ONOBA S.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL 1-F)

THUISREIS.

27 FEBRUARI 1074 T/M 3 JULI 1974.

Onverwachts kregen we orders om te Mena al Ahmadi te gaan laden voor Curaçao. Een lange reis via Kaap de Goede Hoop vanuit de Arabische Golf naar de Caribische Zee. 

Het vooruitzicht was, dat ik te Curaçao zou worden afgelost.

Het binnenvaren van het 'Schottegat' waar de raffinaderij van de Shell was gevestigd op het eiland Curaçao.

Maar na het lossen van de lading was het een teleurstelling te constateren dat de aflossers voor de met verlof gaande officieren nog niet op het eiland waren aangekomen. Bij nadere informatie bleek dat de vlucht vanaf Europa niet was doorgegaan vanwege een technische storing in het vliegtuig.

Zo zat je dan met je ingepakte koffers en trok je maar weer je werkkleding aan daar het schip niet voor de wal bleef wachten in verband  de hoge havenkosten. 

We verlaten weer het 'Schottegat' met aan bakboordzijde de 'Handelskade' met de scheepjes vol groenten en fruit uit Venezuela.

(Een laatste blik op Fort Amsterdam waar de regering van het eiland is gevestigd.)

Achter ons sloot de 'Scheepjesbrug' over het water ( in de verte de nieuwe verkeersbrug) en vertrokken we naar de rede van het eiland om daar te gaan drijven. Het drijven was niet zozeer het wachten op de onze aflossers maar meer daar het schip nog geen nieuwe ladingorders had gekregen.
Zo werden we dan alsnog na een dag drijven afgelost toen onze aflossers met de loodsboot aan boord werden afgezet en de verlofgangers even later met de loodsboot terug keerden naar de wal op 2 juli 1974.

                                                            ( De DC-10 van KLM.)

Tijdens ons kort verblijf in het hotel om te wachten op onze vlucht naar Amsterdam raakte ik in gesprek met de KLM ploeg die met het toestel, waarin wij ook zouden reizen naar Nederland.
Zo raakte een scheepswerktuigkundige in gesprek met een boordwerktuigkundige.
Het werd een praatje over zijn werk in het luchtruim en mijn werk op het ruime sop.

( De bakboordmotor van de DC-10.)

Zo beloofde de boordwerktuigkundige me om tijdens de oversteek van de Atlantische Oceaan op weg naar Lissabon een bezoek te brengen aan de cockpit na goedkeuring van de eerste piloot de gezagvoerder.

In de cockpit werd mij door de eerste piloot van alles uitgelegd  en deed hij me het aanbod de landing te Lissabon mee te maken. Dit wel zwijgend, daar de cockpit recorder aan zou staan en ze alles op verkeerstoren konden verstaan wat er gezegd werd in de cockpit.

                                   ( De boordwerktuigkundige achter zijn paneel aan het werk.)

De landing mee te maken in Lissabon was een hele ervaring zeker als je met een enorme snelheid de landingsbaan op je af ziet komen.
Na Lissabon trok ik me na het cockpit team hartelijk te hebben bedankt terug naar mijn zitplaats in het vliegtuig.

( Het oversteken van de Franse Alpen op weg naar de luchthaven van Frankfurt in Duitsland.)

( Diep beneden ons een meer in Zwitserland.)

( Boven Duits grondgebied.)

Luchthaven Frankfurt was onze laatste stop voor we onze reis voort zetten naar Schiphol Amsterdam waar we op 3 juli 1974 aankwamen..