VLAGGEN VAN DEZE WERELD. ( DEEL 15 )

DE VLAG VAN EEN MUITERSEILAND; PITCAIRN.

De vlag van de Pitcairneilanden werd aangenomen op 2 april 1984. De vlag heeft een blauw veld met links bovenin de vlag van Great Britain. Aan de rechterzijde op het blauwe veld staat het wapen van het territorium. Het wapen toont de bladeren van de lokale strandpopulier, in de top een kruiwagen en in het wapenschild een anker met daarboven de bijbel van HMS Bounty. De huidige bewoners stammen namelijk af van de laatste overlevenden van de muiterij op de HMS Bounty in 1789.

De enige stad in de archipel van de Pitcairneilanden is Adamstown met 40 inwoners en genoemd naar de laatst levende muiter.
De taal op het eiland is Engels en het lokale Pitcairneesa, wat een mengeling is van het Engels en de taal van Tahiti.
Het eilanden archipel valt onder bestuur van de Britse gouveneur te Ackland in Nieuw-Zeeland.

Pitcairn is het enige bewoonde eiland van de archipel. Het is 5 vierkante kilometer in oppervlakte en heeft nog geen 60 vaste bewoners. Het ligt in de Stille Oceaan ( Pacific Ocean ) ten westen van het land Chili.

TERUG IN DE TIJD.

Terug in de tijd is het verkorte verhaal van de opvarenden ven het HMS Bounty.
Het zeilschip de HMS Bounty vertrok op 23 december 1787 uit Spithead in Engeland onder commando van kapitein Willam Bligh. naar Ottabeite -Tahiti om broodbomen te gaan laden voor West-Indië. De vruchten van deze bomen zouden goedkoop voedsel moeten opleveren voor de slaven. 

Een reis over de Noordelijke- en Zuidelijke Atlantic tot aan Kaap Hoorn waar een poging werd gedaan deze kaap de ronden naar de Stille Oceaan, maar door het slechte weer lukte dat niet en voer het schip naar Kaapstad en via Kaap de Goede Hoop en de Indische Oceaan naar de Stille Oceaan om op Tahiti de broodbomen te laden. Het leven en de sfeer aan boord waren slecht en kapitein Bligh tuchte zijn bemanning op onmenselijke wijze. Op de terugweg brak er bij het eiland Torfua na een meningsverschil tussen Luitenant ter Zee Christan Fletcher, die opkwam voor de bemanning, en kapitein Bligh een muiterij aan boord van het schip uit.( 28 april 1789 ).

( Een afbeelding uit de film 'Muiterij op de Bounty' met links kapitein Willam Bligh gespeeld door Trevor Haword en rechts met sabel Luitenant ter Zee Christian Fletcher gespaald door Marlon Brando.)

Na de muitery werden zij die niet meededen en ook niet aan boord wensten achter te blijven door de muiters onder leiding van Christan Fletcher in een open sloep achter gelaten. Door vakkundig zeemanschap van William Bligh bereikten de overlevenden na een tocht van 6693 kilometer over openzee de kust van het eiland Timor, vanwaar ze uiteindelijk weer terug keerden in Engeland. Voor de muiters 25 man sterk werd het na  verlaten van het eiland Torfua, waar ze al de broodbomen planten overboord gooiden, het een dramatische speurtocht op zoek naar een eiland waar zij een nieuw leven zouden kunnen beginnen ver weg van de Engelse zeewetgeving.

Ze trachten zich eerst op Tahiti te vestigen, maar dat leide al snel tot gevechten met de lokale bevolking om de vrouwen. Op 22 september werd er het anker gelicht en vertrok het schip met negen muiter, zes Tahitaanse mannen en elf vrouwen plus één baby aan boord. Na veel omzwervingen bereikten ze uiteindelijk het eiland Pitcairn, daar de juiste positie niet goed in de zeekaart aangetekend was.

Het eiland Pitcairn werd in 1767 tijdens een van de reizen van James Cook ontdekt door de 15 jarige matroos Robert Pitcairn. en sinds dien draagt het eiland nog steeds die naam. Maar bij het in de kaart zetten van het eiland werd er een positie fout gemaakt. 
Het eiland was onbewoond, maar er waren wel sporen van eerdere bewoning aanwezig. 

Na ten anker te zijn gegaan in de zo nu geheten Bounty Baai haalden de kapers het schip leeg en staken het in brand. Ze vestigden zich op het eiland.
Het zou 18 jaar duren eer ze weer werden ontdekt. In die tijd stierven de meesten door ziekte, onderling geweld en moord.

De laatste twee overlevende kapers John Adams ( de oorspronkelijke naam van deze matroos is Alexander Smith ) en de adelborst Edward Young sloten uiteindelijk vrede met elkaar en namen de scheepsbijbel van de Bounty ter hand om de overige Tahitanen te bekeren tot het christelijk geloof.
Naar John Adams is de stad genoemd.

Pitcairn is het grootste eiland van de archipel en is alleen per schip bereikbaar via de rede van Bounty Bay en dan alleen bij gunstige weersomstandigheden. Het ligt op een van de meest afgelegen plaatsen ter wereldin de Stille Oceaan. De bevolking leeft er van visserij, eigen teelt van groenten / fruit en klein schalige veeteelt. Het eiland kent maar eén arts.
De enigste verbinding met de buitenwereld is er als een passerend schip het eiland aandoet voor een korte stop. De lokale bewoners komen dan aan boord om klein houtsnijwerk te verkopen en hun lokale postzegels of dit te ruilen tegen artikelen die ze nodig hebben en wat het schip kan missen. Zo wordt ook hun post meegenomen om elders op de wereld gepost te worden.

NB. Ik maakte voor het eerst kennis met Picairn door de boeken 'Muitery op de Bounty'en de 'Mannen van de Bounty' geschreven door de schrijvers Charles Nordhoff en James Norman H.
Persoonlijk doort een scheepsreis van Whangarei ( Nieuw-Zeeland ) naar Esmeraldas ( Chili ) om daar ruwe aardolie te gaan laden voor Yosu ( Korea.)
Wewisten de eiland bewoners blij te maken met wasmiddelen, dozen lucifers en het nodige aan verband materiaal dat tegen een gebruiksdatum aanzat.
Zo lieten we tegen betaling een brief achter die dan ten zijner tijd door de eiland bewoners, voorzien van hun postzegels, zou worden gepost. Afgestempeld op 13 april 1992.