.png)
DEEL 7-A.
OOSTERSCHELDEKERING.
Oorspronkelijk was men ook van plan de Oosterschelde af te dammen. Het water achter de dam zou dan, net als in het Haringvliet en het Zeeuwse Meer, langzaam zoet worden. Er ontstond echter al snel een grote weerstand tegen deze ingreep. Het unieke zoutwatermilieu in de Oosterschelde zou namelijk de dupe worden van de vergrote veiligheid. Niet alleen het milieu, maar ook de visstand zou lijden onder een afdamming van de Oosterschelde.
In 1976 was Den Haag rijp voor een alternatief: er lag een plan op tafel waarin de Oosterscheldedam van een aantal sluizen te voorzien, die slechts bij extreme waterstanden gesloten zouden hoeven te worden. Het unieke zoutwatermilieu en de visstand zouden dan in stand worden gehouden.
Er zou een sluizencomplex geplaatst worden met 62 openingen van elk 40 meter breed in de kering om zoveel mogelijk zoutwater door te laten. Geprobeerd zou worden de getijdenwerking zo veel mogelijk in stand te houden. Uiteindelijk werd de Oosterscheldekering één van de grootste bouwwerken van de wereld. De kosten van een kering waren wel aanzienlijk hoger dan van een dichte dam: 2,5 miljard euro was er nodig om de kering te voltooien. Op 4 oktober werd de Oosterscheldekering geopend. Zelfs National Geographic heeft in haar tijdschrift en televisie programma's hier aandacht aan besteed.
Aan dit unieke bouwwerk wil ik graag meer aandacht besteden dan aan de overige. Tijdens mijn werkverlof in Nederland was ik verscheidene keren in de gelegenheid om met mijn vader, die intussen de Rijkspolitie vaarwel had gezegd en intussen als grindkwaliteitscontroleur werkte voor het Grind Verkoopkantoor in Nijmegen, een overkoepelend orgaan van de grindwinning in de Maas in Limburg en België, dit achtste bouwwerk van de Deltawerken te bezoeken.
Helaas was het in verband met bedrijfsspionage niet toegestaan om in de bouwput en het werkterrein te fotograferen en dus mijn afbeeldingen elders vandaan moeten halen.
(Vervolg zie Deltawerken 7b)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten