VLAG EN WAPEN
VERTEGENWOORDIGEN EEN LAND,
EEN PROVINCIE OF EEN GEMEENTE.
PROVINCIE ZEELAND.
De provincie grenst aan de provincie Zuid-Holland en Noord-Brabant en de Belgische provincies West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen en Antwerpen.
De provincie hoofdstad is Middelburg.
Sinds 1 januari 2003 bestaat de provincie na een herindeling uit dertien gemeentes.
De provincie omvat het zuidwestelijke deel van de Rijn-Maas- Schelde- delta. Ze bestaat uit een aantal schiereilanden die ooit losse eilanden waren. De naam "Zeeland" is hier van afgeleid.
De schiereilanden en eilanden zijn: Tholen (voormalig eiland), Sint Phillipeland (schiereiland), Schouwen-Duiveland (voormalig eiland), Noord-Beveland (voormalig eiland), Zuid-Beveland (schiereiland),
Walcheren (voormalig eiland). Zeeuw-Vlaanderen is geen eiland of schiereiland, maar is vanuit de rest van Nederland alleen door de Westerscheldetunnel , of over land via België of met een veer te bereiken. De provincie heeft door de eeuwen heen een strijd geleverd tegen het zeewater.
De vlag heeft een blauw veld met daarop afgebeeld drie golvende witte banen met in het midden het wapen van de provincie.
De witte banen staan symbool voor het land en de blauwe banen staan voor het constante gevecht tegen het water. De vlag kreeg wereldbekendheid door de Watersnood in 1953. De tegen het water opklimmende leeuw werd zo een symbool van strijd, lijden en internationale solidariteit.
Het wapen van Zeeland werd op 4 december 1948 vastgesteld. Het schild is horizontaal in twee helften verdeeld. In de onderste helft staan drie blauwe banen op een zilverenveld. In het bovenste deel op een gouden veld een rode klimmende leeuw met blauwe tong die uit het water ontworsteld.
Het schild wordt gedekt door een gouden kroon met vijfbladeren. De schilddragers zijn twee rode klimmende leeuwen met blauwe tong staande op een groene arabesk. Onder het wapen de spreuk: 'Luctor et Emergo'. De spreuk wekt de indruk dat deze betrekking heeft op de strijd tegen het water, maar dat berust op een misverstand. De strijd die bedoeld wordt, is die tegen de Spanjaarden.
Het wapen dateert echter van ruim voor de 80-jarige oorlog.
De wapenspreuk stamt uit een latere tijd dan het wapen zelf. In 1585, gedurende deze oorlog, lieten de Staten van Zeeland een penning slaan met op de ene zijde de tekst 'Autore Deo, favente Regina' (door het gezag van God en de gunst der koningin) en aan de andere zijde 'Luctot et Emergo'. OP deze wijze wilde Zeeland het Verdrag van Nonsuch vieren, waarin de Britse koningin Elizabeth I verklaarde dat ze de opstand tegen de Spaanse koning Fillips II beloofde te steunen.
MIDDELBURG.
De huidige gemeente bestaat uit elf wijken.
De gemeente grenst in het westen en noorden aan de gemeente Veere, in het oosten aan de gemeente Goes en in het zuiden aan de gemeente Vlissingen.
Walcheren is het grootste voormalige eiland van Zeeland.
Het is niet bekend wanneer de vlag van Middelburg is vastgesteld, maar op 4 maart 1857 wordt deze als gemeentevlag vermeld door de burgemeester.
De vlag heet een rood veld met centraal daarop geplaatst een gele dubbele toren met open poort.
Op het bovenste deel staan vier kantelen en in het onderste deel is een groot raam aangebracht.
De toren staat ook in het wapen van de gemeente. Sinds 31 juli 1817 is het wapen in gebruik. het wapen toont een zwarte adelaar met gele snavel en poten, en rode tong, gekroond met een keizerkroon Op de borst van de adelaar het hartschild met een rood veld en de dubbele toren in het goud. Het wapen werd reeds in 1299 op een zegel gebruikt.
vermoedelijk komt het wapen van graaf Willem II van Holland. Middelburg is een van de tien gemeenten van Nederland die de Rudolfinische keizerkroon voeren. Deze kroon is echter nooit officieel aan de stad verleend.
BORSELE.
De huidige gemeente bestaat uit vijftien woonplaatsen.
De naam van de gefuseerde gemeente werd bij de oprichting in 1970 vastgesteld op de schrijfwijze met één enkele 's' om onderscheid te maken met de plaats Borssele die met dubbel 's' wordt gespeld.
De plaats Borssele heeft een beschermd dorpsgezicht.
In het dorp bevindt zich de terp Berg van Troje, een overblijfsel van het kasteel uit de 13e eeuw van de heren van Borssele.
Ten noordwesten van de plaats Borssele staat de naar haar genoemde kerncentrale en de opslag voor radioactief afval.
Het doek is gegeerd van twaalf stukken van blauw en wit rond de scheiding van de hijszijde en de vlucht over het gehele doek.
In het midden een rood omlijnde ruit met zijden van 1?4 van de vlaghoogte, waarop drie horizontale banen staan van zwart - wit en zwart.
De drie banen staan voor het gemeentewapen en meer in het bijzonder voor het familiewapen van het geslacht Van Borssele. Dit geslacht loopt als een rode draad door de geschiedenis van de gemeente, wat de rode omranding moet weergeven. De kleuren in de vlag komen uit enkele wapens van de voorgangers van Borsele.
Het wapen van de gemeente werd op 29 april 1970 toegekend. Het wapen is gelijk aan dat van de plaats Borssele. Het schild heeft drie gelijke horizontale velden in de kleuren zwart - zilver - zwart.
Het geheel komt uit het oude wapen van de plaats Borssele. het schild wordt gedekt door een gouden kroon met drie bladen en twee parels, een gravenkroon.
GOES.
De huidige gemeente Goes bestaat uit zeven woongemeenten, en vijftien gehuchten/buurtschappen en is gelegen op het schiereiland Zuid-Beveland.
Het stadhuis staat in de plaats Goes en dateert uit de 15e eeuw.
De plaats is ontstaan in de 10e eeuw aan de rand van een kreek genaamd de Korte Gos.
De stad Goes verkreeg in 1405 stadsrechten van de graaf van Zeeland Willen VI en mocht zich in 1417 officieel versterken met stadsmuren en een gracht.
De vlag bestaat uit dertien horizontale banen in de kleuren rood en wit. De herkomst van de vlag is niet duidelijk.
Na de gemeentelijke herindeling in 1970 bleef de nieuwe gemeente op 15 mei 1970 deze vlag ongewijzigd behouden.
Het huidige wapen van de gemeente is een weergave van het oude wapen dat reeds in de middeleeuwen werd gebruikt en in 1817 het gemeentewapen van de stad werd. Het wapen was van Albrecht van Beieren, uit het huis Wittelbach, die omstreeks 1400 stadsrechten verleende aan Goes.
Het huidige wapen werd op 21 juli 1970 aangepast en toegekend. het wapen is horizontaal in drie vakken gedeeld. De twee bovenste vormen vier kwartieren: in het eerste en derde kwartierzijn spits geruit in de kleuren zilver en blauw, en in het tweede en vierde kwartier staan op een gouden veld vier leeuwen in de kleuren zwart en rood. Deze kwartieren komen uit het wapen van hertogen van Beieren die toentertijd graven waren van Nederlandse graafschappen Henegouwen, Holland, Zeeland en Friesland.
In het onderste deel van het wapen op een zwart veld staat een witte gans van Zuid-Beveland.
het wapen wordt gedekt door een gravenkroon van goud.
HULST.
De huidige gemeente Hulst ligt in het oosten van Zeeuws Vlaanderen en grenst aan de rivier de Schelde en België.
Centraal ligt de stad Hulst een oude vestingstad met daarom heen veertien dorpskernen.
De stad is in de 11e eeuw ontstaan als een nederzetting met de naam Hulust en kreeg in 1180 stadrechten van de Vlaamse graaf Fillips van de Elzas.
De stad profileert zich als de "meest Vlaamse stad" van Nederland.
Op een geel veld staat centraal een zwarte gekroonde klimmende leeuw met rode tong en nagels.
De vlag werd voor het eerst op 22 juli 1956 vastgesteld en wederom na de herindeling op 1 april 1970.
Het wapen van de gemeente heeft een gouden schild met daarop een zwarte gekroonde klimmende leeuw met rode tong en nagels. Het wapen toont veel gelijkenis met het wapen van de graaf van Vlaanderen. Het is het derde wapen sinds 31 juli 1817 en het huidige wapen werd op 17 april 1950 na een wijziging aangenomen, ook kwam op het wapen een rood gevoerde keizerskroon te staan.
Het schild is omringt door een hulsttak in natuurlijke kleur.
KAPELLE.
De huidige gemeente Kapelle is gelegen op het schiereiland Zuid-Beveland. De hoofdplaats is Kapelle.
De huidige gemeente grenst in het oosten aan de nieuwe gemeente Reimerswaal.
De gemeente bestaat uit een viertal woonkernen en twee buurtschappen.
De eerste sporen van bewoning dateren uit de Romeinse tijd.
De vlag heeft aan de hijszijde twee vakken geel en wit en aan de uitwaaizijde wit en geel, met over de delingslijnen een kruis, waarvan de hoogte van de armen 1/4 van van de hoogte van de vlag is en waarvan de horizontale baan rood en en de verticale blauw, en elkaar diagonaal raken. De kleuren komen uit het wapen van Kapelle en van Wemeldinge.
Het wapen van de huidige gemeente werd op 8 mei 1970 toegekend. Het schild is in vier kwartieren verdeeld: in het eerste kwartier op een rood veld en schuingeplaatst gouden kruis uit het wapen van Wemeldinge, in het tweede kwartier op een gouden veld een keper met de punt naar boven en boven twee zwarte zespuntige sterren en onder een ster uit het wapen van Biezelinge. in het derde kwartier op een zilverveld een zwart everzwijn op groene grond uit het wapen van Eversdijk, en in het vierde kwartier op een zwart veld drie zilveren kepers met de punt naar boven en op de punt een rode barensteel uit het wapen van Schore. In het midden van het schild staat een hartschild staat een kerk met links een toren uit het wapen van Kapelle, staande op een schild voet van rood met daarop de romeinse cijfers XIIII (14) in het goud. De herkomst van deze romeinse cijfers is niet bekend.
Het schild wordt gedekt door een gravenkroon van goud.
NOORD-BEVELAND.
De gemeente grenst in het noorden aan de Oosterschelde en is ontstaan door een fusie van de gemeenten Kortgene en Wissenkerke en bestaat in totaal uit zes woonplaatsen.
Het land ligt slechts 1 meter boven NAP.
De naam is een verbastering van Bavoland, genoemd naar de missionaris Sint Bavo.
Noord-Beveland is een van de dunst bevolkte gebieden van Nederland.
In het overige witte veld staat het gemeentewapen afgebeeld compleet met kroon.
De vlag werd op 26 november 1996 aangenomen.
Het wapen van Noord-Beveland bestaat uit elementen van de wapens van Kortgene,
Het wapen werd toegekend op 1 januari 1995. Wissenkerke en Kats. Het bovenste deel van het schild is zwart en het onderste zilver, van elkaar gescheiden door twee zwarten en twee zilveren golvende banen. In het bovenste zwarte veld twee zespuntige gouden sterren en in het onderste zilveren veld in rode lijnen een op zijn punt staande doorsneden ruit. De sterren komen uit het wapen van Kortgene, de ruit uit het wapen van Wissenkerke en de golvende banen uit het wapen van Kats.
Het wapen wordt gedekt door een gouden gravenkroon.
REIMERSWAAL.
De kern Yerseke is bekend om haar mossel- en oesterhandel... Kruiningen was bekend om haar veerdienst Kruiningen-Perkpolder, welke is vervangen door de Westerscheldetunnel.
De toenmalige middeleeuwse stad Reimerswaal die ten noorden van de huidige gemeente lag, in het Verdronken Land van Zuid-Beveland, ook wel het Verdronken Land van Reimerswaal genoemd.
Het gemeentehuis van de huidige gemeente staat in Kruiningen.
De Kreekraksluizen zijn gelegen bij de gemeente Reimerswaal.
De vlag heeft vijf banen, waarvan de middelste drie zijn gegolfd, in een hoogte verhouding van 3:1:1:1:3, in de kleuren; rood - wit- blauw - wit - rood. OP 1/3 van de uitwaaizijde staat een zwart met de punt naar boven, waardoor de golvende banen zijn doorbroken en afgezet door een zwart blok. Het geheel staat symbool voor de Kreekraksluizen. Het zwaard komt uit het gemeentelijk wapen.
Het wapen van de huidige gemeente werd op 13 februari 1970 toegekend. Het wapen is afgeleid van het wapen van de oude stad waaraan de gemeente haar naam dankt. het wapen was reeds in 1416 in gebruik. In het rode veld staat een zilveren zwaard met gouden gevest afgebeeld en komt i het zwart voor in het wapen van Hansweert. het schildhoofd is in vieren gedeeld. In het eerste en derde kwartier schuin geplaatste ruiten in zilver en blauw en in het tweede en vierde kwartier vier gaande leeuwen kruislings twee zwart en twee rood. het schild wordt gedekt door een gravenkroon van goud.
SCHOUWEN-DUIVELAND.
Schouwen- Duiveland is een eiland en gemeente in het noorden van de provincie Zeeland. Het eiland heeft twee vaste oeververbindingen naar Goeree-Overvlakkee: de Brouwersdam en de Grevelingendam.
De Oosterscheldekering gaat net als de Zeelandbrug naar Noord-Beveland.
Het eiland is vlag en veel delen liggen onder het NAP.
Het gebied bestond vroeger uit vier eilanden die door de jaren door de natuur en met hulp van de mens aan elkaar zijn gegroeid.
Op de westpunt is een duingebied, 'Kop van Schouwen', waarvan het hoogste punt 42 meter boven de zeespiegel ligt.
Het eiland is geliefd bij de toeristen.
De vlag is geïnspireerd door het gemeentewapen en gebaseerd op de wapens van de voormalige eilanden Schouwen en Duiveland.
De vlag heeft vier horizontale banen in de verhouding van 2:3:3:2, in de kleuren geel - blauw - wit - zwart. de scheidingsbaan tussen blauw en wit is gegolfd. OP de helft van de hijszijde staat een figuratie, waarvan de hoogte gelijk is aan 1/2 van de hoogte van de vlag, bestaande uit een zeemeerman en zeemeermin, naar elkaar toegewend hand in hand. De kleuren zijn ontleend aan het gemeentewapen. Het wapen van de gemeente werd op 17 januari 1997 toegekend. Het schildhoofd is gekeperd horizontaal in tweeën gedeeld en komt uit het wapen van Duiveland. In het onderste deel van het schild staat op een gouden veld de zeemeerman en de zeemeermin hand in hand in twee blauwe en twee zilveren golvende banen, in natuurlijke kleuren uit het wapen van Schouwen. Het schild wordt gedekt door een gouden gravenkroon. ( Het wapen van Waterschap Schouwen-Duiveland heeft de afbeeldingen andersom staan.)
SLUIS.
De gemeente Sluis ligt in het zuidwesten van de provincie in Zeeuws-Vlaanderen, grenzend in het zuiden aan België , in het westen aan de Noordzee, in het oosten aan de gemeente Terneuzen en in het noorden aan de rivier de Schelde.
De gemeente kent vijftien officiële buurtschappen.
Sluis is een van de dunst bevolkte gemeenten van Nederland. De hoofdplaats is Oostburg.
Sluis is een oud vestingstadje en is vermoedelijk in 1260 gesticht door de Vlaamse graaf Jan I van Namen en had in die tijd de naam Lamminsvliet. Pas in 1324 kreeg het stadje haar huidige naam.
In het historische centrum staat het enige Nederlandse belfort.
De vlag van Sluis werd op 27 januari 2003 aan de gemeente toegekend. De vlag is een samenvatting van de vlaggen van Sluis-Aardenburg en Oostburg.
Aan de hijszijde heeft de vlag een rode baan met twee witte golvende banen. De uitwaai zijde is schuin gedeeld door een blauwe baan, met rechtsboven in een wit veld een gekanteelde burcht in het zwart met op de iedere toren een hoornblazer met gouden hoorn, en linksonder op een geel veld een dubbel gekanteelde poort met opgetrokken valhek in het rood.
De rode balk met witte golven en de burcht op het gele veld komen uit het wapen van Aardenburg, de blauwe schuine baan en de zwarte burcht op het witte veld uit het wapen van Oostburg.
Het wapen van Sluis heeft dezelfde afbeeldingen als de baan aan de hijszijde en de uitwaai zijde van de vlag. Het wapen werd op 22 november 2002 toegekend Schildragers zijn twee rode klimmende leeuwen met blauwe tong en nagels staan op een blauwe arabesk en komen van het wapen van Aardenberg.
Het schild wordt gedekt door een gouden kroon met zestien parels met daarop drie parels.
TERNEUZEN.
De gemeente Terneuzen ligt in Zeeuws-Vlaanderen in de provincie Zeeland. De gemeente grenst in het noorden aan de Westerschelde, in het oosten aan de gemeente Hulst, in het zuiden aan België en in het westen aan de gemeente Sluis.
De gemeente wordt doorsneden door het Kanaal Gent-Terneuzen, dat de stad Gent verbindt met de Westerschelde.
De gemeente kent dertien officiële kernen en een groot aantal buurtschapen. Het gemeentehuis staat in Terneuzen.
Terneuzen heeft een belangrijke haven.
De vlag is geïnspireerd door het gemeentewapens van de voormalige gemeenten Axel, Sas van Gent en de vroegere gemeente Terneuzen.
De vlag heeft een wit veld met aan de hijszijde linksboven drie rode banen en onder in het veld drie blauwe banen. Boven deze blauwe banen een rode leeuw met blauwe tong, nagels en sleutel in zijn rechterklauw. opkomend uit de zevende baan.
De rode banen verwijzen naar het wapen van Sas van Gent, de leeuw uit het wapen van Terneuzen en de sleutel naar het wapen van Axel.
Het huidige wapen van de gemeente is ontstaan in 2002 na de gemeentelijke fusie. Het oorspronkelijke wapen van Terneuzen was gebaseerd op het provincie wapen van Zeeland.
In het huidige wapen staat op een gouden veld een rode leeuw met blauwe tong, nagels en sleutel uit het wapen van 1970. In het nieuwe wapen staat de leeuw achter de sluisdeuren van Sas van Gent met daaronder twee witte en blauwe golvende banen, voorstellende het water van de Westerschelde.
THOLEN.
De huidige gemeente is een schiereiland en bestaat uit acht kernen en vijf buurtschappen.
Het gemeentehuis staat in Sint Maartensdijk.
De naam van de gemeente verwijst naar de tol die werd geheven op de Eendracht, sinds 1975 het Schelde-Rijnkanaal, en de Striene, een water dat tot in de late middeleeuwen liep tussen de toenmalige beddingen van de rivieren de Schelde en de Maas.
De vlag van de gemeente Tholen werd op 4 september 1962 vastgesteld en na de fusie opnieuw op 29 mei 1995.
De vlag heeft zes gekleurde banen in de verhouding 1:1:1:3:1:1:1, in de kleuren rood-wit- blauw, geel en rood-wit-blauw.
De kleur van de middelste baan komt uit het gemeentewapen en de kleuren rood-wit-blauw verwijzen naar de Nederlandse vlag.
Het wapen van Tholen stamt van 31 juli 1817. en werd na de gemeentelijke herindeling weer goedgekeurd op 27 maart 1973. Het schild heeft een veld van goud en wordt horizontaal door midden gedeeld met in de boven baan vier kwartieren, in het eerste een derde kwartier een klimmende rode leur en in het tweede en vierde kwartier een klimmende zwarte leeuw. Deze verwijzen naar het oude wapen van Tholen van 1817-1973 en de heer Jan van Beaumont, die in 1316 heer van Tholen werd. In het onderste deel van het schild staat een koggeschip met vol zeil en drie vaandels afgebeeld dat werd gebruikt voor de tolheffing door de hertog van Brabant.
Het schild wordt gedekt door een gouden kroon met vijf bladeren.
VEERE.
Ook het voormalige werkeiland Neeltje Jans dat werd gebruikt voor de aanleg van de Oosterscheldewerken behoort tot de gemeente. Het gemeentehuis staat in Domburg.
De gemeente ligt op het westelijke daal van het voormalige eiland Walcheren en grenst grotendeels aan de Noordzee.
De stad Veere was reeds in de 13e eeuw een havenplaats.
De vlag bestaat uit een wit veld met daarop het logo van de gemeente en geeft weer de zee, de kustgrens met het strand en strandpalen.
Het wapen van de gemeente is al sinds de 14e eeuw vrijwel ongewijzigd in gebruik bij de gemeente. Op 31 juli 1817 werd het wapen bevestigd, in 1875 op enkele punten gewijzigd, maar op 15 januari 1997 werd besloten het oude wapen te handhaven. Het schild heeft een blauwe kleur met onderin drie witte golvende banen. Boven deze banen staat links en rechts een gekanteelde toren afgebeeld in het goud, met boven de kantelen uitstekend op ieder toren een mens (wildeman) met een knots en een gelauwerd hoof in natuurlijke kleren. beide mannen houden een hartschild van dat horizontaal drie banen heeft in Zwart - zilver- zwart en komt uit het wapen van de familie Van Borsele. het schild wordt gedekt door een gouden kroon met vijf bladeren. Tussen beide toren vaart een koggeschip uit.
VLISSINGEN.
De gemeente Vlissingen is gelegen aan de noordzijde van de monding van de Westerschelde, in het zuiden van het voormalige eiland Walcheren. De gemeente is vernoemd naar de plaats Vlissingen, waarbij behoren de plaatsen Oost-Souburg, West-Souburg en Ritthem.
De gemeenten Vlissingen en Middelburg vormen samen de "kernstad van Zeeland".
De stad Vlissingen is geboorteplaats van de legendarische zee-admiraal Michiel Adriaanszoon de Ruyter.
Scheepvaart en scheepsbouw zijn altijd van grote betekenis geweest voor de gemeente. bekend is de scheepswerf De Schelde.
De vlag van de gemeente heeft een rood veld met daarop afgebeeld een wit jacobakannetje met gele kroon met drie bladeren en twee parels en gele kettingen. Een jacobakan is een drinkkan uit de late middeleeuwen.
De vlag is gelijk aan het wapen van Vlissingen.
De vlag kwam reeds voor op afbeeldingen uit de 17e eeuw, maar wanneer men de vlag is gaan voeren is niet bekend. De vlag werd op 31 augustus 1973 opnieuw ingesteld als gemeentevlag.
Het wapen van Vlissingen werd op 31 juli 1817 bevestigd.
Het jacobakannetje staat voor het woord flessche, daarvan van de naam Vlissingen stammen. Men spreekt ook over de flessche van Willebordus, waarover verschillende verklaringen zijn, zoals een oud volksrijmpje dat zegt: 'Op een april verloor Alva zijn bril, aprilletje zes verloor hij zijn fles'. Deze woorden verwijzen nadat Alva op 1 april 1572 uit Den Briel werd verjaagd en op 6 april 1572 de dag dat de Spanjaarden Vlissingen verloren.
Zie vervolg: PROVINCIE GELDERLAND. GEMEENTELIJKE VLAGEN - WAPENEMBLEMEN.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten