SUNETTA.M.S. AGROUND AT MOMBASA. ( DEEL 5/3 )

M.S.SUNETTA AGROUND 

        AT MOMBASA.

28 MAART 1993 T/M 21 AUGUSTUS 1993.

( Al de verplichte vlaggen in top van de radarmast en het sein 'onmanoeuvreerbaar'. Duidelijk zijn op de schoorsteen nog de ringen herkenbaar van het oude Sanko embleem.)

 ( 28 juni 1993.)

( Het koste keer op keer de lichterscheepjes veel moeite om netjes langszij van de Sunetta af te meren.)

( 28 juni 1993.)

Het was intussen wel duidelijk dat we op eigen kracht nooit van het rif zouden loskomen en ook niet al de hulp van de lokale sleepboten. Zo werd de hulp en kennis verzocht van de bergingsmaatschappij Smit-Tak om het schip vlot te krijgen.

Intussen werd er dagelijks door het duikersteam de bodem van het schip geïnspecteerd in afwachting van het personeel van Smit-Tak.

In de verte de kust met de stad Mombasa. Zo werden er zelfs toeristische tochtjes vanuit de haven georganiseerd om van onze ellende te kunnen genieten. Maar aangezien ze te dicht bij het schip rond bleven varen werd er snel een einde aan deze sensatie vaart gemaakt. 

Aangezien één van de sleepboten met motorstoring in de haven moest blijven kregen we de hulp van een supply-boot, wat ook geen gewicht in de schaal legde.

( Een gedeelte van de bemanning van de Sunetta die dag en nacht met een ploegendienst van 6 op/ 6 af present was aan dek.)

(  30 juni 1993. Een van de bolders op het voorschip werd door de supply-boot van zijn fundatie afgetrokken.)

( 1 juli 1993. Het overpompen van de lading werd intussen aan beide zijde van het schip gedaan in de lichter tankertjes.)

( 29 juni 1993.)

Het lichteren van de lading ging dag en nacht door en waren er aan dek steeds mensen aanwezig. De ploegen draaiden zodoende een dienst van 6 op / en 6 af. Van een ieder aan boord werd dan ook de uiterste inspanning gevraagd om olie verontreiniging te voorkomen.

Iedere ton lading die uit het schip werd gepompt in de lichterscheepjes werd gecompenseerd door in de ballasttanks buitenboordwater te pompen dit om te voorkomen dat het schip door de zeegang op en neer zou stoten met haar bodem op het rif waarop het lag.

Het was intussen wachten op het team van Smit-Tak en hun materiaal om het schip vlot te trekken.