VLAGGEN VAN DEZE WERELD. ( DEEL 14 )

DE RODE KRUIS VLAG.

GESCHIEDENIS.

Na de slag van Solférino in Frankrijk (1859), waar hij zich ontfermde over ruim 40.000 achterlaten gewonden soldaten, schreef de Zwitserse zakenman Henri Dunant'in 1862 een boek getiteld 'Un souvenir de Solférino', dat het geweten van de wereld wakker schude, met afschuw vervulde en de grondslag werd van de Internationale Conventie van Genevè ( 26 t/m 30 oktober 1863). Aan deze conventie deden veertien verschillende landen mee. 

Er werden tien belangrijke besluiten genomen met betrekking tot de organisatie van de vrijwillige hulpverlening aan oorlogsgewonden. Tevens werd er overeenstemming bereikt betreffende de onschendbaarheid van hospitalen, ambulances en het verplegende personeel.
Deze besluiten werder ter bestudering aan de Zwitserse regering toegezonden. Het draaide uiteindelijk uit op een diplomatieke conferentie die van 8 t/m 22 augustus 1864 te Genevè werd gehouden.
Er werden 25 regeringen uitgenodigd samen met een aanbevelingsbrief van de Franse regering. Op 22 augustus 1864 werd het eerste verdrag van Genevè goedgekeurd.
Er zijn nu vier verdragen van kracht, sinds 1948 aangeduid onder de gezamelijke naam Conventie van Genevè.
Bij de eerste conventie werd ook het embleem van de instelling officieel erkend: een rood kruis op een wit vierkant veld. ( Het omgekeerde van de Zwitserse vlag)

Tegen het kruis maakten verscheidene landen bezwaar daar ze dit zagen als een christelijk symbool.
Aan die landen werd daarom toestemming verleend tot het voeren van een ander embleem onder de zelfde regels.

De rode halve maan op een wit veld werd het symbool voor verschillende islamitische landen

Persië het huidige Iran koos voor een rode leeuw op een rode zon op een wit veld.

Israël deed in 1949 de aanvraag tot het invoeren van een rode davidster op een wit veld maar dit werd geweigerd, maar uiteindelijk op 8 december 2005 goedgekeurd. Intussen kent het land de davidster in de rode kristal als embleem.

HET RODE KRUIS SYMBOOL.

In de wet is vastgelegd dat alles wat het embleem draagt van het Rode Kruis of een der andere symbolen niet maar worden aangevallen. Met dit embleem kunnen de hulpverleners mensen in bescherming nemen en mensen van medische- of andere hulp voorzien.

De Conventies van Genevè zijn gebaseerd op de eerbied voor de mens en zijn persoonlijke waardigheid. Zo wordt er bepaald, dat oorlogslachtoffers van beide strijdende partijen, als mede burgers die zich in de macht van de vijand bevinden, onder alle omstandigheden gerespecteerd en humaan behandeld dienen te worden.

HET RODE KRISTAL.

Op 8 december 2005 werd na lang onderling onderhandelen besloten om het Derde Aanvullende Protocol bij de Conventie van Genevè goed te keuren. Dit protocol keurde de Rode Kristal als bijkomend embleem goed. Het wordt ook wel de Rode Diamant of de Rode ruit geneoemd, maar door het Engels en het Frans, red cresent of red cristal en croix rouge en cristal rouge, wat de afkorting weer geeft RC ( Red Cross ) werd uiteindelijk gekozen voor Rode Kristal. 

Het rode kristal is een beschermend en neutraal embleem en geeft geen religieuze of politieke gevoelswaarde weer.
In oorlogstijd bepaald het ministerie van defensie wie het embleem mogen gebruiken.
In tijden van vrede mag alleen het Rode kruis gebruik maken van het embleem. Het Rode Kruis dient dan als teken van herkenning.