.png)
VLAG EN WAPEN
VERTEGENWOORDIGEN OVERZEESE
GEMEENTEN IN DE CARIBIËN.
OVERZEESE GEMEENTEN.
HET EINDE VAN DE NEDERLANDSE ANTILLEN.
De eilanden Curaçao. Aruba en Sint Maarten werden op 10 oktober 2010 een autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden.
De eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba werden een bijzonder gemeente van Nederland.
Hiermee kwam een einde aan het bestaan van de Nederlandse Antillen.
BONAIRE.
De hoofdstad in Kralendijk; een verbastering van Koralendijk en de oudste nederzetting is Rincon, Spaans voor "hoek".
De eerste bewoners bereikten het eiland vanuit Venezuela rond 1000 n. Chr. waren de Caliquetio-indianen.
Van 1499 tot 1636 was het eiland Spaans bezit, waarna het in handen kwam van de Nederlandse West-Indische Compagnie.
Aan het begin van de 19e eeuw verloor Nederland het beheer over de Antillen aan de Engelsen. In 1816 werden ze uiteindelijk Nederlands en werd het Fort Oranje in Kralendijk gebouwd. Zout was een van grootste bronnen van inkomsten op het eiland. Tegenwoordig is het eiland geliefd bij de onderwatersporters.
De vlag heeft drie banen in geel, wit en blauw die van linksonder naar rechtsboven lopen. Ze staan symbool voor de stijgende lijn in de groei en de ontwikkeling van Bonaire.
De gele baan verwijst naar de zon en naar de gele bloemen van de oorspronkelijke vegetatie van het eiland, in het bijzonder de kibrahacha die één keer per jaar bloeit. De witte baan staat voor de vrede, vrijheid en zuiverheid. De blauwe baan verwijst naar de hemel en de zee, die het eiland met de wereld verbindt en een belangrijke rol speelt in de economie. In de witte baan staat een zwarte cirkel met vier punten en in het midden een rode ster, deze staat ook in het wapen van het eiland. De rode ster staat symbool voor het bloed dat de Bonairianen hebben vergoten om zich te bevrijden van haar vijanden en symboliseert haar overlevingskracht.
De punten van de ster verwijzen naar de zes traditionele woonkernen op het eiland. De zwarte ring stelt een kompasring voor en verwijst naar de goede zeemanschap van de bewoners en staat voor koersvastigheid en de economische, vriendelijke en culturele relaties in alle windstreken.
Het wapen van het eiland werd op 26 december 1986 in gebruik genomen.
Het schild heeft een blauw veld, dat verwijst naar de hemel en de zee. Op het schild staat in het midden een gouden stuurrad dat verwijst naar de Bonairianen die de wereldzeeën bevaren en de beste zeelieden en botenbouwers uit de regio worden gerekend. OP een zilveren hartschild de rode ster in de zwarte kompasring, als op de vlag. Het schild wordt gedekt door een gouden kroon met vijf bladeren.
SABA.
De hoofdstad van het eiland is The Bottom.
Saba zou in 1493 door Columbus in kaart zijn gebracht, maar hij is er zelf niet aan land gegaan. Columbus noemde het eiland San Cristóbal.
Vermoedelijk is de naam in het schrijven afgekort als San, een kruisje en bal, wat later als Saba werd gelezen.
De oorspronkelijke bewoners behoorden tot de Caiquietio-indianen.
In 1632 werd het eiland Nederlands bezit, maar wisselde door de eeuwen vaak van koloniale heersers, Frankrijk, Spanje en de Britten.
Pas in 1816 kwam het officieel in Nederlandse handen.
Het eiland bestaat uit een slapende vulkaan met vier lavakoepels. De hellingen lopen steil af naar zee en de kust is rotsachtig. De vulkaan Mount Scenery is met zijn hoogte van 887 meter het hoogste punt in het gehele Koninkrijk der Nederlanden.
Het klimaat is er vocht tropisch en het eiland is begroeid met secundair regenwoud. Ten noorden van het eiland ligt een klein onbewoond rotseilandje, Green Island, dat tot Saba behoort.
De vlag van Saba werd op 6 december 1985 op Saba Day voor het eerst gehesen.
De vlag heeft in het midden een witte ruit die van lijn naar lijn loopt. Boven zijn twee rode driehoeken en onder twee blauwe driehoeken ontstaan. In het midden van de witte ruit staat een gele vijfpuntige ster. De kleuren rood-wit en blauw staan symbool voor de band met Nederland.
het rood staat tevens symbool voor moed, eenheid en krachtdadigheid, wit voor vrede en blauw voor de zee. De gele ster staat symbool voor de rijkdom van het eiland.
Het wapen van Saba werd op 6december 1985 vastgesteld. Het wapen is een sprekend wapen.
Het schild heeft een veld van zilver met linksboven een vis van blauw en goud, rechtsboven een getuigde driemaster in rood met witte zeilen, in het midden in het groen het eiland met de vulkaan top in de wolken in het wit, en onder in het schild een aardappel in natuurlijke kleur.
Aan weerszijden van het schild groene koolbladeren. Het schild wordt gehouden door een Audubon pijlstormvogel in natuurlijke kleur. On der het schild een gouden lint met de spreuk; "Remis Saba Velisque", wat letterlijk betekend "met roeiriemen en zeilen", maar ook figuurlijk worden opgevat als "met volle kracht vooruit".
De pijlstaartvogel komt veel voor op het eiland en staat sinds een verordening op de ambtsketen van Saba afgebeeld. De vis verwijst naar de lokale visserij en haar historische rol voor het eiland. De driemaster verwijst naar de internationale bekendheid van de Sabaanse zeelieden. De aardappel verwijst naar de van oudsher Sabaanse aardappelen en het uitsteken klimaat op het eiland voor de teelt.
SINT EUSTATIUS.
Columbus was de eerste die dit eiland in 1493 op de kaart zette en trof er geen bevolking aan, die vermoedelijk door gebrek aan zoetwater het eiland had verlaten.
De Fransen bouwden er in 1629 een klein fort maar verlieten het weer wegens watergebrek. In 1636 kwam het in bezit de Nederlanders die een nieuw en groter fort bouwden en het water probleem oplosten door de bouw van regenbakken (cisternen) die heden nog bestaan. Het eiland leverde suikerriet, tabak en indigo. Het eiland kreeg in de 18e eeuw zeer afwisselde heersers; Fransen, Nederlanders, Engelsen, Nederlander en Engelsen en bleef na 1816 in handen van de Nederlanders.
De stratovulkaan The Quill, de Nederlanders noemen het 'De Kuil' naar de krater domineert het eiland met zijn hoogte van 601 meter.
Het hoogste punt heet Mazinga.
Het eiland kent drie natuurparken, op land en in zee: het St. Eustatius National Marine Park, National Park Quill en het Mariam Schmidt Botanical Garden.
De vlag is verdeeld in vier vijfzijdige blauwe vakken met een rode rand.
In het midden een witte ruit met daarin in het groen de contouren van het eiland, de vulkaan The Quill, en een gele ster. De juiste betekenis is niet bekend, maar men kan er vanuit gaan dat de vier blauwe vakken symbool staan voor de zee die in alle vier de windstreken het eiland omringt. Het wit in de ruit staat voor vrede, het groen voor de natuur en de gele ster voor de welvaart.
Het wapen van het eiland werd op 16 november 2004 officieel gepresenteerd. Het is een sprekend wapen. Het wapen wordt ingekapt in drieën gedeeld: in het linker deel op een rode achtergrond een rotsmassief van goud bestaande uit twee gedeelten, waarvan het achterste 1/3 van de hoogte van de voorste. De vulkaan The Quill. Het massief steekt uit boven een veld van zilver met vijf golvende blauwe banen. Dit voorstellende het eiland gelegen in de Caribische Zee. Op het rechterdeel op een zilverveld een gekanteelde ommuring met toegangspoort en twee spitsvormige toren, staande op een groene grond. Voorstellende het gerestaureerde Fort Oranje. In het onderste deel op een veld van zilver een zee-engel in natuurlijke kleur. Een symbool voor de zee natuurparken.
Een ketting van "blue beads" omringt het wapen; kralen uit de tijd van de slavernij die gebruikt werden als betaal- en ruilmiddel. Achter het schild twee gekruiste suikerrietstengels een herinnering aan de suikerplantages waar de slaven tewerk werden gesteld.
Het schild wordt gedekt door een muurkroon die symbool staat voor de oude verdedigingswerken op het eiland.
Onder het wapen op een lint van zilver de wapenspreuk Superba et confidens staat voor "Trots" op het verleden en "Vol Vertrouwen" in de toekomst.
De goudenberg staat voor het verleden. In de 18e eeuw was het eiland een van de drukste en belangrijkste doorvoerhavens van het Caribische gebied. Er gingen in die handel op het eiland fortuinen om wat Sint Eustatius de bijnaam "De Gouden Rots" bezorgde. Golden Rock is tevens de naam van het volkslied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten