SCHELP.

 

           KLAKACHTIG, MEESTAL 

                      UITWENDIG,

       HARD DEEL VAN WEEKDIEREN.

SCHELP.

Schelp- of weekdieren, een zeer vormrijke diergroep die gekenmerkt is door een aan weerszijden van de rug afhangende huidplooi, mantel genaamd, die het overige lichaam omhult.

In de schelp van de weekdieren komt kalk meestal voor in de vorm van aragoniet.

De schelp wordt wordt afgescheiden door een klierrijke zoom in de mantelrand (schelpvergroting) en door kalkafzetting uit het weefsel in de rughuid (de schelp wordt dikker).

Dit proces gaat jaar in jaar uit door: het aantal groeiringen geeft een aanwijzing omtrent de ouderdom van het dier.

De schelp geeft stevigheid ('uitwendig skelet'), gelegenheid tot aanhechting van spieren en bescherming in het algemeen., bijvoorbeeld tegen roofvijanden, en bij landbewonende soorten tegen uitdroging. 

(Inwendige organen van een weekdier in een schelp.)

Tot de schelpdieren behoren enkele soorten die voor het leven in zee van grote betekenis zijn: de slakken, de inktvissen (Sepia, Loligo) en de tweekleppige schelpdieren. Deze schelpen kunnen tweezijdig

symmetrisch zijn, spiraalsgewijs gewonden (zoals bij de meeste slakken) of tweekleppige (zoals bij de tweekleppigen of Bivalvia. Bij deze laatste groep komt sporadisch zelfs driekleppige voor.)

                                                                                (Bilvalvia.)

Een (tweekleppige) klakachtige schelp komt eveneens voor bij de Brachiopoda.

INDUSTRIE.

Op industriële schaal worden schelpen in kalkovens verwerkt tot kalk. Het calciumcarbonaat van de schelpen dat wordt gebrand in de ovens levert ongebluste kalk.

het branden geschied in een kegelvormige toren die een hoogte heeft tussen de  15 tot 20 meter en een doorsnede aan de basis van 5 tot 7 meter.

Verder werden schelpen gebruikt voor wegdekverharding en ze leveren paarlemoer, wat wordt verwerkt in gebruiksvoorwerpen, sieraden of kunstobjecten.

'HET RUISEN VAN DE ZEE'.

Wanneer men een schelp met de opening tegen het oor houdt, hoort men een onbestemd geluid: 'het ruisen van de zee'.

Dit geruis treedt alleen op als er enig geluid in de omgeving is, en wordt veroorzaakt doordat de schelp als resonator werkt.

Andere holle voorwerpen vertonen het zelfde  verschijnsel.