ARC DE TRIOMPH - TOUR EIFFEL. [ LUNDI (2).]

DRIE FANTASTISCHE DAGEN IN PARIJS.

ARC DE TRIOMPH - TOUR EIFFEL.

Het langzaam oplopen, de enorme breedte en de afsluiting door de Arc de Triomphe, geven aan de Champs Elysées een indrukwekkend perspectief. De acht rijbanen brede weg wordt geflankeerd door dubbele rijen geparkeerde auto's en brede trottoirs, die voor de helft worden ingenomen door terrassen. Dart het de duurste boulevard is ter wereld blijkt wel aan de prijskaartjes die we in de etalages zagen liggen van de bekende modehuizen.
Terwijl we rustig genoten van een kop espresso, zagen we Parijs aan ons voorbij gaan in alle mogelijke types en kleding varianten. Bij het Franse Verkeersbureau wipten we even binnen, voor was informatie voor onze tocht de volgende dag en het variéte s'avonds.
Zo stonden we even later aan het einde van de Champs Elysées en keken uit over Place Charles de Gaulle met in het midden de Arc de Triomphe.



    ( Place Charles de Gaulle met in midden de Arc de Triomphe en rechtsboven de Champs Elysées)

 Vroeger was de naam van dit verkeersplein, Place Etoille, wat ster betekend, daar er in totaal twaalf  avenues op uit komen. De 50 meter hoge Arc de Triomphe vormt het middelpunt van deze ster.


De Arc de Triomphe werd gebouwd naar Romeins voorbeeld, maar dan tweemaal zo groot. Napoleon is er de geestelijke vader van; hij wilde de glorie van de Franse legers en zich zelf in een monument vereeuwigd zien.
In 1806 begon men met de bouw die dertig jaar latere voltooid was. De buitenzijde van de boog is met beeldhouwwerk verfraaid. Aan de zijde van de Champs Elys'ees zagen we de meest geslaagde beelden groep, rechts de " Marseillaise", het vertrek van de vrijwilligers uit 1792 voorstellende met er boven de begrafenis van Marceau.
Aan de linkerkant de "Triomphe van 1810", met daar boven de slag om Aboukir. Aan de zijde van Avenue Kleber staat de slag bij Jemappes afgebeeld, aan de zijde van Avenue de la Grande Armee rechts het '"Verzet" met er boven de " Brug van Arcole", links de "Vrede" en daarboven de inname van de stad Alexandrië. Aan de zijde van de Avenue de Wagram tenslotte de "Slag bij Austerlitz".

Op het fries, dat het gehele monument omringt is het vertrek en de terugkeer van de Franse legers uitgebeeld, de figuren zijn meer dan twee meter hoog. Op de binnenmuren zijn de wapenfeiten vermeld en de namen van enkele honderden generaals. Van hen die op het slagveld zijn gebleven zijn de namen speciaal onderstreept. 

Ook het plafond van de boog is prachtig bewerkt. In de hoofdpoort, is in 1920 een Franse 'Onbekende Soldaat', gevallen in de Eerste Wereldoorlog, herbegraven en een eeuwig brandende vlam gedenkt nu alle gesneuvelden Fransen uit de twee wereldoorlogen.







Na een entree bewijs gekocht te hebben gingen 284 traptreden, ronddraaiend omhoog naar het platform op het monument. We genoten er van de verschillende uitzichten over de stad Parijs. Onder ons raasde het verkeer over de enorme Place Charles de Gaulle, met een diameter van 240 meter. Het kleine museum, wat zich boven in de Arc de Triomphe bevindt, werd ook aandachtig bekeken evenals de diaserie over de bouw van de Arc de Triomphe. Nog genietend, uit de wind, van het zonnetje en uitzicht besloten we om de Avenue Kleber af te lopen in de richting van de Eiffeltoren en onderweg uit te kijken naar een gelegenheid om te inwendige mens te versterken.


                     ( Palais de Chaillot op Place du Trocadero gezien vanaf de Eiffeltoren.)


Eenmaal aan het einde van Avenue Kleber aangekomen, stonden evenlater op Place du Trocadero, waar het Palais de Chaillot ligt. Dit modserne gebouw ligt op een hoogte aan de oever van de Seine recht tegen over de Eiffeltoren en het Champs de Mars. Het Palais werd gebouwd in 1937 voor de Wereldtentoonstelling. Het gebouw bestaat uit twee symmetrische gebogen vleugels, verbonden door een terras, waaronder Théatre Chaillot ligt, zetel van het Théatre National Populaire. Vanaf het terras, waarop tientallen beelden prijken, heeft men een fascinerend uitzicht op de Seine en de linkeroever met de Eiffeltoren en daarachter de Champs de Mars en de Ecole Militaire. Twee trappen afdalend, met daartussen de fonteinen, in de Jardin du Trocadero leiden naar de oever van de Seine.

Snel de camera gepakt om een paar opnamen te maken, maar het bleef bij één opname, want bij het de tweede keer de sluiterknop in te drukken van de camera stopten de fonteinen met spuiten. We waren met stomheid geslagen. Het bleek afgelopen te zijn met het waterfestijn, daar de vorst stevig begon door te zetten. Na de Seine weer te zijn overgestoken stonden we even later aan de voet van de Eiffeltoren en besloten deze maar eens te bestijgen met de lift en van het uitzicht over Parijs te genieten. Voor het entree bewijs van gelukkig geen lange wachtrij, dus dat viel mee.

De eerste etage van dit stalen kolos ligt op een hoogte van 57 meter, de tweede op 115 meter en de derde op 274 meter. In 1909 is er serieus sprake van geweest om de Eiffeltoren af te breken, maar radiozenders die in de top zijn gevestigd hebben dit kunstwerk gered. Met de televisiezenders die er later zijn bijgekomen is de totele lengte van de toren 320 hoog geworden. Bij een harde wind kan de toren maximaal 12 cm. uitwijken en bij grote warmte nog 15 cm. langer worden.

Boven op de derde verdieping van de toren was het ijzig koud in de wind, maar toch was het genieten van het fantastische uitzicht over Parijs, alsof het als een plattegrond voor je ligt opengevouwen. Werd de Eiffeltoren in het begin van zijn bestaan door velen voor wangedrocht gehouden, nu is men er helemaal aan gewend en vindt men hem zelfs mooi. Dit stalen kolos is het symbool geworden van de stad Parijs tot in alle windstreken van de aarde. In 1887 begon men met de bouw ervan op de linker oever van de Seine. Het door ingenieur Eiffel ontworpen monument, voor de tentoonstelling ter herdenking van de honderdste verjaardag van de Franse Revolutie, moest alles overtreffen. In 1889 was de toren klaar, 300 meter hoog, toen het hoogste bouwwerk ter wereld. Het gewicht aan staal wat er is gebruikt, is ruim 7000 ton en de vier pijlers rusten op fundamenten die ruim 10 meter de grond in gaan en waarvan de zijden 26 meter lang zijn.

Terug op de begane grond wandelden we naar Hotel des Invalides.