden en slachtingen aan onder de bevolking.
Vanaf 1499 regeerde de eerste dynastie van de Safawiden tot 1736. Hierna werd het land betwist door drie dynastieën.
Het land kreeg tussen 1804 en 1828 drie keer te maken met grensoorlogen met het Russische rijk.
Het land wist in de 18e en 19e eeuw redelijk onafhankelijk te blijven van de westerse landen, al hadden Rusland en het Verenigd Koninkrijk grote invloeden.
Van 1925 tot 1979 regeerde de Pahalavi dynastie door middel van een staatsgreep. Zij namen de titel sjah aan maar waren van gewone komaf.
Het westen steunde de dynastie om economische redenen, waarvan de belangrijkste was de toegang tot de enorme olievoorraden.
In 1979 brak de Iraanse revolutie uit, gesteund door geestelijken, studenten, intellectuelen en middenstanders tegen de dictatuur van de sjah. De geestelijke leider ayatollah Khomeini werd de nieuwe leider.
Van 1980 tot 1988 had het land te maken met verschillende oorlogen met het buurland Irak.
Het land bouwde een eigen nucleaire programma op en raakte daardoor in een economisch isolement.
Pas in 2016 kwam er een einde aan dit isolement nadat het programma was stopgezet onder internationale druk.
Iran werd tot 1935 in veel landen aangeduid met de naam Perzië, maar de naam van het land is sinds de tijde van de Sassaniden, het koningshuis van het Perzische rijk van de 3e tot de 7e eeuw, Iran. In 1935 vroeg de toenmalige heerser sjah Reza Pahlavi aan alle landen om voortaan de naam Iran te gebruiken. In 1949 werd voor buitenlands gebruik weer de naam Perzië ingevoerd, daar de oude naam te veel verwisseling gaf met de naam Irak. Na de val van het Perzische koninkrijk in 1979 werd de naam Iran weer in gebruik genomen.
Deze geschiedenis gaat terug tot de 6e eeuw v.Chr. toen Cyrus de grote de verschillende volkeren van het land verenigde. In die periode bereikte het Perzische rijk enorme macht en werd het grootste wereldrijk uit de oudheid.
Dit rijk besloeg een deel van Egypte en Griekenland en reikte tot het Indisch subcontinent in het oosten.
In de 4e eeuw v.Chr. werd het land ingenomen door de Macedoniër Alexander de Grote na het verslaan van de troepen van koning Darius III bij Gaugamela. Na de dood van Alexander werd het rijk bestuurd door de helenistische klasse welke later verslagen werden door de Parthen.
Tussen de 7e en 15e eeuw had het rijk te maken met in vallen van het Arabische rijk, in de 11e eeuw door de Turken en in de 13e eeuw door de Mongolen. In het einde van de 14e eeuw veroverde de Turk Timoer Lenk het gebied weer en richtte vele bloedbaden en slachtingen aan onder de bevolking.
Het land kreeg tussen 1804 en 1828 drie keer te maken met grensoorlogen met het Russische rijk.
Het land wist in de 18e en 19e eeuw redelijk onafhankelijk te blijven van de westerse landen, al hadden Rusland en het Verenigd Koninkrijk grote invloeden.
Van 1925 tot 1979 regeerde de Pahalavi dynastie door middel van een staatsgreep. Zij namen de titel sjah aan maar waren van gewone komaf.
Het westen steunde de dynastie om economische redenen, waarvan de belangrijkste was de toegang tot de enorme olievoorraden.
In 1979 brak de Iraanse revolutie uit, gesteund door geestelijken, studenten, intellectuelen en middenstanders tegen de dictatuur van de sjah. De geestelijke leider ayatollah Khomeini werd de nieuwe leider.
Van 1980 tot 1988 had het land te maken met verschillende oorlogen met het buurland Irak.
Het land bouwde een eigen nucleaire programma op en raakte daardoor in een economisch isolement.
Pas in 2016 kwam er een einde aan dit isolement nadat het programma was stopgezet onder internationale druk.
VLAG VAN IRAN.
De huidige vlag werd aangenomen op 29 juli 1980. het is een weerspiegeling van de Islamitische Revolutie.
De vlag heeft drie horizontale banen in de kleuren van boven naar beneden in groen-wit-rood. In het midden van de witte baan staat een islamitisch symbool, wat o.a Allah betekend.
De groene en de rode rand zijn afgezet met teksten in het Perzisch/Arabisch; "Allah Akbar" ("God is Groot") dit in 22 kopieën wat symbolisch is voor de datum van de revolutie de 22e dag ven de 11e maand van de Iraanse kalender.
De kleuren van de vlag staan symbool voor de islam, vrede en moed.
Op de vl;ag van voor de revolutie zijn de kleuren het zelfde maar ontbreken de teksten op de groene en de rode band. In de witte band stond het symbool van het Perzische Rijk; een leeuw met een sabel in zijn poot met daarachter de opkomende zon, met in het midden daarboven een kroon.
WAPEN VAN IRAN.
Het is geen wapen, maar een staatssynbool of embleem. Dit komt ook voor in het midden van de vlag op de witte baan.
Het is de gestileerde vorm van het woord Allah.
het embleem wordt gevormd door vier halve manen en een zwaard. Boven het zwaard staat een shadda, een Arabisch teken om een letter te verdubbelen.
Tevens moet het embleem een tulp voorstellen. het is de bloem welke op een graf van een soldaat wordt geplaatst die voor het vaderland is gestorven.
ISRAËL.
Officieel de Staat Israël. Het land is gelegen in het Midden-Oosten en grenst aan de Middellandse Zee, Libanon, Syrië, Jordanië, Egypte en de Palestijnse gebieden, de Gazastrook en de West Bank.
In het uiterste zuiden grenst het land aan de Golf van Akaba.
Israël heeft een oppervlakte van 22.072 km². De hoofdstad is (omstreden) Jeruzalem en de voertaal is Hebreeuws en Arabisch.
Israël is een vrij jonge staat. Het gebied onder de naam Palestina stond onder bestuur van de Britten onder de naam Brits Mandaatgebied Palestina.
Door de vervolging van de Joden gedurende de WO-II door het Nazi-regiem van Duitsland in Europa vluchten veel Joden naar Palestina om daar een nieuw thuisland op te bouwen, wat voor hen meer een thuiskomen was na eeuwen.
Ondanks dat er reeds Joden in Palestina leefden naast de Arabieren, zagen zowel de Engelsen die de Arabieren als vriend wensten te houden en zo ook de Arabieren zelf de grote toe stroom van Joodse vluchtelingen als een gevaar. De Engelsen sleepten de schepen met vluchtelingen naar Cyprus, waar de opvarenden in een kamp werden onder gebracht, maar vele wisten de blokkade te ontwijken of reisden over land naar het "beloofde land". Een felle strijd werd geleverd tussen de Joden en de Britten om het bestaansrecht.
Na de WO-II moest Groot-Brittannië het bestuur over Palestina onder druk van de verenigde Naties beëindigen en daarop riep David Ben-Gurion op 14 mei 1948 de onafhankelijke staat Israël uit.
Hierop vielen de troepen van de omringende Arabische landen de nieuwe staat aan, Israël wist ze te verslaan en vergrootte tevens haar grondgebied.
Israël riep Jeruzalem uit als haar hoofdstad, wat zeer omstreden was bij de Arabieren die het als een van hun heilige steden beschouwen.
In 1956 brak de Suezcrisis uit, een oorlog met Israël, Groot-Brittannië en Frankrijk enerzijds en Egypte anderzijds. Tijdens deze oorlog veroverde Israël de Sinaï om daardoor een vrije vaart via het Suezkanaal te verkrijgen naar haar haven Eilat in de Golf van Akaba. Bij de wapenstilstand van 1957 verkreeg Israël vrije doorvaart ven het kanaal en trok haar troepen terug uit de Gazastrook en deels uit de Sinaï.
In 1964 werd de PLO (Palestijnse bevrijdingsorganisatie) opgericht met als doel het 'bevrijden' van de Palestijnse gebieden zoals die voor 1948 bestonden onder Brits mandaat. het gevolg was het volledig afsluiten van de grenzen met Gaza en de westelijke Jordaan oever.
In juni 1967 brak de Zesdaagse Oorlog uit met als aanvallers Egypte, Syrië Libanon en Jordanië om het land volledig te verslaan.
In deze zes dagen veroverde Israël wederom de Sinaï en de Gazastrook en stak zelfs het Suezkanaal over. Veroverde de Westelijke Jordaanoever op Jordanië', de Golanhoogten op Syrië en gebieden in het zuiden van Libanon.
Veel Palestijnen en Syriërs werden uit deze gebieden verdreven.
In 1973 op de Grote Verzoendag ( Jom Kipoer) een belangrijke godsdienstige dag in het Joodse geloof vielen de troepen van Egypte en Syrië in een verrassingsaanval Israël aan. Het land reageerde zeer snel en versloeg de aanvallende troepn
In 1977 bracht de Egyptische president Sadat een bezoek aan Israël en hiermee opende hij de weg naar vredesgesprekken. OP 26 maart 1979 werd de vrede tussen Israël en Egypte getekend. Hiermee was Egypte het eerste Arabische land dat de staat Israël erkende.
Het conflict met de Palestijnen en het geweld zou nog jaren voortduren en deze kozen gedurende de Golfoorlog van 1990-1992 de zijde van Irak in de hoop dat dit land de staat Israël zou vernietigen.
Met Jordanië werd op 26 oktober 1994 vrede gesloten.
OP 13 september ondertekenden in Oslo onder leiding van de Amerikaanse president Clinton, Yitzak Rabin namens Israël en Yasser Arafat namens de Palestijnen de Oslo-akkoorden wat moest leiden tot een vrede tussen beide partijen. Tot op heden en ook door de machtsstrijd tussen de Palestijnse bestuurders van de Gaza-strook en de Westelijke Jordaanoever is daar nog weinig van terecht gekomen vanwege de invloed van de fundamentalistisch-islamitische terroristische verzetsbeweging Hamas en de Libanese beweging Hezbollah.
Het wapenschild van de staat Israël heeft in indigo gekleurd veld met daarop in het wit een afbeelding van de menora tussen twee olijftakken met onderin in het Hebreews het woord Israël.
Het wapen werd aangenomen in 1948.
De menora is al bijna meer dan drieduizend jaar het symbool van het jodendom. Het is een zevenarmige kandelaar die reeds werd gebruikt in de oude Joodse Tempel in Jeruzalem en door de Romeinen bij het plunderen van de tempel naar Rome werd meegenomen.
Een afbeelding van de menora is op de Boog van Titus, die in Rome werd opgericht na de verovering van Jeruzalem in 70 n.Chr. afgebeeld.
De olijftakken staan symbool voor vrede.
Ondanks dat de ontwerpers geen Bijbelse tekst hebben gebruikt voor hun ontwerp, lijkt de afbeelding gebaseerd op het Bijbelse boek Zacharia hoofdstuk 4: "Ik zie daar een kandelaar, geheel van goud, met een oliehouder aan zijn top; hij heeft zeven lampen (vlammen) en er zijn twee olijftakken bij, een aan de rechterzijde van de kandelaar en de andere aan de linkerzijde".
VLAG VAN JAPAN.
Israël is een vrij jonge staat. Het gebied onder de naam Palestina stond onder bestuur van de Britten onder de naam Brits Mandaatgebied Palestina.
Door de vervolging van de Joden gedurende de WO-II door het Nazi-regiem van Duitsland in Europa vluchten veel Joden naar Palestina om daar een nieuw thuisland op te bouwen, wat voor hen meer een thuiskomen was na eeuwen.
Ondanks dat er reeds Joden in Palestina leefden naast de Arabieren, zagen zowel de Engelsen die de Arabieren als vriend wensten te houden en zo ook de Arabieren zelf de grote toe stroom van Joodse vluchtelingen als een gevaar. De Engelsen sleepten de schepen met vluchtelingen naar Cyprus, waar de opvarenden in een kamp werden onder gebracht, maar vele wisten de blokkade te ontwijken of reisden over land naar het "beloofde land". Een felle strijd werd geleverd tussen de Joden en de Britten om het bestaansrecht.
Na de WO-II moest Groot-Brittannië het bestuur over Palestina onder druk van de verenigde Naties beëindigen en daarop riep David Ben-Gurion op 14 mei 1948 de onafhankelijke staat Israël uit.
Hierop vielen de troepen van de omringende Arabische landen de nieuwe staat aan, Israël wist ze te verslaan en vergrootte tevens haar grondgebied.
In 1956 brak de Suezcrisis uit, een oorlog met Israël, Groot-Brittannië en Frankrijk enerzijds en Egypte anderzijds. Tijdens deze oorlog veroverde Israël de Sinaï om daardoor een vrije vaart via het Suezkanaal te verkrijgen naar haar haven Eilat in de Golf van Akaba. Bij de wapenstilstand van 1957 verkreeg Israël vrije doorvaart ven het kanaal en trok haar troepen terug uit de Gazastrook en deels uit de Sinaï.
In 1964 werd de PLO (Palestijnse bevrijdingsorganisatie) opgericht met als doel het 'bevrijden' van de Palestijnse gebieden zoals die voor 1948 bestonden onder Brits mandaat. het gevolg was het volledig afsluiten van de grenzen met Gaza en de westelijke Jordaan oever.
In deze zes dagen veroverde Israël wederom de Sinaï en de Gazastrook en stak zelfs het Suezkanaal over. Veroverde de Westelijke Jordaanoever op Jordanië', de Golanhoogten op Syrië en gebieden in het zuiden van Libanon.
Veel Palestijnen en Syriërs werden uit deze gebieden verdreven.
In 1973 op de Grote Verzoendag ( Jom Kipoer) een belangrijke godsdienstige dag in het Joodse geloof vielen de troepen van Egypte en Syrië in een verrassingsaanval Israël aan. Het land reageerde zeer snel en versloeg de aanvallende troepn
In 1977 bracht de Egyptische president Sadat een bezoek aan Israël en hiermee opende hij de weg naar vredesgesprekken. OP 26 maart 1979 werd de vrede tussen Israël en Egypte getekend. Hiermee was Egypte het eerste Arabische land dat de staat Israël erkende.
Het conflict met de Palestijnen en het geweld zou nog jaren voortduren en deze kozen gedurende de Golfoorlog van 1990-1992 de zijde van Irak in de hoop dat dit land de staat Israël zou vernietigen.
Met Jordanië werd op 26 oktober 1994 vrede gesloten.
OP 13 september ondertekenden in Oslo onder leiding van de Amerikaanse president Clinton, Yitzak Rabin namens Israël en Yasser Arafat namens de Palestijnen de Oslo-akkoorden wat moest leiden tot een vrede tussen beide partijen. Tot op heden en ook door de machtsstrijd tussen de Palestijnse bestuurders van de Gaza-strook en de Westelijke Jordaanoever is daar nog weinig van terecht gekomen vanwege de invloed van de fundamentalistisch-islamitische terroristische verzetsbeweging Hamas en de Libanese beweging Hezbollah.
VLAG VAN ISRAËL.
De vlag van Israël is afgeleid van de talliet, een vierhoekige omzoomde sjaal die reeds in de oudheid al bij het joodse ochtendgebed gedragen werd.
De vlag heeft een witte, blauwe, brede witte, blauw en witte baan.
In het midden van de brede baan staat in het blauw de davidster afgebeeld. het blauw kan variëren van marineblauw tot indigo.
De vlag werd in gebruik genomen op 28 oktober 1948, vijf maande na de onafhankelijkheid van het land.
WAPEN VAN ISRAËL.
Het wapen werd aangenomen in 1948.
De menora is al bijna meer dan drieduizend jaar het symbool van het jodendom. Het is een zevenarmige kandelaar die reeds werd gebruikt in de oude Joodse Tempel in Jeruzalem en door de Romeinen bij het plunderen van de tempel naar Rome werd meegenomen.
Een afbeelding van de menora is op de Boog van Titus, die in Rome werd opgericht na de verovering van Jeruzalem in 70 n.Chr. afgebeeld.
De olijftakken staan symbool voor vrede.
Ondanks dat de ontwerpers geen Bijbelse tekst hebben gebruikt voor hun ontwerp, lijkt de afbeelding gebaseerd op het Bijbelse boek Zacharia hoofdstuk 4: "Ik zie daar een kandelaar, geheel van goud, met een oliehouder aan zijn top; hij heeft zeven lampen (vlammen) en er zijn twee olijftakken bij, een aan de rechterzijde van de kandelaar en de andere aan de linkerzijde".
JAPAN.
Japan is het laatste keizerrijk van de wereld. Het staat ook bekend onder naam "Nippon" met de letterlijke betekenis: oorsprong van de zon.
Het is een eilanden staat ten oosten van het continent Azië.
Het land bestaat uit 6.852 eilanden waarvan de grootste zijn; Hokkaido, Shikoku en Kyushu.
Japan heeft een oppervlakte van 377.930 km², waarvan 0,8% water. De hoofdstad is Tokyo tevens de grootste stad van het land en de grootste metropool van de wereld.
De officiële taal is Japans.
De naam vindt zijn oorsprong in de Chinese Tang-dynastie. Japanse geleerden die er Chinees hadden gestudeerd bedachten een nieuwe naam voor hun thuisland. Ze gebruikten de Chinese uitdrukking voor "oorsprong van de zon, zonsopgang". omdat Japan ten oosten van China ligt en de zon er op komt. In het Chinees van die tijd was het de uitdrukking nzyet-pwun, wat later werd vereenvoudigd tot Nip-pon.
In de 5e en 6e eeuw werd het Chinese schrijfsysteem en het boeddhisme geïntroduceerd.
Volgens overleveringen zou Japan gesticht zijn in de 7e eeuw v.Chr. door de keizer Jimmu.
De keizers waren de heersers maar de macht lag bij de nobelen, regenten en de shoguns (militaire gouverneurs).
Het land leefde geïsoleerd van de westerse wereld en de eerste westerlingen die een handelspost openden waren de Nederlanders op het eiland Deijma en dit was lange tijd het enige contact met de westerse wereld. deze isolatie duurde ruim 200 jaar.
Later volgden de Portugezen en de Engelsen en pas in 1854 kwam er meer contact met de buitenwereld. Dit had grote veranderingen tot gevolg; de macht van de shoguns werd afgeschaft en de macht van de keizer werd in ere hersteld. Het feodale systeem werd afgeschaft en veel westerse instituties werden overgenomen. Door het doorvoeren van economische, sociale en militaire hervormingen groeide Japan snel uit tot een wereldmacht.
Deze macht leidde tot de Eerste Chinees-Japanse Oorlog (1895) en de Russisch-Japanse Oorlog (1905), waarmee Korea en Taiwan en andere gebieden werden veroverd.
In het begin van de 20e eeuw kregen de expansionistische militairen in de regering steeds meer de macht. Dit leidde tot de inval van Mantsjoerije, de Tweede Chinees-Japanse Oorlog (1937) en uiteindelijk tot de deelname aan de WO-II. De macht van de keizer was een goddelijke macht voor de Japanners.
In 1945 werd Japan verslagen door de geallieerden en gaf zich pas over naar twee atoombom aanvallen op de steden Hiroshima en Nagasaki. De keizer had op 15 augustus besloten tot capitulatie, maar veel legeraanvoerder vochten alsnog door.
Het naoorlogse Japan in zijn huidige grootte bleef tot 1952 onder de controle van de V.S. Het leger mocht alleen nog maar defensief zijn. Het land wist met steun de economie weer op te bouwen en snel groeide de economische welvaart in zo'n tempo dat het een economische grootmacht werd. Hiervoor werd veel van de inwoners van het land geëist. Scholing is verplicht voor minimaal 9 jaar en hooguit twee weken vakantie per werkjaar.
Het land gelegen op een vulkanische boog, met nog veel werkende vulkanen, wordt regelmatig getroffen door aardbevingen.
Het is een eilanden staat ten oosten van het continent Azië.
Het land bestaat uit 6.852 eilanden waarvan de grootste zijn; Hokkaido, Shikoku en Kyushu.
Japan heeft een oppervlakte van 377.930 km², waarvan 0,8% water. De hoofdstad is Tokyo tevens de grootste stad van het land en de grootste metropool van de wereld.
De officiële taal is Japans.
De naam vindt zijn oorsprong in de Chinese Tang-dynastie. Japanse geleerden die er Chinees hadden gestudeerd bedachten een nieuwe naam voor hun thuisland. Ze gebruikten de Chinese uitdrukking voor "oorsprong van de zon, zonsopgang". omdat Japan ten oosten van China ligt en de zon er op komt. In het Chinees van die tijd was het de uitdrukking nzyet-pwun, wat later werd vereenvoudigd tot Nip-pon.
Volgens overleveringen zou Japan gesticht zijn in de 7e eeuw v.Chr. door de keizer Jimmu.
De keizers waren de heersers maar de macht lag bij de nobelen, regenten en de shoguns (militaire gouverneurs).
Het land leefde geïsoleerd van de westerse wereld en de eerste westerlingen die een handelspost openden waren de Nederlanders op het eiland Deijma en dit was lange tijd het enige contact met de westerse wereld. deze isolatie duurde ruim 200 jaar.
Later volgden de Portugezen en de Engelsen en pas in 1854 kwam er meer contact met de buitenwereld. Dit had grote veranderingen tot gevolg; de macht van de shoguns werd afgeschaft en de macht van de keizer werd in ere hersteld. Het feodale systeem werd afgeschaft en veel westerse instituties werden overgenomen. Door het doorvoeren van economische, sociale en militaire hervormingen groeide Japan snel uit tot een wereldmacht.
Deze macht leidde tot de Eerste Chinees-Japanse Oorlog (1895) en de Russisch-Japanse Oorlog (1905), waarmee Korea en Taiwan en andere gebieden werden veroverd.
In 1945 werd Japan verslagen door de geallieerden en gaf zich pas over naar twee atoombom aanvallen op de steden Hiroshima en Nagasaki. De keizer had op 15 augustus besloten tot capitulatie, maar veel legeraanvoerder vochten alsnog door.
Het naoorlogse Japan in zijn huidige grootte bleef tot 1952 onder de controle van de V.S. Het leger mocht alleen nog maar defensief zijn. Het land wist met steun de economie weer op te bouwen en snel groeide de economische welvaart in zo'n tempo dat het een economische grootmacht werd. Hiervoor werd veel van de inwoners van het land geëist. Scholing is verplicht voor minimaal 9 jaar en hooguit twee weken vakantie per werkjaar.
Het land gelegen op een vulkanische boog, met nog veel werkende vulkanen, wordt regelmatig getroffen door aardbevingen.
VLAG VAN JAPAN.
De vlag van Japan bestaat uit een wit veld met in het midden een rode cirkel (de zonneschijf).
Het doek is al sinds de 12e eeuw in gebruik.
Ook is de herkomst terug te voeren uit het feit dat men het land het 'land van de rijzende zon' noemde, daar vanuit China gezien boven Japan de zon als eerste opkwam. Japan kent naast de nationale vlag ook nog een oorlogsvlag ter zee en te land. In beide vlaggen is de zon voorzien van brede rode stralen.
Het doek is al sinds de 12e eeuw in gebruik.
Ook is de herkomst terug te voeren uit het feit dat men het land het 'land van de rijzende zon' noemde, daar vanuit China gezien boven Japan de zon als eerste opkwam. Japan kent naast de nationale vlag ook nog een oorlogsvlag ter zee en te land. In beide vlaggen is de zon voorzien van brede rode stralen.
WAPEN VAN JAPAN.
Japan kent geen staatswapen maar een keizerlijk zegel, wat door de Japanse keizerlijke familie wordt gebruikt en tevens het nationaal symbool is voor het land.
het zegel stelt een geel-oranje chrysanthemum voor, met zwarte randen. De keizer gebruikt een zegel met zestien bloemblaadjes op de voorgrond, en nog eens zestien er achter.
Andere instanties en op officiële documenten gebruikt men 14 bloemblaadjes.
Zie vervolg: AZIË. LANDEN, VLAGGEN EN WAPENEMBLEMEN. (DEEL 6)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten