SUKADE. WAT IS DAT?

 

EEN GEKONFIJTE VRUCHT 

                    MET DE 

SMAAK VAN SINAASAPPEL.

SUKADE.

De feestdagen staan weer voor de deur en allerhande heerlijks is alweer te koop in de supermarkt, en zo ook de stol gevuld met spijs, krenten, rozijnen en kleine stukjes sukade.

Maar wat is sukade?

De sukadevrucht groeit aan een boom of grote struik (Citrus medica "Diamante"). De vruchten worden cederappels genoemd.

De sukade boom vindt zijn oorsprong in India en wordt vooral in gematigde gebieden in China gecultiveerd.

Ook in Europa worden ze geteeld in Griekenland op Kreta, Italië op Sicilië en Calabrië en op Corsica.

De meeste sukade komt echter van Puerto Rico.

De struik of kleine boom vormt een onregelmatige kroon en heeft een vrij korte levensduur. De kantige , jonge twijgen zijn rood gekleurd en met korte, dikke doornen bezet.

De ovale bladeren hebben een stompe top en een afgeronde of wigvormige bladvoet. De bladrand is getand. De bladsteel is kort en weinig of niet verbreed.

De geurende bloemen zitten in de bladoksels. Bij de zure rassen zijn de bloemknoppen roodachtig, bij de zoete rassen wit-geel.

De bloemblaadjes van de zure rassen zijn aan de bovenkant wit en aan de onderkant roodachtig. In de bloem zitten 30tot 40  meeldraden/

Het vruchtbeginsel is cilindrisch en gaat geleidelijk over in de stamper. Vaak zit de stamper nog aan de rijpe vrucht.

De ovale vrucht heeft een onregelmatige, hokkerige, zeer dikke schil. De top heeft vaak een uitstulping, zoals bij een citroen. De vrucht kan 25 centimeter lang en vier kilogram zwaar worden. De rijpe buitenste schil is geel en geurig en bevat etherische olie.

Onder de schil zit een dik, wit mesocarp en het binnenste van de vrucht heeft lichtgroen vruchtvlees, bestaande uit 10 tot 13 segmenten. Het vruchtvlees kan zowel zoet als zuur zijn, maar maakt slechts een klein deel van de vrucht uit. De zaden zijn glad en aan een zijde puntig: van binnen zijn ze wit. De sukade wordt als vrucht geplukt.

De schil wordt gebruikt voor sukade en heeft een geur die aan ceders doet denken. Het vruchtvlees en pitten worden verwijderd en vervolgens wordt de schil eerst een maand gepekeld. Na het pekelen wordt deze schoon gespeld en wordt de sukade ten slotte in suikerstroop gekookt om te konfijten. Sukade is verkrijgbaar in kleine blokjes of als een stuk.

De boom wordt vaak aangeplant als sierboom en ook de vruchten worden vaak decoratief gebruikt.

De etherische olie van de cederappel, cedraatolie, was een belangrijke geurstof in parfums± en het verhaal gaat dat in de Babylonië, in de tijd van Nebukadnezar, het als geurstof in parfum werd gebruikt.

TWEE SOORTEN GEBRUIKT IN EEN GELOOF.

Links de Citrus medica "Etrog" een bestanddeel van de feestviering bij het loofhuttenfeest (Soekot).

Het is een feest gebaseerd op de Thora dat zeven dagen duurt en waarbij wordt herdacht dat de Israëlieten, hun joodse voorouders, veertig jaar lang in de Sinaïwoestijn onder bescherming van God rondtrokken waarbij ze verbleven in tenten en hutten. 

Samen met de lulav, hadass en aravak wordt deze vrucht in de hand genomen en vastgehouden of gezwaaid tijdens specifieke delen van de gebeden.

Rechts de Citrus medica "Fingered". De vrucht stat bekend als "Boeddha's hand" en is zeer decoratief, maar bevat geen saphoudend vruchtvlees. Bij dir ras zijn de vruchtvleessegmenten afzonderlijk door een schil omgeven.  De Boeddha's hand is genoemd naar de vrucht van een kleine boom die zijn oorsprong vindt in India en China. Bloemen zijn zachtpaars en geurend.