JACOBSLADDER IN DE ZEESCHEEPVAART. WAT IS DAT?

DE WEG NAAR BOVEN OF TERUG.

DE JACOBSLADDER.

De jacobsladder is een ladder gemaakt van twee stevige touwen waartussen houten sporten zijn bevestigd.

Jacobsladders werden reeds in de middeleeuwen gebruikt op de schepen om in de mast te klimmen. In die tijd waren er nog geen weeflijnen op het want gestoken.

Aan boord van schepen met een hoge verschansing werden korte jacobsladders op enige hoogte boven dek aan de hoofdtouwen opgehangen om deze beter te kunnen bereiken zonder op de stukken, nagelbanken, enz. te moeten klauteren.

De uiteinden van deze ladders werden aan een oogbout op dek genaaid.
Een jacobsladder werd ook bevestigd aan de toppen van de bovenbramstengen en aan de bezaansteng om de top van de mast te kunnen bereiken indien het bramwant niet van weeflijnen voorzien was.

Om in geval van nood aan boord van de reddingssloepen te gaan, liggen bij iedere sloep op het sloependek een opgerolde, met canvasdoek afgedekt, jacobsladder.

LOODSLADDER.

De loodsladder is ook een soort jacobsladder. Ook hier worden de treden bevestigd aan een manilla touwwerk. De ladder dient om bij zeeschepen om de loods aan boord te kunnen nemen.

De loods is hierbij niet verplicht om meer dan 9 meter te klimmen.

Opvallend bij de loodsladder is de lange ver uitstekende trede om de vijf kleine treden. Deze is aangebracht om te voorkomen dat bij het beklimmen van de loodsladder deze zich omdraait en de loods tussen de ladder en de scheepshuid bekneld zou komen te zitten.

De eisen waaraan een loodsladder moet voldoen zijn internationaal vastgesteld in de Internationale Conventie ter Beveiliging van Mensenlevens op Zee (1960) en nationaal in artikel 87 en 162 van het Schepenbesluit (1965).

JACOBSLADDER AAN DE HEMEL.

Op zee heeft men een ruim zicht op de lucht boven het water.

Bij een zwaar bewolkte hemel kunnen er dan momenten zijn dat het wolkendek even openbreekt en de zonnestralen naar beneden schijnen . De hierdoor ontstane lichtbanen worden ook jacobsladders genoemd.