THORN HET WITTE STADJE. (1)

     THORN HET WITTE STADJE. 

                      LIMBURG.

Thorn is de eerste Nederlandse gemeente na de grens met België gelegen op de westelijke oever van de rivier de Maas in de provincie Limburg.
Het is een gemeente met een zeer oude geschiedenis teruggaand in de 10e eeuw. Het gebied was toen destijds een groot moeras. In de 10e eeuw begon men dit moeras te ontginnen. Aan de rand van het moeras liep de Romeinse heirbaan van Maastricht naar Nijmegen.
Het was omstreeks het jaar 990, dat op een terp dichtbij de oever van de Maas, door graaf Ansfried, die getrouwd was met Herewint, een klooster werd gesticht voor de Benedictaressen.
Het klooster was alleen voor adellijke dames en groeide uit tot een wereldstift en een vorstendom. Tot het 'Land van Thorn' behoorden de dorpen Thorn, Ittervoort, Haler, Grathem, Stramproy, Beaxem, Ell en het huidige Molenbeersel (België).



Zo was Thorn ooit de hoofdplaats van een zelfstandig vorstendom, in het Heilige Roomse Rijk, waarvan de geschiedenis nauw verbonden is met die van de abdij. In de loop van de tijd groeide de abdij uit tot een klooster met aan het hoofd een vrouw van adel, di tevens het hoofd was van het vorstendom. Ook alle bestuursfuncties weren door vrouwen bekleed.

Thorn beschikte over een eigen geslagen munt, een eigen rechtbank en leger. Door de komst van de Fransen vluchtte in 1794 de regering van de adellijke dames weg uit Thorn en kwam er een einde aan dit kerkelijke vorstendom. De bevolking die altijd voor de adel had gewerkt schakelde over op het boerenbedrijf.

LEGENDE.


Volgens een oude legende lag er ooit tussen Thorn en het nu Belgische Kessenich een stad met de naam Vijvere. De inwoners van deze stad leefden als die van Sodom en Gemora. Op een zekere dag zou de stad als straf van God verzonken zijn in het landschap. 's Nachts zou men de inwoners van Vijvere kunnen horen jammeren en de stads klokken horen luiden.

Het enige bewijs dat er ooit leven is geweest in dat gebied zijn bij het turfsteken gevonden hoefijzers van paarden.


HET WITTE STADJE.

Het stadje was in vroegere tijden in het geheel niet wit. Bij de komst van de Franse legers en het daarop vertrek van de adel werd er enorm geplunderd en verwoest in Thorn. Er bleef de bewoners dan ook niets anders over de huizen en schuren te herbouwen met alle soorten stenen die nog te gebruiken waren. Tevens stelde de Fransen een raam belasting in. Veel mensen konden het niet betalen en metselden de ramen dicht uit armoede. Om dit te verbergen werden de huizen witgekalkt om een net aanzien te verkrijgen. Zo kreeg Thorn dan uiteindelijk de naam ' Het witte dorp'.