.png)
OM DE ZONSHOOGTE
TE BEPALEN.
DAVISKWADRANT.
Het daviskwadrant is een oud zeevaartinstrument voor het meten van de zonshoogte ten behoeve
van de plaatsbepaling, breedte, op zee.
Het instrument is uitgevonden door John Davis en bestaat uit een houten raam, gevormd door twee boogsectoren van respectievelijk 60 en 30 graden, samen 90 graden of het vierde deel van een cirkel: kwadrant.
De bogen hebben een gemeenschappelijk middelpunt, waar zich ook een vast kimvizier bevindt.
Op de boog van 60 graden zit een beweegbaar schaduwvizier, op de boog van 30 graden een beweegbaar peilvizier.
De waarneming geschiedt met de rug naar de zon (Engels: backstaff) in tegenstelling tot de jacobsstaf.
Het schaduwvizier wordt op een geschat aantal graden geplaatst, het peilvizier verschoven tot de zonneschaduw, afgeworpen door het schaduwvizier, en de kimlijn samenvallen in de gleuf van het kimvizier.
De som van het aantal graden, aangeduid respectievelijk op de boog van het schaduwvizier en de boog van het peilvizier, geeft de gemeten hoek.
Het instrument werd verdrongen door de octant (links) maar bleef niettemin in gebruik tot het einde van de 18e eeuw (1767).
De naam octant verwijst naar een gradenboog die 45 graden beslaat.
De naam octant verwijst naar een gradenboog die 45 graden beslaat.
De octant werd later verdrongen door de sextant (onder rechts).
De naam sextant verwijst naar een gradenboog die 60 graden beslaat.
De naam sextant verwijst naar een gradenboog die 60 graden beslaat.
Verschillende varianten als de boogkwadrant of de Gunterkwadrant (links) van Edmund Gunter maakten geen opgang in de zeevaart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten