KAAP DE GOEDE HOOP & WISSELEN VAN DE WACHT. (DEEL 4 - 5)

                              KAAP DE GOEDE HOOP 

                 EN HET WISSELEN VAN DE WACHT. (4)

KAAPSTAD.

Na een veilige vlucht naar de wal werden we door de agent van onze maatschappij naar een klein maar goed hotel gebracht. We zouden twee dagen in Kaapstad moeten verblijven eer we naar Nederland zouden vliegen. Onze scheepsagent zie lachend verbaas je nergens over in dit hotel. Dus we dachten waar zijn we in terecht gekomen!

Het was een klein hotel, kamers netjes en schoon, maar met een een uitstekende keuken en goede menukaart. Maar wat ons opviel dat er overal foto's hingen van het walvisfabriekschip de 'Willem Barentz'.





Na ons geïnstalleerd te hebben op onze eigen kamer werd het tijd om de inwendige mens te gaan versterken in het kleine hotel restaurant. Het was moeilijk kiezen uit de menukaart en zo werd ons de Struisvogelbiefstuk aanbevolen opgediend met gebakken aardappeltjes een verse groenten. Laat maar komen en we bestelden er een goede fles Kaapse witte wijn bij. het was waarlijk aan gerecht om je vingers bij af te likken. Zo verscheen dan de chefkok aan onze tafel met de vraag of het gesmaakt had, hij was tevens de eigenaar van het hotel. Hij beval ons een aperitief aan van het huis, een een likeur Van der Hum, op zijn rekening en zo raakten we in gesprek. Onze vraag was waarom er overal foto's hingen van de Willem Barentz en toen kwam de aap uit de mouw. Hij had vroeger in de gouden tijd van dit schip er als chefkok op gewerkt en was uiteindelijk in Kaapstad blijven hangen. Zo ging het gesprek verder en was zijn vraag wat we dachten te doen in de tijd dat we daar waren. Helaas was het prachtige weer dat we hadden bij vertrek van het schip omgeslagen en zag er allemaal donker uit.


Een uitstapje naar de Tafelberg konden we vergeten daar deze schuil ging in de dikke regenwolken. Zo stelde de eigenaar ons voor om naar het Nationaal Park Cape Point te gaan omdat daar het weer vaak opklaarde. Zo zorgde hij ervoor dat we auto met chauffeur tot onze beschikking kregen voor de volgende dag. 

                  NATUURTUIN KAAP DE GOEDE HOOP 

                                 EN CAPE POINT. (5)

Onze chauffeur (een mengeling van alle kolonisten rassen van de Kaap), was een gezellige prater en vertelde ons in de Zuid-Afrikaans over het natuurpark en haar bewoners en platen.

De hoofdbewoners zijn de Baboon apen, de Emu's (een struisvogel soort), de zebra, de spring- en bontebok en daarbij de nodige zeevogel soorten.

Verder groeiden er veel verschillende soorten van de Protea, die hier de bijnaam "suikerbossie" heeft.
Natuurlijk afhankelijk van het seizoen nog veel meer soorten bloeiende planten.
Op onze vraag, waarom de Protea hier deze bijnaam heeft, begon hij uit volle borst het volgende liedje te zijgen:

                               SUIKERBOSSIE, 'K WIL JOU HÊ,

                             SUIKERBOSSIE, 'K ZAL JE KRIJG,

                              SUIKERBOSSIE, 'K WIL JOU HÊ.

                        WAT SAL JOU MAMMA DAARVAN SÊ?  

Alleen was het Suikerbossie niet de bloem van de Protea, maar een troetelnaam voor een meisje. 

De naam Suikerbossie komt van het feit dat de bloemen sappen afscheiden die naar suiker smaken.

Zo wandelden we naar Cape Point en konden een blik op de diep onder ons gelegen Atlantische Oceaan werpen.

Het leek mij geen pretje om daar met een schip aan de grond te lopen.

Zo genoten we ondanks de bewolking en de harde wind van het uitzicht op- en van Kaap de Goede Hoop.
We hadden een fraai uitzicht op de Valse Baai, waar vroeger veel schepen zijn vergaan.

     Op verschillende plaatsen stond in het Engels en Zuid-Afrikaans het volgende verzoek:

      TAKE NOTHING BUT PHOTOGRAPHS - LEAVE NOTHING AS FOODPRINTS.

     NEEM NIKS BEHALVE FOTO'S NIE - LAAT NIKS BEHALVE VOETSPORE NIE.

Op de terugweg naar Kaapstad bezochten we nog enkele baaien, zoals de Houtbaai. Deze baai dankt haar naam aan het feit dat de zeestroming hier alleen hout op het strand achterlaat.

Het was een interessante dag geweest en zeer de moeite waard. 
Terug gekomen in ons hotel lag daar het bericht voor ons, dat we de volgende dag naar Pretoria zouden vliegen en vandaar doorvliegen naar Schiphol Amsterdam.

Het werd deze avond afscheid nemen van onze gastvrije chefkok-eigenaar die ons een heerlijk afscheid-diner voorzette.
Wij bedankten hem voor de goede tips en zorgen en kregen ieder tot onze verbazing een kleine fles Van der Hum liqueur als geschenk.

Kaap de Goede Hoop zouden we beiden in toekomstige tijden vaker vanuit zee aan boord van een schip kunnen bekijken.