SULAWESI (CELEBES).

     EEN REIS OVER ZES 

INDONESISCHE EILANDEN.

                                      SULAWESI (CELEBES).

SULAWESI EN BEWONERS.

Sulawesi is een van de grootste eilanden van de Indonesische Archipel. Het is met zijn oppervlakte van 174.600 km² in grootte het elfde eiland van de wereld. Het eiland telt ruim 15 miljoen inwoners en is opgedeeld is zes provincies.



Het verhaal gaat, dat de eerste bewoners vanuit het zuiden per boot de rivier Sadan op kwamen en zich vestigden in het Enreking regio, voordat ze naar de bergen werden verdreven door andere stammen die later op het eiland kwamen.
De twee belangrijkste hoofdgroepen die later op het eiland kwamen en waar de Toraja's mee te maken kregen, waren de Makassarese die in het zuiden leven en de Bugis in het noordelijke gedeelte van het eiland. Deze stammen hebben van oorsprong de zelfde cultuur en waren zeevarende handelslui of piraten. Zij dreven handel op de Indonesische eilanden Flores, Timor en Sumba tot op de noordelijke kust gebieden van Australië.

            ( Een afbeelding van de toen reeds gebruikte vorm van het zeilschip, Pinisi genaamd.)

In de zeventiende eeuw werd de moslim de overheersende religie.
Het merendeel van de geschiedenis van Sulawesi bestaat uit conflicten tussen de centrale bergbewoners en de bewoners van de lager gelegen kustgebieden, die meer openstonden voor veranderingen door de invloed van buitenaf door de handelsvaart.
Verdrongen naar het centraal gelegen bergland bouwden de Tioraja hun dorpen hoog in de bergen om zich te beschermen tegen aanvallen van de Bugis uit de lagere landstreken.
Er was tevens een constante machtsstrijd gaande tussen de Bugis en de Makassarese welke elkaars rechten betwisten over de lager gelegen landstreken.
Bij de komst van de Nederlandse overheersers kwam er een einde aan de onderlinge machtsstrijd en zo ontstonden er vastgestelde woongebieden met hun eigen vorsten.
De Makassarese in het zuidelijke gebied met hun haven Makkasar, het hedendaagse Ujung Pandang, en de Bugis in het oostelijke gebied van het schiereiland met Bone als hoofdstad, wat tegenwoordig Watanpone heet.
De Toraja bleven in het centrale bergland wonen.

                               ( Afbeelding van de typische bouwstijl van de Toraja woningen.)

De streng moslim Makassaresen keerden zich fel tegen de christenen van de V.O.C, maar de Bugis sloten een overeenkomst met de nieuwe overheerser.
Tijdens de oorlog met Frankrijk onder Napoleon verloren de Nederlanders aan macht over de gebieden en pleegden de Bugis een revolutie tegen de overheerser, waarna de onderlinge strijd weer hevig oplaaide tussen de lokale stammen.

Het was pas in 1905, dat de weerstand van de beide strijdende groepen geheel was gebroken en de Nederlanders voor het eerst in aanraking kwamen met de Toraja de bewoners van het centrale bergland. Onder het bewind van de Nederlanders kwamen de Toraja omlaag uit hun bergen naar lager gelegen gebieden langs de rivieren en accepteerden de "natte" rijstcultuur en het christendom, wat heden ten dagen nog doorweven is met traditionele ceremonies. De meeste van de Bugis en de Makassarese leven van heden ten dagen van de rijstbouw en behoren tot de beste zeelieden van Indonesië en omliggende landen. De moslim Bugis zijn tegenwoordig de dominerende gemeenschap in Ujung Padang. Vroeger was deze haven, Makassar, tijdens de V.O.C. van belang voor de doorvoer van specerijen uit de Molukken naar Europa. Tegenwoordig staat Ujung Padang vooral bekend om zijn goudsmeden.

In het noorden ligt het gebied Minahasa met de stad Manado. Dit gebied is als een van de weinige gebieden in Indonesië vrijwel geheel christelijk. Ook de taal die er gesproken wordt is doorspekt met Nederlandse woorden.