WINTERWANDELING DOOR DE LINNERWEERD.

   WINTERWANDELING 

DOOR DE LINNERWEERD.

DE VLOOTBEEK.

Via de oever van de Vlootbeek die meandert door de Linnerweerd naar haar uitmonding in de rivier de Maas gewandeld. De loop van deze beek is weer geheel in oude staat terug gebracht.
Het woord meanderen, wat slingeren betekend, komt van het riviertje Meander dat zich voort slingert door het landschap ven Klein-Azië.
Dan door de weilanden , en regelmatig over prikkeldraad geklommen te zijn, bij de oever van de Maas uitgekomen en deze volgend naar de stuw van Linne en het vlak daarbij gelegen landgoed Ravensburg.

RAVENSBURG.

Ravensburg is een landgoed, en rijksmonument, het bestaat uit een herenhuis en boerderijcomplex met stallen. Er wordt geen vee meer gehouden maar is nu een fruitteeltbedrijf. De bouwstijl is in de Maaslandse stijl uit de tweede helft van de achttiende eeuw. Opvallend hieraan zijn de omlijstingen van de deur en raamopeningen met Naams (België) hardsteen. Het landgoed is altijd wit geschilderd geweest. Het complex was vroeger ommuurd maar daar is nog maar een restant van over. het kwam in de 18e eeuw in het bezit van de familie Janssens, die het nu nog in bezit hebben met omliggende fruitboomgaarden.

MERGELWEG.

Van het landgoed Ravesburg wandelen we dan verder langs het kasteel Heijsteren terug door de Linnerweerd , steken het stenen brugje over de Vlootbeek over, en bereiken uiteindelijk weer de Mergelweg in Linne hooggelegen boven de uiterwaarden van de Maas.

De naam van deze straat dateert uit de tijd, de stroom van de Maas liep toen anders dan nu, dat er een losplaats was voor mergel dat werd aangevoerd vanuit Zuid-Limburg voor de bouw van kerken in de nabij gelegen dorpen. Voor mij was het weer thuiskomen in een warm huis na een winterse wandeling.

(klik met de linkermuisknop op de afbeeldingen om ze vergroot te bekijken)