"DE OUDE WERELD". (6)
EUROPA.
KOSOVO.
Officieel de Republiek Kosovo. Het is een facto onafhankelijke staat op het Balkanschiereiland.
Het land grenst aan Montenegro, Albanië, Macedonië en aan Servië. Volgens Servië is Kosovo een deel van Servië.
Het land heeft een oppervlakte van 10.887 km². De hoofdstad is Pristina en de voertaal is Albanees en Servisch.
De ouds bekende bewoners van het gebied waren de Illyriërs rond 1000 v.Chr. Zij bewoonden vooral de kuststreek en leefden van zeeroverij. In de 1e eeuw v.|Chr namen de Romeinen het gebied in tot aan de rivier de Donau. De eerste Slavische stammen arriveerden in de 5e eeuw.
In de 6e eeuw namen de Slavische Serviërs het huidige Servië in bezit waar zij kleine vorstendommen vormden die steeds meer gebied veroverden en zelfs een gevaar opleverde voor het reeds langzaam wegkwijnende Byzantijnse Rijk. Rond 1200 werd het gebied ingelijfd door het Hongaarse Koninkrijk. In 1354 zetten de Turken voor het eerst voet in de Balkan wat leidde tot de islamisering van het gebied.
Na de val van het Ottomaanse Rijk bleef het onrustig in deze gebieden. Tijdens de Balkanoorlog van 1912 werd Albanië en Kosovo veroverd door Servië. Het westelijke deel van Kosovo viel in handen van Montenegro.
In de WO-I viel het gebied in Duitse handen.
Na de WO-I smolten Servië, Montenegro, Slovenië, Kroatië, Bosnië en Herzegovina, Macedonië samen tot de 'Staat Joegoslavië'.
De Serviërs bleven een machtspositie uitoefenen.
In april 1941 vielen de nazi-troepen van Duitsland het gebied binnen. Door sommige staatjes werden ze als bevrijders onthaald. Kosovo was door de Italianen ingenomen.
Na het einde van de WO-II kwam het gebied onder het communistische bestuur van dictator Tito.
Na zijn overlijden in 1980 viel de staat uiteen en onderhuidse etnische spanningen waren het gevolg tot gewelddadige confrontaties. In 1989 maakte de Servische leider Milosevic een einde aan de autonomie van Kosovo met tot gevolg een oorlog die duurde van 1996 tot 1999. Na deze oorlog stond Kosovo onder bestuur van de VN.
Op 17 februari 2008 werd in Kosovo de eenzijdige onafhankelijkheid uitgeroepen.
Het land grenst aan Montenegro, Albanië, Macedonië en aan Servië. Volgens Servië is Kosovo een deel van Servië.
Het land heeft een oppervlakte van 10.887 km². De hoofdstad is Pristina en de voertaal is Albanees en Servisch.
De ouds bekende bewoners van het gebied waren de Illyriërs rond 1000 v.Chr. Zij bewoonden vooral de kuststreek en leefden van zeeroverij. In de 1e eeuw v.|Chr namen de Romeinen het gebied in tot aan de rivier de Donau. De eerste Slavische stammen arriveerden in de 5e eeuw.
In de 6e eeuw namen de Slavische Serviërs het huidige Servië in bezit waar zij kleine vorstendommen vormden die steeds meer gebied veroverden en zelfs een gevaar opleverde voor het reeds langzaam wegkwijnende Byzantijnse Rijk. Rond 1200 werd het gebied ingelijfd door het Hongaarse Koninkrijk. In 1354 zetten de Turken voor het eerst voet in de Balkan wat leidde tot de islamisering van het gebied.
Na de val van het Ottomaanse Rijk bleef het onrustig in deze gebieden. Tijdens de Balkanoorlog van 1912 werd Albanië en Kosovo veroverd door Servië. Het westelijke deel van Kosovo viel in handen van Montenegro.
In de WO-I viel het gebied in Duitse handen.
Na de WO-I smolten Servië, Montenegro, Slovenië, Kroatië, Bosnië en Herzegovina, Macedonië samen tot de 'Staat Joegoslavië'.
De Serviërs bleven een machtspositie uitoefenen.
In april 1941 vielen de nazi-troepen van Duitsland het gebied binnen. Door sommige staatjes werden ze als bevrijders onthaald. Kosovo was door de Italianen ingenomen.
Na het einde van de WO-II kwam het gebied onder het communistische bestuur van dictator Tito.
Na zijn overlijden in 1980 viel de staat uiteen en onderhuidse etnische spanningen waren het gevolg tot gewelddadige confrontaties. In 1989 maakte de Servische leider Milosevic een einde aan de autonomie van Kosovo met tot gevolg een oorlog die duurde van 1996 tot 1999. Na deze oorlog stond Kosovo onder bestuur van de VN.
Op 17 februari 2008 werd in Kosovo de eenzijdige onafhankelijkheid uitgeroepen.
VLAG VAN KOSOVO.
De vlag werd aangenomen na het uitroepen van de onafhankelijkheid.
De vlag heeft een blauw veld in de kleur van de EU-vlag, waar het lid van wil worden, met in het midden in het goud de afbeelding van het land. Het staat symbool voor de vooruitgang van het land.
De zes witte sterren staan voor de zes grootste etnische groepen in het land.
WAPEN VAN KOSOVO.
Het wapen van Kosovo is een heraldisch symbool voor de Republiek Kosovo. het wapen werd officieel aangenomen op 17 februari 2008.Op het wapen staat de zelfde afbeelding als op de vlag en het heeft dezelfde betekenis.
MACEDONIË.
Officieel de Republiek Macedonië. Het land is gelegen in het midden van de Balkan in Zuidoost-Europa.
Het is een voormalig staatje van Joegoslavië.
Het land wordt begrenst door Servië. Montenegro, Bulgarije, Griekenland en Albanië.
Het heeft een oppervlakte van 25.713 km², waarvan 1,8% water.
De hoofdstad is Skopje en de voertaal is Macedonisch.
In de oudheid werd het grootste deel van Macedinië Paeonië genoemd. Dit gebied werd bewoond door Thracische en Illyrische stammen. Het zuidelijke gebied werd hoofdzakelijk bewoond door een bevolking die Grieks spraken. Uit deze bevolking zou later de grote veldheer Alexander de grote voortkomen.
Rond 600 n.Chr. trokken Slavische stammen en Turks sprekende Bulgaren het gebied binnen en er volgde een lange strijd met de keizers van Constantinopel.
Na de Vierde kruistocht van 1204 versplinterde het Latijnse keizerrijk en ontstonden er verschillende Slavische staten. het gebied was later onderdeel van het Ottomaanse Rijk tot in de tweede helft van de veertiende eeuw en 1912.
In begin augustus 1903 bestond er in het zuidwesten, rond de stad Krusevo de Republiek Krusevo.
In 1912 werd het grondgebied, tijdens de Eerste Balkanoorlog veroverd door Servië.
Van 1918 tot 1929 was Macedonië een onderdeel van het koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen. Vanaf 1929 kwam het automatisch bij het Koninkrijk Joegoslavië.
Na het einde van de WO-II werd het gebied een onderdeel van de staat Joegoslavië.
Na het uiteenvallen van Joegoslavië en het gehouden referendum op 8 september 1991 werd Macedonië een onafhankelijke republiek.
Macedonië is lid van de VN en de Raad van Europa. In 2005 heeft het land het lidmaatschap voor de EU aangevraagd en voor de NAVO.
De vlag van Macedonië heeft een rood veld met in het midden de zon met acht stralen in het geel.
De vlag is in gebruik genomen op 6 oktober 1995.
Reeds in de vlag van Grieks-Macedonië kwam op een blauw veld de gele zon met stralen voor.
De zon staat symbool als de 'nieuwe zon van vrijheid' die in het eerste couplet van het Macedonische volkslied bezongen wordt.
In de oudheid werd het grootste deel van Macedinië Paeonië genoemd. Dit gebied werd bewoond door Thracische en Illyrische stammen. Het zuidelijke gebied werd hoofdzakelijk bewoond door een bevolking die Grieks spraken. Uit deze bevolking zou later de grote veldheer Alexander de grote voortkomen.
Rond 600 n.Chr. trokken Slavische stammen en Turks sprekende Bulgaren het gebied binnen en er volgde een lange strijd met de keizers van Constantinopel.
Na de Vierde kruistocht van 1204 versplinterde het Latijnse keizerrijk en ontstonden er verschillende Slavische staten. het gebied was later onderdeel van het Ottomaanse Rijk tot in de tweede helft van de veertiende eeuw en 1912.
In begin augustus 1903 bestond er in het zuidwesten, rond de stad Krusevo de Republiek Krusevo.
In 1912 werd het grondgebied, tijdens de Eerste Balkanoorlog veroverd door Servië.
Van 1918 tot 1929 was Macedonië een onderdeel van het koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen. Vanaf 1929 kwam het automatisch bij het Koninkrijk Joegoslavië.
Na het einde van de WO-II werd het gebied een onderdeel van de staat Joegoslavië.
Na het uiteenvallen van Joegoslavië en het gehouden referendum op 8 september 1991 werd Macedonië een onafhankelijke republiek.
Macedonië is lid van de VN en de Raad van Europa. In 2005 heeft het land het lidmaatschap voor de EU aangevraagd en voor de NAVO.
VLAG VAN MACEDONIË.
De vlag van Macedonië heeft een rood veld met in het midden de zon met acht stralen in het geel.
De vlag is in gebruik genomen op 6 oktober 1995.
Reeds in de vlag van Grieks-Macedonië kwam op een blauw veld de gele zon met stralen voor.
De zon staat symbool als de 'nieuwe zon van vrijheid' die in het eerste couplet van het Macedonische volkslied bezongen wordt.
WAPEN VAN MACEDONIË.
Het huidige wapen is ingevoerd op 16 november 2009. Toen het land in 1992 onafhankelijk werd , werd het oude wapen zonder meer overgenomen. In 2009 werd de rode ster eruit verwijderd.
Het wapen bestaat uit een symmetrische krans van tarwearen, tabaksbladeren en klaproosvruchtbladeren verbonden met een band in een traditioneel rood-wit figuur.
In de ovale ruimte bevindt zich de opkomende zon voor een blauwe berg, met aan de voet van de berg een rivier of meer.
MALTA.
Officieel de republiek Malta. Het is een dwergstaat in Zuid-Europa gelegen in de Middellandse Zee.
De republiek bestaat uit de grote eilanden Malta, Gozo, Comino, het kleine Manoel eiland en nog enige kleine onbewoonde eilandjes.
Het land heeft een oppervlakte van 316 km². De hoofdstad is Valletta gelegen op het eiland malta en de voertaal is Maltees en Engels.
Malta heeft een zeer oude geschiedenis die terug gaat tot 3500 v.Chr. Uit deze periode zijn nog megalithische tempels terug te vinden op Malta en Gozo. Deze bouwwerken zijn ouder dan de piramiden in Egypte en ouder dan de Stonehenge in Engeland.
Dat deze eilanden eens verbonden waren met het vaste land van Afrika en Europa blijkt uit de vondst van skeletten van kleine olifanten.
Rond 1000 v.Chr. kwamen de Feniciërs uit Typus op de eilanden en later stichtten de grieken er een nederzetting. Rond 400 v.Chr. kwamen de eilanden in handden van Chartago. In 217 v.Chr. tijdens de Punische Oorlogen werd Malta veroverd door de Romeinen die er zouden blijven tot de val van het Romeinse Rijk. Rond 395 kwam het onder de Byzantijnse invloed.
Rond 870 werd Malta ingenomen door de Arabieren en het eiland werd een emiraat van Sicilië. In 1091 werd onder leiding van Rogier I van Sicilië het eiland door de Noormannen veroverd. De Arabieren dienden eerst zware belasting te betalen , maar werden uiteindelijk van het eiland verdreven.
Van 1282 tot 1409 viel het eiland onder onder het koninkrijk Aragon.
In 1530 werd het eiland door keizer Karel I aan de johannieters geschonken waaruit de Maltezer Orde is ontstaan. Deze orde bouwde grote vestingen op het eiland. Tijdens de tijd van de kruistochten was Malta een belangrijke haven voor schepen die op het 'Heilige Land' voeren.
In 1798 werd het eiland ingenomen door de troepen van Napoleon onderweg naar Egypte.
In 1800 werd het eiland door de Britten ingenomen die er een marinebasis op bouwden.
Tijdens de WO-II werd het eiland zwaar gebombardeerd door de Duitse Luftwaffe.
Ondanks grote verliezen door de bombardementen en honger onder de bevolking wisten de Britten stand te houden. Malta bleef een Britse kolonie tot de onafhankelijkheid binnen het Britse gemenebest op 21 september 1964. Tot 1974 was de Britse vorstin het staatshoofd van de Staat malta, daarna werd het een republiek.
Malta trad op 1 mei 2004 toe tot de Europese Unie.
De republiek bestaat uit de grote eilanden Malta, Gozo, Comino, het kleine Manoel eiland en nog enige kleine onbewoonde eilandjes.
Het land heeft een oppervlakte van 316 km². De hoofdstad is Valletta gelegen op het eiland malta en de voertaal is Maltees en Engels.
Malta heeft een zeer oude geschiedenis die terug gaat tot 3500 v.Chr. Uit deze periode zijn nog megalithische tempels terug te vinden op Malta en Gozo. Deze bouwwerken zijn ouder dan de piramiden in Egypte en ouder dan de Stonehenge in Engeland.
Dat deze eilanden eens verbonden waren met het vaste land van Afrika en Europa blijkt uit de vondst van skeletten van kleine olifanten.
Rond 1000 v.Chr. kwamen de Feniciërs uit Typus op de eilanden en later stichtten de grieken er een nederzetting. Rond 400 v.Chr. kwamen de eilanden in handden van Chartago. In 217 v.Chr. tijdens de Punische Oorlogen werd Malta veroverd door de Romeinen die er zouden blijven tot de val van het Romeinse Rijk. Rond 395 kwam het onder de Byzantijnse invloed.
Rond 870 werd Malta ingenomen door de Arabieren en het eiland werd een emiraat van Sicilië. In 1091 werd onder leiding van Rogier I van Sicilië het eiland door de Noormannen veroverd. De Arabieren dienden eerst zware belasting te betalen , maar werden uiteindelijk van het eiland verdreven.
Van 1282 tot 1409 viel het eiland onder onder het koninkrijk Aragon.
In 1530 werd het eiland door keizer Karel I aan de johannieters geschonken waaruit de Maltezer Orde is ontstaan. Deze orde bouwde grote vestingen op het eiland. Tijdens de tijd van de kruistochten was Malta een belangrijke haven voor schepen die op het 'Heilige Land' voeren.
In 1798 werd het eiland ingenomen door de troepen van Napoleon onderweg naar Egypte.
In 1800 werd het eiland door de Britten ingenomen die er een marinebasis op bouwden.
Tijdens de WO-II werd het eiland zwaar gebombardeerd door de Duitse Luftwaffe.
Ondanks grote verliezen door de bombardementen en honger onder de bevolking wisten de Britten stand te houden. Malta bleef een Britse kolonie tot de onafhankelijkheid binnen het Britse gemenebest op 21 september 1964. Tot 1974 was de Britse vorstin het staatshoofd van de Staat malta, daarna werd het een republiek.
Malta trad op 1 mei 2004 toe tot de Europese Unie.
VLAG VAN MALTA.
De nationale vlag van Malta bestaat uit twee verticale banen in het wit en rood. Deze kleuren dateren uit de tijd van Rogier I van Sicilië die deze aan malta gaf in 1091, wat vermoedelijk een legende is. In feite zijn het rood en wit de kleuren van de Maltezer Ridders.
Linksboven in het witte deel staat het Sint Georg-kruis afgebeeld, een symbool dat het eiland kreeg op 15 april 1942 toegekend aan de gehele bevolking voor hun moed en doorzetting gedurende de WO-II.
Malta kent ook een handelsvlag. Op een rood veld met een witte rand staat in het wit het Maltezer-kruis afgebeeld.
WAPEN VAN MALTA.
Het huidige wapen van Malta is in gebruik sinds 1988. Het toont een wapenschild met heraldische weergave van de vlag van Malta.
Het schild wordt gedekt door een muurkroon.
Het schild wordt omringt door links een olijftak en rechts een palmtak.
Beide takken symboliseren de vrede en zijn symbolen van oudsher.
De takken zijn samengebonden door een wit lint waarop de tekst 'Repubblika ta' Malta' staat, de naam in het Maltees.
MOLDAVIË.
Officieel de Republiek Moldavië. het is een land gelegen in Oost-Europa tussen de rivieren de Proet en de Dnjestr.
het land wordt in het westen en zuiden begrenst door Roemenië en in het noorden en oosten door Oekraïne.
Moldavië heeft een oppervlakte van 33.846 km², waarvan 1,4% water. De hoofdstad is Chisinau en de voertaal is Roemeens.
Moldavië is een van de armste landen van Europa.
De geschiedenis van Moldavië is de geschiedenis van de huidige republiek Moldavië en die van de regio Moldavië gelegen in Roemenië.
Beide gebieden waren eens het vorstendom Moldavië, dat gelegen was tussen de bergen van de Karpaten en de rivier de Dnjestr.
Het gebied dat hoofdzakelijk was bewoond door Roemenen stond lang onder Turkse invloed en later onder de Russische.
In 1806 veroverde de Russen het gebied om een snellere toegang te krijgen in de richting van Constantinopel en noemden het gebied Bessarabië.
Na de Russische Revolutie in 1917 verklaarde Bessarabië zich onafhankelijk. Het land sloot zich aan bij Roemenië wat in 1862 was ontstaan door het samengaan van kleine vorstendommen.
Door het niet aanvalsverdrag tussen de Duitsers en de Russen in 1939 verviel het gebied weer aan de Russen. Tussen 1941 en 1944 was het gebied weer in Duitse handen.
Na de val van nazi-Duitsland kwam het gebied weer in handen van de Sovjet-Unie.
Bij het uiteen vallen van de Sovjet-Unie in 1991 werd Moldavië een onafhankelijke republiek op 27 augustus 1991. De landstaal werd Roemeens en het Cyrillisch schrift werd vervangen door het Latijnse schrift.
De geschiedenis van Moldavië is de geschiedenis van de huidige republiek Moldavië en die van de regio Moldavië gelegen in Roemenië.
Beide gebieden waren eens het vorstendom Moldavië, dat gelegen was tussen de bergen van de Karpaten en de rivier de Dnjestr.
Het gebied dat hoofdzakelijk was bewoond door Roemenen stond lang onder Turkse invloed en later onder de Russische.
In 1806 veroverde de Russen het gebied om een snellere toegang te krijgen in de richting van Constantinopel en noemden het gebied Bessarabië.
Na de Russische Revolutie in 1917 verklaarde Bessarabië zich onafhankelijk. Het land sloot zich aan bij Roemenië wat in 1862 was ontstaan door het samengaan van kleine vorstendommen.
Door het niet aanvalsverdrag tussen de Duitsers en de Russen in 1939 verviel het gebied weer aan de Russen. Tussen 1941 en 1944 was het gebied weer in Duitse handen.
Na de val van nazi-Duitsland kwam het gebied weer in handen van de Sovjet-Unie.
Bij het uiteen vallen van de Sovjet-Unie in 1991 werd Moldavië een onafhankelijke republiek op 27 augustus 1991. De landstaal werd Roemeens en het Cyrillisch schrift werd vervangen door het Latijnse schrift.
VLAG VAN MOLDAVIË.
De vlag van Moldavië bestaat uit drie gelijke verticale banen in de kleuren blauw-geel-rood. In het midden van de gele baan staat het wapen van Moldavië afgebeeld, dit gedaan om onderscheidt te maken met de vlag van Roemenië welke de zelfde kleuren heeft.
De kleuren combinatie verwijst dan ook naar de banden die het land heeft met Roemenië.
WAPEN VAN MOLDAVIË.
Het wapen van Moldavië geeft een gestileerde adelaar weer met een kruis in zijn snavel en in beide poten een tak en een scepter. Het wapen is gebaseerd op het wapen van Roemenië.
Op de borst van de adelaar is het schild geplaatst in de kleuren rood en lichtblauw met de traditionele symbolen van Moldavië: een ossenkop en tussen de horens een zon aan iedere zijde van de kop twee ruiten op de scheiding van het rood en lichtblauw en links van de snuit een bloem en rechts een halve maan. In het schild komen de kleuren van de nationale vlag terug.
MONTENEGRO.
Montenegro 'zwarte berg' is een republiek gelegen op de Balkan.
Het land grenst in het westen aan de Adriatische Zee en Bosnië en Herzegovina, in het noorden een oosten aan Servië en Kosovo en in het zuiden aan Albanië.
Het land heeft een oppervlakte van 13.812 km², waarvan 1,5% water. De hoofdstad is Podgorica en de voertaal is Montenegrijns.
Voor de komst van de Slavische volken was Montenegro tijdens de zesde eeuw bevolkt door de Illyriërs. Reeds voor onze jaartelling waren er Griekse kolonies en later vestigden de Kelten zich in het gebied. In de 3e eeuw v.Chr. ontstond het Illyrische koninkrijk wat in 9 n.Chr. werd veroverd door de Romeinen.
Na de val van het Romeinse rijk kreeg het gebied te maken met invallen van de Gothen en de Avaren.
De Republiek Venetië domineerde de kustgebieden van Montenegro van 1420 tot 1797 en hadden een vesting in de Baai van Kotor.
Tijdens het Ottomaanse Rijk was het gebied in handen van de Turken.
Montenegro was tot 1878 een prinsbisdom wat in 1910 uitgroeide tot een koninkrijk.
Gedurende de WO-I ging het land een alliantie aan met Servië. In 1915 werd het bezet door de troepen van Oostenrijk-Hongarije en de koning vluchtte naar Frankrijk.
Na de WO-I werd het land ingelijfd bij Joegoslavië. Gedurende de WO-II werd het bezet door eerst de Italianen en later de Duitsers. Na het einde van de WO-II werd het land een deelrepubliek van Joegoslavië en de hoofdstad werd omgedoopt van Podgorica naar Titograd.
Tijdens de Balkanoorlog nam Montenegro afstand van de Servische aanvallen. Sinds het begin van de 21e eeuw streefde Montenegro naar een afscheiding van Joegoslavië. Pas na een referendum riep op 3 juni 2006 Montenegro haar onafhankelijkheid uit. het land is sinds 2010 kandidaat-lid van de Europese Unie.
Voor de komst van de Slavische volken was Montenegro tijdens de zesde eeuw bevolkt door de Illyriërs. Reeds voor onze jaartelling waren er Griekse kolonies en later vestigden de Kelten zich in het gebied. In de 3e eeuw v.Chr. ontstond het Illyrische koninkrijk wat in 9 n.Chr. werd veroverd door de Romeinen.
Na de val van het Romeinse rijk kreeg het gebied te maken met invallen van de Gothen en de Avaren.
De Republiek Venetië domineerde de kustgebieden van Montenegro van 1420 tot 1797 en hadden een vesting in de Baai van Kotor.
Tijdens het Ottomaanse Rijk was het gebied in handen van de Turken.
Montenegro was tot 1878 een prinsbisdom wat in 1910 uitgroeide tot een koninkrijk.
Gedurende de WO-I ging het land een alliantie aan met Servië. In 1915 werd het bezet door de troepen van Oostenrijk-Hongarije en de koning vluchtte naar Frankrijk.
Na de WO-I werd het land ingelijfd bij Joegoslavië. Gedurende de WO-II werd het bezet door eerst de Italianen en later de Duitsers. Na het einde van de WO-II werd het land een deelrepubliek van Joegoslavië en de hoofdstad werd omgedoopt van Podgorica naar Titograd.
Tijdens de Balkanoorlog nam Montenegro afstand van de Servische aanvallen. Sinds het begin van de 21e eeuw streefde Montenegro naar een afscheiding van Joegoslavië. Pas na een referendum riep op 3 juni 2006 Montenegro haar onafhankelijkheid uit. het land is sinds 2010 kandidaat-lid van de Europese Unie.
VLAG VAN MONTENEGRO.
De vlag van Montenegro werd aangenomen op 12 juli 2004.
Zij bestaat uit een rood veld, dat met een gouden band omrand is en in het midden een afbeelding heeft van het wapen van Montenegro.
Het wapen staat symbool voor het historische Montenegrijnse koninkrijk.
Het land kent ook een verticale variant van deze vlag.
WAPEN VAN MONTENEGRO.
Het huidige wapen van Montenegro is in gebruik sinds 2004.
Het is een voorstelling van een twee koppige adelaar met een rode tong en daarboven een koningskroon in het goud. In de klauwen van de adelaar een scepter en een de rijksappel.
Het wapen heeft een oude Byzantijnse oorsprong en werd ook gebruikt in het wapen van het Huis Petrovic de voormalige koninklijke familie van het land.
De leeuw op de borst van de adelaar is een teken van bisschoppelijke macht en symboliseert de Opstanding.
Zie vervolg: EUROPA.LANDEN, VLAGGEN EN WAPENEMBLEMEN. (DEEL 7)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten