.png)
WILD ZUID-AFRIKA RONDREIS.
'THE BIG FIVE'. (21)
PIETERMARITZBURG - TOWNSHIP.
Volgend het reisprogramma zouden we deze ochtend de kuststreek verlaten en naar het Phezulu Cultural Village rijden om daar weer naar een lokale dans van de Zulu's te gaan kijken en de bijenkorf achtige hutten. Veel animo voor weer een dans de gaan bekijken was er niet in de ploeg en zo stelde onze reisleidster voor om het een en ander in Pietermaritzburg te gaan bezichtigen. Van het geld dat we dan over hielden aan entree gelden zouden we kleine voedsel pakketten kopen en die in de middag uit delen in een township aan de minder bedeelden. De ploeg ging hier mee akkoord.
PIETERMARITZBURG.
(Stadhuis van Pietermaritzburg.)
In Pietermaritzburg, de hoofdstad van KWaZulu-Natal, zijn de invloeden van Hollandse en Britse kolonisten duidelijk herkenbaar.
Het in 1838 gestichte 'Maritzburg' was de hoofdstad van de Boerenrepubliek Natalia en werd vijf jaar later ingelijfd bij de Britse kolonie Natal; de stad wordt beschouwd als een van de best bewaard gebleven steden uit de Victoriaanse tijd ter wereld. Het stadhuis is hier een duidelijk voorbeeld van. Het is het grootste volledig uit baksteen opgetrokken gebouw van het zuidelijk halfrond. Het werd in 1893 gebouwd op de plaats waar eerder het parlement van de Voortrekkers stond.
Op het terrein van het Voortrekker Msundizi, staat de Geloftekerk (Churh of the Vow), een klein gebouw met een witte gevelspits, die in 1841 is bebouwd ter herinnering aan de overwinning van de Boeren op de Zulu's bij de Bloedrivier in 1838.
Het museum geeft een unieke kijk op het leven aan de rand van de beschaving halverwege de 19e eeuw.
Ernaast staat het gerestaureerde huis van Andries Pretorius, de held van de voortrekkers.
Bij het kerkje stonden we voor een gesloten deur en het koste enige tijd eer de sleutelbewaarder verscheen. Schijnbaar komen er niet veel bezoekers.
Vlak bij het kerkje in een perk vol bloemen stonden de standbeelden van de twee grootste Voortrekkers Gert Maritz en Piet Retief.
Hierna bezochten we oorspronkelijke woning van de Voortrekker Andries Pretorius. Alles was nog in originele staat zoals het vroeger bewoond was.
In het Voortrekkers Museum mocht niet gefotografeerd worden, en helaas werd er ook geen fotoboek van deze geschiedenis verkocht. Maar buiten stond no een zeer oude postkoets.
Van de receptioniste van het museum kreeg ik een boekje geschenk, met de titel;
'DIE BASIESE BEPALINGS VAN DIE GRONDWED' van die Republiek van Suid-Afrika 1996, vereenvoudig vir leerders.
Een artikel over de taal in Zuid-Afrika wil ik even aan halen:
De vier talen voor de ontwikkeling en het gebruik zijn; 1. alle ambtelijke tale; 2. het Khoi-, Nama- en Santale.; 3. de gebarentaal.
We verlaten Piermaritzburg voor ons bezoek aan een township.
Na een lunchstop dezen we de inkopen; de kleine voedsel pakketten voor het township wat we gingen bezoeken. Onze reisleidster kende een van de toezicht houdende personen en zo werd er voor gezorgd dat deze pakketjes bij de juiste mensen terecht kwamen.
Een feit was zeker dat deze mensen, met ons gebaar, zeer gelukkig waren en lieten vrijuit hun tranen vloeien. Een groot probleem is echter, dat zodra de jongere generatie geld in handen heeft, ze dit omzetten in alcohol. Voor hun een manier om hun ellende te vergeten, niet te beseffen, dat deze alleen maar groter wordt.
Bij de woningen staat vaak nog, dan uit stenen opgetrokken. rondavel. Hierin verplaatst men een zieke omringt met doeken en kruiden van de sjamaan, waardoor genezing zou optreden. Dit ook om de overbrenging van de eventuele ziekte te beperken. We kregen de kans om binnen een kijkje te nemen.
We verlaten het township en gaan op weg voor ons nieuwe onderkomen voor de komende twee nachten, gelegen aan de voet van het Central Drakensbergen.
Tijdens deze busrit door een afwisselen landschap beseften we pas, dat het hier eind herfst is. Het geel van de bladeren van de berkenbomen stak fraai af tegen de donkergroene achtergrond van de naaldbomen aan de voet van de berghellingen.
Hierna bezochten we oorspronkelijke woning van de Voortrekker Andries Pretorius. Alles was nog in originele staat zoals het vroeger bewoond was.
In het Voortrekkers Museum mocht niet gefotografeerd worden, en helaas werd er ook geen fotoboek van deze geschiedenis verkocht. Maar buiten stond no een zeer oude postkoets.
Van de receptioniste van het museum kreeg ik een boekje geschenk, met de titel;
'DIE BASIESE BEPALINGS VAN DIE GRONDWED' van die Republiek van Suid-Afrika 1996, vereenvoudig vir leerders.
Een artikel over de taal in Zuid-Afrika wil ik even aan halen:
De vier talen voor de ontwikkeling en het gebruik zijn; 1. alle ambtelijke tale; 2. het Khoi-, Nama- en Santale.; 3. de gebarentaal.
Na een lunchstop dezen we de inkopen; de kleine voedsel pakketten voor het township wat we gingen bezoeken. Onze reisleidster kende een van de toezicht houdende personen en zo werd er voor gezorgd dat deze pakketjes bij de juiste mensen terecht kwamen.
Een feit was zeker dat deze mensen, met ons gebaar, zeer gelukkig waren en lieten vrijuit hun tranen vloeien. Een groot probleem is echter, dat zodra de jongere generatie geld in handen heeft, ze dit omzetten in alcohol. Voor hun een manier om hun ellende te vergeten, niet te beseffen, dat deze alleen maar groter wordt.
Bij de woningen staat vaak nog, dan uit stenen opgetrokken. rondavel. Hierin verplaatst men een zieke omringt met doeken en kruiden van de sjamaan, waardoor genezing zou optreden. Dit ook om de overbrenging van de eventuele ziekte te beperken. We kregen de kans om binnen een kijkje te nemen.
We verlaten het township en gaan op weg voor ons nieuwe onderkomen voor de komende twee nachten, gelegen aan de voet van het Central Drakensbergen.
Zie vervolg: ZUID-AFRIKA RONDREIS. 'THE BIG FIVE'. DRAKENSBERGEN. DEEL 22.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten