PROVINCIE ZEELAND.
Zeeland de meest zuid-westelijke provincie van Nederland. De provincie bestaat uit het vasteland gedeelte Zeeuws-Vlaanderen en de eilanden; Schouwen-Duiveland, Tholen, Sint Philipsland, Walcheren en Noord- en Zuid-Beveland. Sinds de bouw van de Delta-werken zijn de eilanden door dammen (waterkeringen) met elkaar verbonden.
De provincie grenst in het zuiden aan Belgiƫ, in het westen aan de Noordzee, in het noorden aan de provincie Zuid-Holland en in het oosten aan de provincie Noord-Brabant. De provincie hoofdstad is Middelburg.
De vlag van de provincie Zeeland is ontworpen in
1948 en officieel door de Gedeputeerde Staten vastgesteld op 14 januari 1949.
De vlag heeft vier blauwe golvende banen en drie witte golvende banen. De blauwe golvende banen moeten het water voorstellen en symboliseren de altijd durende strijd tegen het water.
In het midden van de vlag is het wapen van de provincie Zeeland afgebeeld.
De vlag kreeg bekendheid door de Watersnood van 1953 die de strijd van de Zeeuwen tegen het water in het middelpunt van de belangstelling van de gehele wereld zette. De uit het water opklimmende leeuw werd zo het symbool van de strijd, lijden en internationale solidariteit.
De Zeeuwse vlag zonder het wapen er in is de vlag van de plaats Lewes in de USA. Deze plaats ligt nu daar waar eens door de Nederlanders gestichte plaats Swanendael lag.
( Het wapen van de provincie Zeeland.)
Het wapen van de provincie Zeeland werd op 4 december 1948 bij Koninklijk Besluit officieel vastgesteld.
De oudste afbeelding van dit wapen dateert van een manuscript uit 1450, dat in opdracht van Philips de Goede, hertog van Bourgondiƫ - Graaf van Zeeland is gemaakt.
Het wapen wordt al volgt omschreven: Een schild met in de onderste helft golvend van water en daarboven in een gouden achtergrond en halve rode leeuw met blauwe tong en nagels omhoogkomend uit het water.
Boven het wapen een gouden kroon met vijf bladen en vier parels Aan weerszijden wordt het schild ondersteund door een rode leeuw met blauwe tong en nagels staande op een groene sierlijke grond.
Onder het wapen de spreuk; Lector et Emergo ( Ik worstel en kom boven.)
Bij nader onderzoek is gebleken dat de spreuk onder het wapen veel ouder is dan het wapen zelf en reeds voorkwam in 1586. Het schild geeft dus eigenlijk weer, met de onderste helft het water van Zeeland en daarboven weer de Hollandse leeuw.
Voor de betekenis van de spreuk moeten we terug gaan naar de oorlog tegen de Spaanse bezetters, de 80 jarige oorlog. Gedurende deze strijd lieten de Zeeuwen een penning slaan met op de ene zijde de Latijnse tekst 'Autore Deo favante Regia'. Vertaald; 'Door het gezag van God en de gunst der koningin´. Op de andere zijde van de penning de Latijnse tekst ´Luctor et Emergo´. Met het slaan van deze penning wilde de Zeeuwen het Verdrag van Nonsuch vieren, waarin de Engelse koningin Elizabeth I verklaarde dat ze de opstand tegen de Spaanse koning Filips II beloofde te steunen.
Het worstelen van de Zeeuwen was dus niet bedoeld tegen het water maar tegen de Spaanse overheerser.
De spreuk ´Luctor et Emergo´ komt voor op veel oude munten als een devies voor moed en vastberadenheid.
De vlag kreeg bekendheid door de Watersnood van 1953 die de strijd van de Zeeuwen tegen het water in het middelpunt van de belangstelling van de gehele wereld zette. De uit het water opklimmende leeuw werd zo het symbool van de strijd, lijden en internationale solidariteit.
De Zeeuwse vlag zonder het wapen er in is de vlag van de plaats Lewes in de USA. Deze plaats ligt nu daar waar eens door de Nederlanders gestichte plaats Swanendael lag.
( Het wapen van de provincie Zeeland.)
Het wapen van de provincie Zeeland werd op 4 december 1948 bij Koninklijk Besluit officieel vastgesteld.
De oudste afbeelding van dit wapen dateert van een manuscript uit 1450, dat in opdracht van Philips de Goede, hertog van Bourgondiƫ - Graaf van Zeeland is gemaakt.
Het wapen wordt al volgt omschreven: Een schild met in de onderste helft golvend van water en daarboven in een gouden achtergrond en halve rode leeuw met blauwe tong en nagels omhoogkomend uit het water.
Boven het wapen een gouden kroon met vijf bladen en vier parels Aan weerszijden wordt het schild ondersteund door een rode leeuw met blauwe tong en nagels staande op een groene sierlijke grond.
Onder het wapen de spreuk; Lector et Emergo ( Ik worstel en kom boven.)
Bij nader onderzoek is gebleken dat de spreuk onder het wapen veel ouder is dan het wapen zelf en reeds voorkwam in 1586. Het schild geeft dus eigenlijk weer, met de onderste helft het water van Zeeland en daarboven weer de Hollandse leeuw.
Voor de betekenis van de spreuk moeten we terug gaan naar de oorlog tegen de Spaanse bezetters, de 80 jarige oorlog. Gedurende deze strijd lieten de Zeeuwen een penning slaan met op de ene zijde de Latijnse tekst 'Autore Deo favante Regia'. Vertaald; 'Door het gezag van God en de gunst der koningin´. Op de andere zijde van de penning de Latijnse tekst ´Luctor et Emergo´. Met het slaan van deze penning wilde de Zeeuwen het Verdrag van Nonsuch vieren, waarin de Engelse koningin Elizabeth I verklaarde dat ze de opstand tegen de Spaanse koning Filips II beloofde te steunen.
Het worstelen van de Zeeuwen was dus niet bedoeld tegen het water maar tegen de Spaanse overheerser.
De spreuk ´Luctor et Emergo´ komt voor op veel oude munten als een devies voor moed en vastberadenheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten