BRITISCH INDIA STEAM NAVIGATION CO Ltd. (INDIA)

 

EEN REDERIJ ONSTAAN 

IN DE KOLONIALE TIJD.

BRITISCH INDIA STEAM NAVIGATION Co Ltd.

De rederij werd in 1856 opgericht te Calcutta (India) door William Mackinnon en Mackenzie, als de Calcutta & Burmah Steam Navigation Co.

(Links schepen in de haven van Calcutta.)

In de eerste jaren verleende de rederij al direct hulp aan de Britse regering door Britse troepen te landen bij Calcutta ten tijde van de opstand.

In 1862 werd het contract verkregen voor het vervoer van post van Brits Indië naar Singapore en werd een dienst geopend op de havens van de Perzische Golf en de Straat van Malakka.

De naam werd gewijzigd in de huidige; de initialen B.I. zijn over de hele wereld een begrip geworden.

In 1867 kreeg de rederij het mail-contract in Nederlands Indië. 

Daar deze schepen de Nederlandse vlag moesten voeren werd een afzonderlijke rederij, de Nederlandsch-Indische Stoomvaart Maatschappij opgericht. (N.I.S.M.)

In 1870 werden regelmatige lijndiensten van Engeland op Brits Indië

 geopend via het Suezkanaal en twintig jaar daarna een lijndienst van Londen op Zanzibar.

In 1886 kreeg de B.I. het beheer over de Queensland Shipping Company, vormde het de Australian United S.N.Co, die in 1919 het beheer kreeg over de de Eastern & Australian S.N.Co.

De maatschappij heeft steeds een grote rol gespeeld bij het troepenvervoer: tijdens de Abessijnse campagne (1857-1863), tijdens de oorlog tussen Rusland en Turkije (1878), in de Transvaalse oorlog (1881), de Suakim-expeditie (1885), de expeditie naar Perzië (1888), de opstand in Uganda (1897), de oorlog in Soedan (1898) en de expeditie naar Kreta (1899) werden troepen, paarden, voorraden en proviand vervoerd.

Tijdens de Boeren-oorlog (1899-1901) waren hiervoor niet minden dan veertig schepen ingeschakeld. In die jaren voeren ook negenendertig schepen naar China vanwege de Boxer-opstand, en vervoerden troepen enz. tijdens de expeditie naar Gambia en Somaliland.

Reeds ion 1893 bestond de vloot uit zevenentachtig schepen met 197.724 brt.

De grote uitbreiding vóór de Eerste Wereldoorlog was voornamelijk te danken aan de invloed van James Mackay (later de eerste Lord Inchape), die in 1913 president-directeur werd.

Onder zijn leiding kwam in mei 1914 een fusie tot stand met de P&O.

In augustus 1914 bestond de vloot uit 126 schepen met 587.071 brt.

De verliezen in de Eerste Wereldoorlog bedroegen 25 schepen met 147.702 brt. Het ss. 'Mantola' werd in februari 1917 tot zinken gebracht door een torpedo van een Duitse onderzeeër voor de kust van Ierland met een aanzienlijke lading aan zilver. het vrachtschip ss.'Gairsoppa'  werd in februari 1941 tot zinken gebracht door de Duitse onderzeeër U-101, ongeveer 300 zeemijlen ten zuidwesten van Galway Bay, Ierland. Het schip vervoerde zilver, ruwijzer en thee en dit was de rijkste lading van enig gezonken schip in de wereldgeschiedenis. 

In september 1939 bestond de vloot uit 105 schepen met 675.000 brt.

De verliezen tijdens de Tweede Wereldoorlog bedroegen 51 schepen met  351.756 brt, waarbij 1083 opvarenden omkwamen.

De ss. 'Nevasa' van 1956, toen de rederij honderd jaar bestond, was het laatste passagiersschip gebouwd voor de B.I.

Het schip deed dienst tot 1962 als troepenschip en kreeg daarna de functie van educatief cruiseschip tot 1974. In 1975 werd het schip gesloopt.

In 1972 werd de maatschappij opgeheven en gingen de rendabele schepen over naar de P&O line.