AMERIKA (MIDDEN). CARIBISCHE EILANDEN, VLAGGEN EN WAPENEMBLEMEN. (DEEL 8)

LANDEN VAN DE 

"NIEUWE WERELD". (8)

EEN WERELDDEEL WAT WE ONDERSCHEIDEN IN NOORD-, MIDDEN- EN ZUID-AMERIKA.

AFHANKELIJKE CARIBISCHE EILANDEN. (3)

PUERTO RICO.

Puerto Rico is een eiland dat deel uitmaakt van de grote Antillen. het ligt oostelijk van de Dominicaanse Republiek en ten westen van de Maagdeneilanden.

Het eiland is een unincorporated territory ( zonder rechtspersoonlijkheid grondgebied) van de Verenigde Staten van Amerika.

Het eiland heeft een oppervlakte van 8.870 km², waarvan 1,6% water. De hoofdstad is San Juan en de voertaal is Spaans en Engels.

Het eiland werd oorspronkelijk bewoond door een stam van de Arowakken, de Taino indianen.

het werd op 19 november 1493 door Columbus ontdekt gedurende zijn tweede reis.

Het eiland behoord eeuwen lang tot het Spaanse Rijk. Na een mislukte opstand kreeg het eiland in 1897 zelfbestuur van Spanje. Na de Spaans-Amerikaanse Oorlog kwam het toe aan de V.S.

VLAG VAN PUERTO RICO.

Het ontwerp van de vlag dateert uit 1885 en verkreeg in 1952 een officiële status. De vlag heeft veel gelijkenis met de Cubaanse vlag.

De kleuren en banen zijn verwant aan de Amerikaanse vlag.

De vlag bestaat uit vijf horizontale banen met de kleuren rood en wit en in het linkerdeel een gelijkbenige blauwe driehoek met een witte vijfpuntige ster.

De ster staat voor het eiland en het blauw voor de Caribische Zee.

WAPEN VAN PUERTO RICO.

Het wapen van Puerto Rico werd in 1511 door de Spaanse koning aan het eiland verleend. het is het oudste wapen dat op het westelijke continent nog in gebruik is.

Na de Spaans-Amerikaanse Oorlog was er enige jaren een ander wapen van toepassing. In 1905 werd besloten toch weer het oude wapen in ere te herstellen en in 1976 vond een kleine aanpassing plaats.

Het wapenschil;d heeft een groen veld met daarop afgebeeld een lam op een bijbel met de vlag van Johannes de Doper. het lam staat symbool voor de Agnus Dei, het lam Gods.

Rond het wapenschild in zestien rode en witte vakjes de wapens van het koninkrijk Castilië, het koninkrijk León, de kroon van Castilië en het koninkrijk Jeruzalem. het schild wordt gedekt met de Spaanse koninklijke kroon.

Aan de zijkanten van het wapenschild de gekroonde letters F en Y, die staan voor Ferdinant II van Aragon en Isabella I van Castilië.

Onder het wapen op een lint het Latijnse motto; "Joannes est nomen ejus" ("Johannes is zijn naam")

Dit motto verwijst naar de beschermheilige van het eiland, Johannes de Doper.

SABA.

Saba is een Nederlands eiland in het Caribisch gebied en is sinds 2010 als openbaar lichaam een bijzondere gemeente.

Sabe, Sint Maarten en Sint Eustatius behoren tot de Bovenwindse Eilanden. Het ligt 30 km ten zuidwesten van Sint Maarten.

Saba heeft een oppervlakte van 13 km² en de hoofdstad is The Bottom. De voertaal is Nederlands.

Saba zou voor het eerst in kaart zijn gebracht in 1493 door Columbus. In die tijd werd het eiland nog bewoond door een indianen stam. De oorsprong van de naam van het eiland is niet bekend.

Saba is niet meer dan een enorme berg gelegen in de Caribische Zee.

In 1632 werd het eiland Nederlands bezit, maar de eerste bewoners waren schipbreukelingen van een Engels schip die er aan lang gingen en er bleven.

De huidige bevolking is een mengelmoes van Nederlanders, Engelsen, Schotten, Ieren, Zeeuwen en Afrikanen.

Het eiland wisselde in haar bestaan regelmatig van koloniale heerser. Zo was het bezit van de Fransen, Spanjaarden, Britten en Nederlanders. In 1816 werd het officieel Nederlands gebied.

In 1938 werd de eerste weg op het eiland aangelegd. Voor die tijd bereikten men de dorpen onderling via trappen op de berghellingen.

In 1960 werd op het noordelijke deel van het eiland een vliegveld aangelegd met een baan van 400 meter. het eiland heeft nu na het vliegveld Matekane in Lesotho de kortste landing/startbaan van de wereld.

 Op 1 september 2009 besloot Saba uit de Nederlandse Antillen te stappen die op 10 oktober 2010 werden opgeheven. Ondanks dat het eiland nu een Nederlandse gemeente is, maakt het geen deel uit van het Schengen-gebied.

VLAG VAN SABA.

De vlag van Saba werd op 6 december 1985 voor het eerst gehesen.

De vlag heeft bovenin twee gelijke rode driehoeken en onderin twee gelijke blauwe driehoeken. In het midden een witte ruit met daarin een goud-gele vijfpuntige ster.

Het rood-wit-blauw symboliseert de band met Nederland. Daarbij staat het rood voor moed, eenheid en krachtdadigheid, wit voor de vrede en het blauw voor de zee.

De goud-gele ster staat symbool voor de rijkdom van het eiland en de hoop op een goede toekomst.

WAPEN VAN SABA.

Het wapen werd op 6 december 1985 per eilandsverordening vastgesteld voor Saba van de Nederlandse Antillen.

Boven het wapenschild staat de kop van de veel voorkomende stormvogel afgebeeld. Om het schild aan ieder zijde drie koolbladeren.

Op het schild op een zilveren achtergrond in het midden een berg omringt door wolken wat voor het eiland staat. Boven in het schild een vis die symbool staat voor de visserij, en een getuigde driemaster wat verwijst naar de internationale bekendheid die de Sabaanse zeelieden ooit hadden.

Aan de voet van de berg aardappelen die verwijzen naar de van oudsher bekende Sabaanse aardappelen een product van Saba.

Onder het wapen een lint met de Latijnse spreuk "Remis Velisque" vrij vertaald "met roeiriemen en zeilen" of figuurlijk "met alle kracht vooruit".

SAINT BARTHÉLEMY.

Saint Barthélemy is officieel Collectivité de Saint-Barthélemy een overzeese gemeenschap van Frankrijk.
Het eiland ligt ten zuidoosten van Sint Maarten.
Het heeft een oppervlakte van 21 km² en de hoofdstad is Gustavia.
Het eiland werd in 1493 ontdekt ddo Columbus en deze noemde het naar de naamheilige van zijn broer Bartolomeo.
Pas in 1648 kwam het eiland in Franse handen door kolonisten van het eiland Saint Kitts. deze verkochten het eiland in 1651 aan de Ridders van Malta. In 1656 werden alle kolonisten door de Cariben indianen uitgemoord.
In 1663 vestigden zich boekaniers (zeerovers) uit Normandië en Bretagne zich op het eiland. 
Onder koning Lodewijk XVI werd het op 1 juli 1784 aan Zweden verkocht, in ruil voor handelsrechten op Göteborg. Het waren de Zweden die de hoofdstad de naam Gustavia gaven ter ere van hun koning Gustaaf III.

Het eiland werd een vrijhaven, waar gekaapte lading en opvarenden werden verhandeld. Het eiland kreeg een ware bloeitijd. Door de opkomst van de stoomschepen liep de handel van de boekaniers snel terug. Op 10 augustus 1978 kochten de Fransen het eiland terug .
In 1946 kreeg Guadeloupe, waar Barthelémy toen onder viel, de status van overzees departement.
Op 22 februari 2007 kreeg het eiland van de Franse regering beperkte autonomie.

VLAG VAN SAINT BARTHELÉMY.

Het eiland heeft als nationale vlag de Franse driekleur.

De niet officiële vlag heeft de afbeelding van het wapen van het eiland.

WAPEN VAN SAINT BARTHELÉMY.

Het wapen van Saint Barthelémy is verdeeld in drie gelijke horizontale delen in de kleuren blauw-rood-blauw.

In het bovenste deel staan drie gouden Franse lelies op een blauwe achtergrond, in het midden op een rode achtergrond in het wit het Maltezer kruis en in het onderste blauwe deel drie gouden kronen.

Het wapen wordt gekroond door een muurkroon.

Het schil wordt gedragen door twee pelikanen voorkomende op het eiland.

De fleur-de-lies, het Maltezer kruis en de drie kronen zijn heraldische herinneringen aan de bestuurlijke geschiedenis van het eiland. Het Koninkrijk Frankrijk, De Hospitaal Ridders van Malta en het Koninkrijk Zweden.

SINT EUSTATIUS.

Sint Eustatius is een Nederlands eiland in de Caribische zee het als een openbaar lichaam een bijzondere gemeente van Nederland. het eiland is vermoedelijk een slapende vulkaan, The Quill genaamd ('De Kuil') die al 200.000 jaar oud is.

Het behoort tot de Bovenwindse eilanden. St.Eustatius heeft een oppervlakte van 21 km² en de hoofdstad is Oranjestad.

De voertaal op het eiland is Nederlands en Engels.

Het was Columbus die het eiland in kaart bracht in 1493. In 1636 werd het Nederlands bezit. Volgens bronnen hadden de Fransen er al in 1629 een klein fort gebouwd maar verlieten het eiland wegens gebrek aan waterbronnen. De Nederlanders die zich hier vestigden waren vooral uit de provincie Zeeland afkomstig en zij bouwden het Fort Oranje en losten het waterprobleem op door opvang bakken aan te leggen.

Het eiland werd een belangrijke doorvoer haven voor de WIC en kreeg daardoor in de 18e eeuw de bijnaam "Gouden Rots".

De Nederlanders leverden de Amerikanen wapens via het eiland gedurende hun vrijheidsoorlog tegen de Britten. De Engelsen verklaarden hierop Nederland de oorlog, de vierde Engelse oorlog en namen het eiland in. Sint Eustaius behoorde nadien afwisselend tot de Engelsen of de Fransen en de gehele economie van het eiland stortte in die periode in.

Na de val van Napoleon in 1815 kwam het eiland weer onder Nederlands beheer, maar de voertaal bleef Engels.

Bij het opheffen van de Nederlandse Antillen op 10 oktober 2010 maakte het eiland deel uit van Nederland als een gemeente.

Een grote bron van inkomsten is de opslag van olie en petrochemische producten in een opslagpark en de doorvoer ervan in schepen. Verder is het toerisme van groot belang voor het inkomen. Het is een paradijs voor duikers in het National Marine Park.

VLAG VAN SINT EUSTATIUS.

De vlag van het eiland is aangenomen op 29 juli 2004.

De vlag is door het plaatsen van een witte ruit in het midden verder verdeeld in vier vijfzijdige vlakken in de kleur blauw met een rode omlijsting.

In de witte ruit staat het eiland afgebeeld met de vulkaan The Quill en daarboven een gele ster.

WAPEN VAN SINT EUSTATIUS.

Het wapen werd gepresenteerd op 16 november 2004.

Het wapen bestaat uit drie delen die voor het verleden, het heden en de toekomst staan.

Het linkerdeel met de gouden berg en de zee staat voor het rijke verleden als doorvoerhaven van de WIC, wat het eiland de bijnaam opleverde van 'De Gouden Rots'. tevens staat de rots ook voor de vulkaan The Quill  welke een herkenningpunt was voor de scheepvaart in die tijd.

Het rechterdeel staat voor het heden en geeft het gerestaureerde Fort Oranje weer, wat heden nog steeds het middelpunt is van het openbare leven, plechtigheden en feesten.

In het onderste deel met de engelvis wordt niet alleen verwezen naar de onderwaterfauna, maar ook naar de toekomst. Het behoud hiervan als ecologisch erfgoed voor het eiland.

Het schild is gedekt met een muurkroon welke symbool staat voor de ring van vestingwerken op het eiland en waarvan veel batterijen als ruïne nog aanwezig zijn op de kusten.

Een blauwe ketting van "bleu beads" omringt het wapen. Deze eeuwen oude kralen werden in de slaventijd gebruikt als betaal- en ruilmiddel en worden nog steeds op de stranden van het eiland gevonden.

Achter het wapen twee gekruiste stengels suikerriet, wat herinnert aan de suikerrietplantages waar de slaven werkten in vroegere tijden.

Onder het wapenschild een lint met de spreuk; "Superba et confidens" ( "Trots" [ op het verleden] en "Vol Vertrouwen" [in de toekomst] ).

SINT MAARTEN en SAINT MARTIN.

Sint Maarten en Saint Martin zijn het zelfde eiland en het behoort tot de Kleine Antillen. Het eiland heeft een Frans en een Nederlands bestuursdeel.
Beide delen hebben hun eigen officiële taal maar de voertaal is Engels door de Engelstalige slaven die er in het verleden zijn achter gebleven.
Het eiland heeft een totale oppervlakte van 87 km² en heeft twee hoofdsteden. Ondanks dat het twee aperte gebieden zijn is er vrij overschrijdend grens verkeer.
Het eiland moet reeds bewoond zijn geweest sinds 4000 v.Chr. en rond 800 door de Arowakken. In de 14 e eeuw kwamen de Carib indianen, en zij noemden het eiland Soualiga ( Zouteiland).
Het eiland zou op 11 november 1493 (Sint Maarten) door Columbus zijn ontdekt, maar scheen voor de Spanjaarden niet van belang te zijn. Rond 1630 vestigden de eerste Fransen en Nederlander zich op het eiland vanwege het aanwezige zout wat een kostbaar en belangrijk product was.
het was vanwege het zout dat  bewoners door de Spanjaarden weer werden verdreven en pas in 1644 gaven de Spanjaarden hun grondrechten op.
In 1648 tekenden de Fransen en de Republiek de Zeven verenigde Nederlanden een overeenkomst, waarbij het eiland werd opgedeeld. Pas in 1817 werd het verdrag definitief.
Bij het opheffen van het bestaan van de Nederlandse Antillen in 2008 kreeg het Nederlands deel van het eiland in 2010 een autonomie binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

Het Nederlandse deel heeft een oppervlakte van 34 km² en heeft als hoofdstad Philipsburg.
Het Franse deel heeft een oppervlakte van 53,2 km² en heeft Marigot als hoofdstad.
Het Franse deel is een overzeese gemeenschap van Frankrijk.
Beide delen zijn sterk afhankelijk van de toeristen industrie.

VLAG VAN SAINT MARTIN.

De officiële vlag van het Franse deel van het eiland is de Franse driekleur. 
Het eiland kent ook een officieuze vlag, rechts afgebeeld. De kleuren verwijzen naar de Franse vlag en boven de rode driehoek staat een opkomende zon.

VLAG VAN SINT MAARTEN.

De vlag van Sint Maarten het Nederlandse deel van het eiland werd aangenomen op 13 juni 1985.
De vlag bestaat uit twee horizontale banen rood en blauw met links een witte gelijkbenige driehoek waarin het wapen staat afgebeeld.
De kleuren verwijzen naar de kleuren van de Nederlandse vlag.

WAPEN VAN SINT MAARTEN.

Het wapen heeft een blauw wapenschild met een oranje rand welke symbool staat voor het huis van Oranje-Nassau.

Midden op het schild staat het paleis van justitie afgebeeld uit Philipsburg. Rechtsboven in de hoek het monument voor de Frans-Nederlandse vriendschap en links  de nationale bloem, de wisselbloem

 Het schild wordt gedekt door een ondergaande zon met een daarin vliegende bruine pelikaan de nationale vogel van het eiland.

Onder het wapen op een lint de spreuk; "Semper Pro Grediens"

("Altijd op weg").

TURKS- EN CAICOS EILANDEN.

Deze eilanden groep ligt ten noorden van het eiland Hispaniola (Dominicaanse Republiek en Haïti) en ten zuidoosten van de Bahama's. het gebied heeft een oppervlakte van 948 km² en de hoofdstad is Cockburn Town.
De eerste bewoners waren de Tainoindianen die van het eiland Hispaniola waren overgestoken. De eerste die de eilanden in kaart bracht was de Spanjaard Juan Ponce de León in 1512. deze ontvolkte de eilanden door de bewoners als slaven te verkopen. Einde 17e eeuw werden ze een uitval basis voor piraten.
In 1681 vestigden zich de eerste kolonisten, afkomstig van bermuda, zich op het eiland Grand Turk en ontwikkelden er de zoutwinning.
In 1873 maakten de eilanden deel uit van het toen nog Brits Jamaica totdat dit eiland in 1962 onafhankelijk werd. Tussen 1965 en 1972  viel het onder het bestuur van de Bahama's. De eilanden zijn nu een Brits overzees gebiedsdeel.
De econimie van de eilanden draait op visvangst, zeevruchten, toerisme en financiële dienstverlening.

VLAG VAN DE TURKS- EN CAICOS EILANDEN.

De vlag van de eilanden groep heeft een donkerblauw veld met linksboven in het kanton de Britse vlag.

Rechts in het veld staat het wapen van de eilandengroep.

WAPEN VAN DE TURKS- EN CAICOS EILANDEN.

Het wapenschild wordt gedragen door twee roze flamingo's. het schild wordt gedekt door een pelikaan op een heraldische helm.
Het wapenschild heeft een geel veld met een schelp, zeekreeft en een cactus welke symbool staan voor de flora van het land en de fauna van de zee.

Zie vervolg: AMERIKA (ZUID) LANDEN, VLAGGEN EN WAPENEMBLEMEN. (DEEL 9)