Verscholen tussen het groen dat de schutting overwoekerd hadden merels een nest gebouwd boven op een vogelhuisje. Alleen het af- een aanvliegen naar het nest duide erop dat er leven was.
Ondanks dat ik er regelmatig vlak langs moest trokken de vogels zich niets van me aan. Ze voelden zich veilig. Zo was het mogelijk in een onbewaakt moment, waarin de ouders voedsel aan het zoeken waren voor hun jongen, er een paar afbeeldingen van te maken.
Bij het maaien van het gazon wipten ze vlak achter me aan om hun maaltje op te pikken.
Vanochtend zijn de drie jonge merels, tussen twee zware regenbuien door, uitgevlogen. Het had gisterenmiddag niet veel gescheeld of ze hadden een aanval van een Vlaamsegaai niet overleefd. Het mannetje leverde een ware luchtslag met de Vlaamsegaai en heeft er wat veren bij moeten laten. Uiteindelijk heb ik zelf maar even geholpen deze aanvaller te verdrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten