M.S. VICTORIA BAY, VOORHEEN
M.S. WOENSDRECHT.
Phs. v. OMMEREN.
EEN UITLEEN-CONTRACT.
Het was in 1987 toen ik het vraag kreeg van mijn werkgever of ik intresse had een uitleen-contract aan de rederij Phs v. Ommeren Shipping. te Rotterdam. Dit was voor een eenmalige reis op een containerschip, waar ze verlegen zaten om iemand met de grondige kennis van hun hoofdmotor dit inverband met groot Lloyds Survey.
Na mijn bezoek aan het hoofdkantoor van de rederij, waar mij duidelijk werd gemaakt dat ik onder Shell arbeidsvoorwaarden deze reis zou maken monsterde ik aan voor het m.s. Loosdrecht en zou in Antwerpen aan boord gaan van dit schip, 36.000 ton groot uit 1978.
( Het m.s. Loosdrecht voor haar naam verandering.)
Een ding was men mij vergeten te vertellen, dat het m.s. Loosdrecht voor deze reis was vercharterd aan P and O Shipping en dat het schip was omgedoopt in m.s. Victoria Bay. Dit inverband met de reeds bestaande ladingbrieven. Eenmaal in de haven van Antwerpen aangekomen kon ik de Loosdrecht niet vinden en dus maar even naar Rotterdam gebeld dat het schip er niet lag. Zo kwamen ze er achter dat er gebrekkige informatie was geweest. Al met al stapte in vlak voor vertrek aan boord van de Victoria Bay.
Het was voor een tankerman wel even wennen aan het uitzicht vanuit mijn patrijspoort op deze 'pakjesboot' zoals we ze aan boord van de tankers noemden. Aan boord van een tanker een ruim uitzicht over het hoofddek en hier aanboord zicht op een containerwand.
Na eerst in een in Engeland, die nacht, nog meer containers te hebben geladen en de volgende ochtend ook in Le Havre ging de reis via het Suezkanaal naar Port Sudan (Sudan), Mombassa in Kenya en Dar es Salaam in Tanzania.
In al deze havens werden er containers gelost en ook weer geladen, maar in Mombassa was het wachten op de lading die nog in de hoofdstad Nairobi stond en dus deden we later Mombassa weer aan na de lading gelost te hebben in Dar es Salaam.
Met mijn nieuwe collegaas in de technischedienst werd een duidelijke werkplanning opgemaakt hoe we te werk zouden gaan bij het groot Lloyds Survey aan de hoofdmotor. Een goede voorbereiding en planning is tijdbesparend. Een dagelijkse werkplanning, waarbij de nautische- en technischedienst geheel aanwezig zijn kende men hier aan boord niet. Dit was voor mij dagelijkse kost en zodoende wist je precies van elkaar waar men mee bezig was zodat er geen calamiteiten kunnen ontstaan. Ik kreeg dit hier aan boord uiteindelijk ingesteld en zo bleef er geen werk liggen en voorkam men achterstallig onderhoud. Zo werden voor aankomst Mombasa alle hulpstukken, sleutels, takels en poetsdoeken om alles schoon te maken, klaargelegd en wist een ieder hoe we te werk zouden gaan.
Door de goede voorbereidingen zagen we kans het gehele Lloyds Survey klaar te krijgen bij het de eerste keer binnen liggen in de havven van Mombasa. Het koste dan wel enige overuren, maar we waren op tijd vaarklaar.
In Dar es Salaam, waar we ten anker lagen, deden we alleen wat brandstof verstuivers verwisselen.
Zo kwamen we terug in de haven van Mombassa, waar de containers nog niet klaar stonden. In opdracht van P and O moesten we er op blijven wachten. In de machinekamer hadden we het werk er op zitten en zo stelde ik voor om met diegene die interesse had een safari tocht te gaan maken. Het was even strootje trekken wie er aan boord zouden blijven voor noodgevallen. De hoofdwerktuigkundige had geen interesse om mee te gaan en vond dat één assistent voldoende was.
Van het agentschap van P and O kregen we geen medewerking voor dit uitstapje en zo besloot ik het Shell-agentschap op te bellen. Ik legde hun mijn positie uit en zij regelden de safari met Tusker Trail naar het natuurreservaat Tsavo East. Afrekenen moesten we zelf doen. Zo hadden mijn (tijdelijke) collega's al snel de kreet; "Shell Helpt".
( zie vervolg 2 safari in Tsavo East.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten