.png)
"HOU ZADEL".
Auto rijden ging alleen nog met een speciale vergunning van de Duitse bezetter, brandstof was op de bon en men zocht naar oplossingen zoals het rijden door middel van hout vergassing. Ook als je het fietsen amper had geleerd werd je vervoersmiddel door de bezetter in beslag genomen en luchtbanden waren helemaal niet meer verkrijgbaar, maar de Nederlander wist er weer wat op te vinden.
Is Nederland het volk der Dietsers?
Neen, wèg die term! het volk der Fietsers!
De baby rijdt, in deze landen,
Reeds vlug op luchtgévulde banden.
Hoe klinkt, op klinkerwegen knus
De klank van 'n klinkend-flinke kus!
Men fietst solistisch en in paren,
En jong van jaren, of grijs van heren....
Maar ook op asfalt, glanzend-glad,
Wordt elke weg tot rijwielpad.
12 uur! 't Kantoor-dicht! Fietsen-zee,
Sluit de geled'ren . . twee aan twee!
Zelfs 't huw'lijksaanzoek, zoo galant,
Gaat nuchter, in sportieve trant,
Hij vraagt, zij remt. En vol verstand
Smeedt men den band per rijwielband.
Is dan aldus 't gezin gesticht,
De tandem nuttig werk verricht,
Voor man, vrouw, kind noch hond hij zwicht.
De tandem torst . . . en doet zijn plicht.
Toen Rauter nu de fietsen eischte,
Ging men te voet. Dat was het wijste.
Aanvankelijk was het een succes
Niet groot, bij d' Höhere S.S.
En hoe j' er lekker buiten viel?
Je demonteert het voorste wiel,
Neemt die van zoonlief's autoped
En je ontduikt de Nazi-wet!
Wat éérst geschiedde voor misleiding
En voor de Duitse roof-bestrijding,
Wordt nú uit bandennood gedaan ...
Het auto-pedje gaat eraan....!
De frontberichten worden treurig,
De Duitser is niet meer kieskeurig,
Men weet: hij kan een boel verzwelgen,
Nu neemt hij zelfs de kale velgen....
Den Vader, die op voedsel uit-ging,
En, op zijn tocht, nog wel wat buit ving,
Neemt men het kostbaarst af: de fiets....
( 't Gezin eet pulp des suikerbiets...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten