.png)
EEN VAARGEUL
UITBAGGEREN
MET BEHULP
VAN HET GETIJ.
KRABBELAAR.
Voorbeeld van een krabbelaar voorgetrokken door een roeiboot anno 1753.
Een krabbelaar is een werktuig of machine om hard zand en modder, stenen en vuil los te maken uit de bodem van een vaarwater of een havengeul ten einde dit te kunnen uitbaggeren of weg te spuien.
Sommige krabbelaars werden door het spuiwater zelf aangedreven. Ze bestonden uit een pont of boot, waarop een groot met tanden voorzien wiel stond opgesteld. Door het spuiwater werkten de tanden de grond van het vaarwater los.
Eenvoudige krabbelaars waren samengesteld uit enkele verticaal naast elkaar staande wielen met tanden die over de bedding werden gesleept door een boot of paarden (zie afbeelding boven).
Bij een ander systeem werd een soort eg of ploeg de grond losgewoeld. Dit werktuig werd door een boot of paard voortgesleept terwijl een opvarende de krabbelaar op gewenste diepte hield.
Krabbelaars werden in de 15e eeuw in Zeeland reeds gebruikt. Voor de afvoer van de losgekrapte bodemdelen werd gebruik gemaakt van eb en vloed.
Zware krabbelaars, die gebruikt werden in havens waar een groot verschil was tussen eb en vloed, waren getuigd met een zeil.
De krabbelaar kan worden beschouwd als de oervorm van de snijkop aan een moderne cutterzuiger.
Het hiernaast afgebeelde vaartuig is een moderne versie van de oude krabbelaar.
Hier wordt geen gebruik gemaakt van tanden om de grond los te maken, maar hoge waterdruk.
Het zwarte deel achter het vaartuig kan men laten afzakken tot op de boden van het vaarwater, waarna water met hoge druk naar buiten zal worden geperst en de waterstralen de bodem los spuiten.
Het vaartuig werd gebouwd bij van Oord.
Zie werking op https://youtu.be/JfVKrLYXiM
van Oord Water Injection.
Sommige krabbelaars werden door het spuiwater zelf aangedreven. Ze bestonden uit een pont of boot, waarop een groot met tanden voorzien wiel stond opgesteld. Door het spuiwater werkten de tanden de grond van het vaarwater los.
Eenvoudige krabbelaars waren samengesteld uit enkele verticaal naast elkaar staande wielen met tanden die over de bedding werden gesleept door een boot of paarden (zie afbeelding boven).
Bij een ander systeem werd een soort eg of ploeg de grond losgewoeld. Dit werktuig werd door een boot of paard voortgesleept terwijl een opvarende de krabbelaar op gewenste diepte hield.
Krabbelaars werden in de 15e eeuw in Zeeland reeds gebruikt. Voor de afvoer van de losgekrapte bodemdelen werd gebruik gemaakt van eb en vloed.
De krabbelaar kan worden beschouwd als de oervorm van de snijkop aan een moderne cutterzuiger.
Hier wordt geen gebruik gemaakt van tanden om de grond los te maken, maar hoge waterdruk.
Het zwarte deel achter het vaartuig kan men laten afzakken tot op de boden van het vaarwater, waarna water met hoge druk naar buiten zal worden geperst en de waterstralen de bodem los spuiten.
Het vaartuig werd gebouwd bij van Oord.
Zie werking op https://youtu.be/JfVKrLYXiM
van Oord Water Injection.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten