WILD ZUID-AFRIKA RONDREIS.
'THE BIG FIVE'. (17)
HLUHLUWE-IMFOLOZI PARK.
Deze dag stond in het reisprogramma vermeld als een rustdag, maar rust kenden we niet daar we nog steeds enige dieren van 'The Big Five' niet hadden gezien zoal;s de Afrikaanse leeuw en het Luipaard.
Vroeg in de ochtend, vlak voor zonsopgang stonden we gereed om naar het Hluhluwe-Imfolozi National Park te gaan. We reden de afstand naar de ingang van het park, waar de 4x4 open jeeps stonden, met onze eigen busje. Dit werd gedaan om ons niet aan de ochtend kou bloot te stellen in de open jeeps.
Vroeg in de ochtend, vlak voor zonsopgang stonden we gereed om naar het Hluhluwe-Imfolozi National Park te gaan. We reden de afstand naar de ingang van het park, waar de 4x4 open jeeps stonden, met onze eigen busje. Dit werd gedaan om ons niet aan de ochtend kou bloot te stellen in de open jeeps.
HLUHLULUWE-IMFOLOZI GAME RESEVE.
Het park ligt op een 25 km afstand ten zuidwesten van St. Lucia. Dit reservaat bestaat al sinds 1897; alleen Phongolo is nog ouder.
Hluhluwe (uitgesproken als sjloe-sjloe-ie) en iMfolozi (het vroegere Umfolozi) waren oorspronkelijk verschillende reservaten, maar zijn nu met elkaar verbonden door een wildcorridor die in handenis van de staat, zodat er een gebied is ontstaan van ruwweg 100 ha; het wordt beheerd door Ezemvelo KZN Wildlife. Dwars door het reservaat loopt de openbare weg (R618) naar Nongoma in het noorden. Het wild lijkt er geen last van te hebben en steekt de weg regelmatig over.
Hluhluwe is vooral bekend geworden omdat de witte neushoorn dankzij inspanningen van dit reservaat voor uitsterven is behoed. Omstreeks 1930 waren er nog maar 150 witte neushoorns in zuidelijk Afrika de rest was door stropers om hun hoorn afgeschoten.
(Witte neushoorn.)
Door een fokprogramma is hun aantal toegenomen tot meer dan duizend, terwijl 4000 dieren van hieruit zijn overgebracht naar reservaten elders in de wereld.
Er wordt inmiddels een vergelijkbaar project opgestart om de zwarte neushoorn te redden; deze soort onderscheidt zich overigens alleen van de witte doordat hij een smallere bovenlip heeft.
Er leven in dit reservaat 81 soorten zoogdieren; een aantal daarvan is onlangs opnieuw geïntroduceerd. Olifanten, giraffes, knobbelzwijnen, impala's en nyala's zijn hier algemeen; ook is er kans om er leeuwen, luipaarden, jachtluipaarden en hyena's te zien.
Hluhluwe is vooral bekend geworden omdat de witte neushoorn dankzij inspanningen van dit reservaat voor uitsterven is behoed. Omstreeks 1930 waren er nog maar 150 witte neushoorns in zuidelijk Afrika de rest was door stropers om hun hoorn afgeschoten.
(Witte neushoorn.)
Door een fokprogramma is hun aantal toegenomen tot meer dan duizend, terwijl 4000 dieren van hieruit zijn overgebracht naar reservaten elders in de wereld.
Er wordt inmiddels een vergelijkbaar project opgestart om de zwarte neushoorn te redden; deze soort onderscheidt zich overigens alleen van de witte doordat hij een smallere bovenlip heeft.
Er leven in dit reservaat 81 soorten zoogdieren; een aantal daarvan is onlangs opnieuw geïntroduceerd. Olifanten, giraffes, knobbelzwijnen, impala's en nyala's zijn hier algemeen; ook is er kans om er leeuwen, luipaarden, jachtluipaarden en hyena's te zien.
OP ZOEK NAAR DE LAATSTE VAN 'THE BIG FIVE'.
Nadat de rangers ons hadden voorzien van een warme cape tegen de ochtend kou vertrokken we met de 4x4 open jeeps het reservaat in.
Ook vandaag gaven de rangers ons geen garantie, dat we laatste van 'The Big Five' zouden zien.
Al spoedig werden we beloond op het zicht van een witte neushoorn met jong. Het jong liet zich maar een kort moment zien en het wijfje draaide demonstratief haar achterwerk naar ons toe.
De rangers wezen ons op diverse vogels in de bomen en op de grond; zoals de Crested barbet (links op de afbeelding) en de Cape glossy starling, een soort glanzende blauwe spreeuw, (rechts op de afbeelding), de witte neushoorn (linksonder) en de olifant (rechtsonder).
Met de 4x4 jeep reden we naar de top van een hoge berg in het landschap en genoten van een kleine lunch met warme thee die de rangers hadden meegebracht. Hier ontdekte een van de medereizigers een bord dat hij fotografeerde en spontaan uitriep; "ik heb ze 'The Big Five', in een keer".
Grote hilariteit bij de twee rangers die hem er op wezen dat en geen vijf, maar zes dieren op afgebeeld stonden; namelijk de olifant, neushoorn, buffel, leeuw, leeuwin en de hyena.
Al met al werd er hartelijk om gelachen in het gezelschap.
Het was duidelijk de inwendige stille wens toch deze dieren te mogen zien in het wild.
De rangers vertelden ons dat de kans op het zien van een luipaard zeer klein is, daar dit dier in de nacht jaagt op zijn prooi, en overdag slaapt op een boomtak hoog in een boom.
Ook de leeuw moet duidelijk op puur toeval berusten nu het gras zo hoog staat, waarin ze zich liggend schuil houden.
Hoog op een helling was een kudde giraffes aan het grazen.
Niet veel later zagen we een kudde buffels aan de kant van de weg. het zijn echt dieren om voor op te passen, en ons werd verzocht om geen harde geluiden te maken zodat ze niet zouden schrikken en ons eventueel aanvallen.
Op de huid en kop van de buffel deden kleine vogeltjes (Common waxbill) zich goed aan de insecten die op de huid van de buffel leefden. Zelfs zijn oren werden gereinigd door het vogeltje.
Zo kwam er aan deze safari ook een einde zonder de leeuw en het luipaard gezien te hebben.
( Op dit boord van het park staan wel 'The Big Five'.)
Beste safari gangers. Sorry dat jullie me niet hebben ontmoeten. Ik; Loeki de Leeuw ben soms het poseren moe en ga dan met mijn familie een dagje verscholen in het gewas, naar de mensen kijken.
Ze lieten zich niet snel zien deze enorme krokodillen, maar op gezette tijden werden ze gevoed door het personeel van de hotelkeuken met slachtafval, of met afgeschoten ziek wild door de rangers.
Enorme smerig uit hun gluiperige oogjes kijkende dieren die elkaar zelfs geen plaatsje op de oever van het meer gunden.
Vanaf een bescherm steiger was het voor ons mogelijk deze monsters, want dat zijn het, waar te nemen.
Buiten deze 'vriendelijke dieren' waren er nog veel meet andere dieren en planten op het terrein te vinden.
De dag werd afgesloten met een diner met Zuid-Afrikaanse gerechten bij een brandend houtvuur buiten op het terras van het restaurant.
Zie vervolg: ZUID-AFRIKA RONDREIS. ST. LUCIA WETLANDS. DEEL 18.
Grote hilariteit bij de twee rangers die hem er op wezen dat en geen vijf, maar zes dieren op afgebeeld stonden; namelijk de olifant, neushoorn, buffel, leeuw, leeuwin en de hyena.
Al met al werd er hartelijk om gelachen in het gezelschap.
Het was duidelijk de inwendige stille wens toch deze dieren te mogen zien in het wild.
De rangers vertelden ons dat de kans op het zien van een luipaard zeer klein is, daar dit dier in de nacht jaagt op zijn prooi, en overdag slaapt op een boomtak hoog in een boom.
Ook de leeuw moet duidelijk op puur toeval berusten nu het gras zo hoog staat, waarin ze zich liggend schuil houden.
Hoog op een helling was een kudde giraffes aan het grazen.
Niet veel later zagen we een kudde buffels aan de kant van de weg. het zijn echt dieren om voor op te passen, en ons werd verzocht om geen harde geluiden te maken zodat ze niet zouden schrikken en ons eventueel aanvallen.
Op de huid en kop van de buffel deden kleine vogeltjes (Common waxbill) zich goed aan de insecten die op de huid van de buffel leefden. Zelfs zijn oren werden gereinigd door het vogeltje.
Zo kwam er aan deze safari ook een einde zonder de leeuw en het luipaard gezien te hebben.
( Op dit boord van het park staan wel 'The Big Five'.)
Beste safari gangers. Sorry dat jullie me niet hebben ontmoeten. Ik; Loeki de Leeuw ben soms het poseren moe en ga dan met mijn familie een dagje verscholen in het gewas, naar de mensen kijken.
WILD KIJKEN OP HET TERREIN VAN HET HOTEL.
Het terrein van het hotel grensde aan een vredig meer vol met roze waterlelies. Maar een bord aan de oever waarschuwde ons voor het gevaar dat vlag onder het water oppervlak lag te wachten op een prooi.
Ze lieten zich niet snel zien deze enorme krokodillen, maar op gezette tijden werden ze gevoed door het personeel van de hotelkeuken met slachtafval, of met afgeschoten ziek wild door de rangers.
Enorme smerig uit hun gluiperige oogjes kijkende dieren die elkaar zelfs geen plaatsje op de oever van het meer gunden.
Vanaf een bescherm steiger was het voor ons mogelijk deze monsters, want dat zijn het, waar te nemen.
Buiten deze 'vriendelijke dieren' waren er nog veel meet andere dieren en planten op het terrein te vinden.
De dag werd afgesloten met een diner met Zuid-Afrikaanse gerechten bij een brandend houtvuur buiten op het terras van het restaurant.
Zie vervolg: ZUID-AFRIKA RONDREIS. ST. LUCIA WETLANDS. DEEL 18.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten