NEDERLAND EN DE STRIJD TEGEN HET WATER.

NEDERLAND 

                                   EN DE STRIJD TEGEN HET WATER.

Zowel als tegen het water van de zee als dat van de rivieren hebben we zolang ons land bestaat strijd gevoerd.

We namen land van het water en maakten er polders van beschermd door dijken en gemalen die het overtollige water weg pompten. We namen land van de zee en bouwden er een enorme industrie complexen op met havens. Maar het water kan ook land terug nemen, zowel dat van de rivieren als dat van de zee.

We verhogen onze dijken, legen waterkeringen aan en geven zelfs land terug aan het water. Zo denk je; "ik zit lekker droog" en zo heb je natte voeten.

We overstromen nu niet direct meer van buiten uit, de zee, maar van binnenuit door de beken en rivieren.




Zo doen we moeite door middel van stuwen en sluizen om de rivier bevaarbaar te houden voor de scheepvaart en onverwachts hebben we ineens weer te veel water door zware regenval en sneeuw dooi. Stuwen worden gestreken en de scheepvaart wordt stil gelegd. Dan toch soms een dijkdoorbraak door de kracht van het water, een kracht die veel mensen onderschatten.

Voor de hulpverleners, leger, politie, brandweer, ambulance personeel etc zijn het dan zware en drukke dagen.

Dit zijn dan gebieden die nog tientallen meters boven het NAP liggen, maar het grootste deel van ons land ligt onder de zeespiegel.

Neem nu bijvoorbeeld onze nationale luchthaven Schiphol, gelegen in de Haarlemmermeerpolder, bijna 5 meter onder de zeespiegel. Komt deze polder onder water te staan, dan hebben we het scenario als op de hier onder geplaatste afbeelding.



De laatste ramp door dijkdoorbraken vanuit zee, bij storm en springvloed, kennen we uit 1953 als de 'Watersnood'. In het volgende blog wil ik hier aandacht aan besteden onder de titel; 'DE RAMP'.