.png)
EEN BELGISCH
BINNENVAARTSCHIP.
HERNA.
De Herna is een schip wat vooral in België voorkwam op de rivier de Maas.
De herna heeft een licht oplopend voor- en achterschip en is gebouwd volgens de aakbouwwijze, zonder kiel of stevens.
Het platte vlak van dit gestrekte vaartuig ging voor en achter over in een heve, die eindigde tegen een dwarsscheepse balk die zeer kenmerkend was voor dit type schip.
Karakterristiek was ook het roer van de herna, waarvan het brede blad werd opgehouden door een juk, bestaande uit een gespleten boomstam (zie links).
In verband met de beperkte afmetingen van de sluizen op de Belgische kanalen kon het roer in tweeën klappen.
Herna's werden gebouwd van hot, soms hout met een ijzeren vlak en pas later volledig van ijzer.
De kop en achterschip van een houten herna waren met ijzeren banden beslagen.
De afmetingen variëren van 35 meter tot 46 meter lengte; de breedte schommelde van 5 tot 6 meter, alhoewel er ook kleinere herna's in de vaart waren.
Deze schepen werden in hoofdzaak in België gebouwd, sporadisch ook in Zuid-Limburg in Nederland.
De constructie was vrij licht. Ze kwamen vooral voor op de Maas, de grotere zelfs op de Rijn en op de kanalen. De diepgang was vrij gering.
( Een Rijnherna.)
Zij vervoerden in hoofdzaak kalk, kolen, kiezel en mergel.
De herna werd gejaagd of gesleept, maar kon ook zeilen.
Het schip was uitgerust met een gaffel- of topzeil, maar had geen zwaarden.
Een verwant type schip was de spitsbek of mignole, die iets puntiger uitliep en doorgaans ook kleiner was.
De laatste houten herna verdween op het einde van de jaren zestig in de vorige eeuw van de Belgische binnenwateren.
Dit schip, dat gebouwd was in 1916 op een werf te Jambes-de-Bois in Wallonië, zal bewaard blijven in een openluchtmuseum van de binnenvaart in de omgeving van St. Amand-les-Eaux op de Schelde in Frankrijk.
De herna heeft een licht oplopend voor- en achterschip en is gebouwd volgens de aakbouwwijze, zonder kiel of stevens.
Het platte vlak van dit gestrekte vaartuig ging voor en achter over in een heve, die eindigde tegen een dwarsscheepse balk die zeer kenmerkend was voor dit type schip.
Karakterristiek was ook het roer van de herna, waarvan het brede blad werd opgehouden door een juk, bestaande uit een gespleten boomstam (zie links).
In verband met de beperkte afmetingen van de sluizen op de Belgische kanalen kon het roer in tweeën klappen.
Herna's werden gebouwd van hot, soms hout met een ijzeren vlak en pas later volledig van ijzer.
De afmetingen variëren van 35 meter tot 46 meter lengte; de breedte schommelde van 5 tot 6 meter, alhoewel er ook kleinere herna's in de vaart waren.
Deze schepen werden in hoofdzaak in België gebouwd, sporadisch ook in Zuid-Limburg in Nederland.
De constructie was vrij licht. Ze kwamen vooral voor op de Maas, de grotere zelfs op de Rijn en op de kanalen. De diepgang was vrij gering.
( Een Rijnherna.)Zij vervoerden in hoofdzaak kalk, kolen, kiezel en mergel.
De herna werd gejaagd of gesleept, maar kon ook zeilen.
Het schip was uitgerust met een gaffel- of topzeil, maar had geen zwaarden.
Een verwant type schip was de spitsbek of mignole, die iets puntiger uitliep en doorgaans ook kleiner was.
De laatste houten herna verdween op het einde van de jaren zestig in de vorige eeuw van de Belgische binnenwateren.
Dit schip, dat gebouwd was in 1916 op een werf te Jambes-de-Bois in Wallonië, zal bewaard blijven in een openluchtmuseum van de binnenvaart in de omgeving van St. Amand-les-Eaux op de Schelde in Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten