SARNAI.

EERST ALS HUISDIER, 

LATER ALS ONDERDEEL 

VAN EEN VLOT.

SARNAI.

Een sarnai, ook wel bekend onder de benamingen: zak, kelek, masak, pi-fa-tzu, etc. is een soort vlot dat op ruwe rivieren in geheel Azië werd gebruikt.

                                             (Sarnai in gebruik op rivier de Ganges, India.) 

Het bestaat uit een of meer dichtgenaaide en opgeblazen buffel- of geitenhuiden die aan elkaar worden vastgebonden.

Over het geheel wordt dan een geraamte van hout en een rieten mat gelegd, waarop een aantal passagiers kan plaatsnemen.

Het wordt voortbewogen door een of meer mannen die half over de sarnai hangen en met hun benen in het water plonzen.

Grotere vlotten worden echter ook wel met een peddel voortbewogen of geboomd.

men gebruikte deze vlotten als veerboot en als vrachtvlot. Grote sarnais bestaan uit 10 tot 40 huiden.

Deze primitieve vlotten ziet men reeds afgebeeld op Assyrische friezen en hun gebruik wordt herhaaldelijk vermeld tijdens veldtochten uit de Oudheid.