HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË. VETRALLA EN BOLSENA. (DEEL 6)

HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË.

LAZIO - VETRALLA EN BOLSENA. (6)

Hedenochtend op een redelijke tijdstip vertrokken uit het Hotel L'OASI in Aravona om naar de stad Bolsena te rijden.
Om nog even een bewijs toe te voegen dat we echt in Rome zijn geweest, de opname van een echt Romeins putdeksel met de letter SPQR er op.
De planning voor deze dag is, dat we via een mooie landelijke route naar Bolsena rijden en daar eerst inchecken in het hotel en daarna kan ieder zijn gang gaan on het oude stadsdeel van Bolsena te gaan bekijken.

Het was een mooie route door het landschap over rustige smalle wegen die de chauffeur voor ons had uitgezocht. 
Op verschillende plaatsen in het landschap zagen we nog resten van oude aquaducten liggen.

Zo naderden we een klein dorpje hoog op een berg gelegen. Het was het dorpje Vetralla en we maakten daar een stop op een klein pleintje bij de ingang van het dorp. Op het pleintje stond zowaar zelfs een klein tankstationnetje, waar buiten brandstof voor het gemotoriseerde verkeer ook nog brandhout werd verkocht om de kachel of het fornuis mee op te stroken.

VETRALLA.

Het dorpje met smalle straatjes waar langs de vrij hoge huizen staan was een oase van rust.
Op bankjes of op een stoeltje zaten de oude bewoners in het ochtend zonnetje een pijpje of sigaartje te roken. We werden vriendelijk een goede morgen toegewenst.







Daar waar de zon kon schijnen stonden steeds bloemen en planten in potten die het geheel een vrolijk aanzicht gaven.



Maar ook hier soms onverwachts een poortboog met daarin een hal die toegang gaf tot deuren, maar waarvan het plafond en tussen en boven de deuren voorzien was van prachtig beeldhouw- en schilderwerk.
Verder wandelend door
de smalle hoofdstraat komen we bij een klein plein waaraan een kerk en het gemeentehuis zijn gelegen. Aan beide langs zijden van het plein een klein fontein. 

Volgens de klok op het gemeentehuis was het pas kwart voor negen, maar toch waren de kruidenierswinkeltjes in de straat al open en waren vrouwen, merendeel in het zwart gekleed, bezig hun dagelijkse boodschappen te doen.
Aan het einde van de smalle straat, op een kruising van meerdere straten stond een oude ronde toren die eens tot de vestingwerken van het plaatsje moet hebben behoort.
Op de terugweg naar de bus een kort bezoek aan de kerk op het plein gebracht welke fraaie muur decoraties had, maar wat je aan de buitenkant zo niet zag in het midden van het schip een fraaie koepel die voor een zachte lichtinval in de kerk zorgde.

Maar verscholen achter de bocht van een klein steegje lag nog een klein kerkje met buiten tegen de gevel een fontein waar drinkbaar water uitkwam en omgeven was met bloemen en planten.

In het kerkje met oude graftegels op de vloer met jaar aanduidingen van 1865 en soms vroeger waren dorpsvrouwen druk bezig met de schoonmaak en nodigden ons uit rustig rond te kijken. 

Aan een van de wanden hing een oud maar prachtig geborduurd doek, waarvan de kleuren door de jaren langzaam aan het vergaan waren.

Na deze mooie korte tussenstop  in Vetralla vervolgden we onze weg naar de stad Bolsena, met zon nu en dan een zicht in de verte vanuit de bus op kleine steden waarvan de oude stad op een berg was gelegen.

BOLSENA.

De stad Bolsena is gelegen in de Regio Lazio en heeft een oppervlakte van 63,9 km².

De stad ligt 350 meter boven de zeespiegel vlak aan de meer van Bolsena.

Zo liep het tegen lunchtijd dat we aankwamen bij ons hotel,alwaar we een nacht zouden blijven.

Hotel LORIANA. Viale Cadorno 35. Bolsena lag aan de oever van het meer van Bolsena.

Enkelen was ons bleven in het hotel om daar te lunchen. Zonder meer het eten was uit de kunst voor een zeer redelijke prijs.

Voor de visliefhebbers was er vers gevangen vis uit het meer. Na onze inwendige mens te hebben

verzorgd wandelden we naar het oude stadsdeel via een laan omzoomd met enorme platanen.

Een plattegrond van het stadje hadden we niet nodig, daar je er eigenlijk niet kon verdwalen. Het was omhoog wandelen om bij het oude fort Rocca Modaldeschi te komen en  daarna weer gewoon naar beneden. We betreden het oude stadsdeel via een centraal gelegen plein tussen het oude en nieuwe deel van de stad waarop de Basiliek van St. Christina staat.
Al met al was het een hele klim naar boven door de oude middeleeuwse straatjes die zeer ongelijk  met grote klinkers belegd waren en waar het door de wind behoorlijk kon tochten.
Het fort en oudste deel van het stadje dateren uit de 11e eeuw.

LA ROCCA MODALDESCHI.

De eerste gegevens over het fort Rocca Monaldeschi dateren uit 1156 toen Adran IV, met het oog op de invallen van Barbarossa het centrum van de plaats versterkte met vestingmuren en de belangrijkste toren van het huidige fort.

In 1295 geeft de dominante Orvietani de familie Monaldeschi Bolsena opdracht het fort uit te breiden met drie torens en de vestingmuren van het stadje te herstellen.

Tijdens de 16e eeuw werd Bosena en ook het fort geplunderd en platgebrand door 

Lanzichenecchi. Later onder het bestuur van gouverneur Tiberio Crispo werd het geheel hersteld en verbeterd.
In 1602 werd het fort geschonken aan kardinaal Sanesio, toen bisschop van Orvieto.
In de 17e eeuw werd het fort gebruikt als opslagplaats en gevangenis
Na een grondige restauratie werd het in 1990 ingehuldigd en werd het er in ondergebrachte museum geopend.
In het begin van de jaren zeventig werd onder toezicht van het stadsbestuur begonnen met opgravingen rond de muren van het fort.

(Een van de vele gaten aan de buitenmuur van het fort waardoor men stenen en hete olie of teer over de aanvallers kon uitgieten.)

Tijdens de opgravingen aan de voet van de middeleeuwse toren werden veel historische artikelen gevonden, zoals potscherven bekers, borden schalen en potten, die nu in het museum te zijn bezichtigen.
het oudste aardewerk dat werd gevonden dateert uit de laatste decenia van 1300 en kan worden toegeschreven aan winkels uit Orvieto en Viterbo.




Maar de meeste bezoekers van het fort kiezen voor een klim omhoog , via een moderne smalle ijzeren wenteltrap, om van het vergezicht te genieten op het meer van Bolsena met de twee vulkanische eilandjes Bisentina en Martana.










Ook het uitzicht over het oude stadsdeel is de moeite waard. Opvallend zijn de ronde handgevormde dakpannen die nog steeds op de daken van de huizen liggen.

We verlaten het Rocca Modaldeschi en steken even het daarvoor gelegen plein over naar een moderne kerk. Na al het kerkbezoek van de afgelopen dagen kon deze ook nog wel aan het 'te bekijken programma' worden toegevoegd.
Opvallend waren de enigszins nogal nogal wrede en bloedige voorstellingen op de wanden in de kerk.





We wandelen voorzichtig over de gladde keien van de smalle straatjes naar de lager gelegen delen van het oude stadje.
Hier was nog een oud fontein gelegen alwaar de vroegere bewoners het water haalden voor de bereiding van hun eten en de vrouwen de was deden onder het uitwisselen van de laatste nieuwtjes uit dorp en regio.

We wandelen terug naar het plein en laten het even links liggen om de smalle winkelstraat van het stadje in de lopen.
Daar het nog geen drie uur was waren de meeste winkels nog gesloten, want na een zware lunch zoals de Italianen gewend zijn om te gebruiken, moet er ook even rust gehouden worden om deze te verwerken.
Na eerst bij de 'gelateria' (ijssalon) een heerlijk Italiaans ijsje te hebben gekocht en op een muurtje ervan hebben zitten genieten, wandelden we verder door het straatje.
Het is dan wel een mond vol "La Boutique Della Frutta" voor een groenten- en fruitwinkeltje, maar was het vrouwtje, wat rustig buiten op een stoeltje op haar klanten zat te wachten, er verkocht was van goede en verse kwaliteit en voor een zeer redelijke prijs. Zo werd er wat fruit gekocht voor de volgende dag in de bus. 

Aan de huizen in het straatje hing de lokale vlag met de kleuren van het wapen van Bolsena, de vier gele en drie rode verticale banen. In de vlag staan de banen horizontaal.
De vlag toont veel gelijkenis in kleuren en ontwerp met de Catalaanse vlag uit Spanje welke vijf gele en 4 rode horizontale banen heeft.
We wandelen terug naar het centrale plein en brengen een bezoek aan de basiliek van de Santa Maria die beter bekend staat als de Basilica Santa Christina. 

BASILIEK  VAN SANTA MARIA .

De kloosterkerk stamt uit de 11e eeuw en staat op de plaats van een Romeins gebouw. De kerk heeft uitwendig een eenvoudig aanzicht.
Het gewelf rust binnen op Romaanse zuilen. Inwendig is de kerk niet  overdreven gedecoreerd zoals we eerder in kerken hadden gezien.
Maar ook deze kerk heeft zijn verhaal of legende die dateert uit 1263.
De geestelijke vader van deze kerk twijfelde aan de vertegenwoordiging van wijn als het bloed en brood als het lichaam van Christus. Tijden een opgedragen mis begon plotseling een hostie te bloeden. De priester trachtte dit mirakel te verduisteren, maar druppels bloed vielen op het altaar en op de vloer. De erbij gehaalde bisschop verklaarde dit als een goddelijke boodschap. Deze hostie in nu bijgezet in de Kapel van het Mirakel.

HEILIGE CHRISTINA VAN BOLSENA.

Christina van Bolsena ook bekend onder de naam Christina van Tyrus overleed in 304 na vreselijke martelingen.

In de Oosters-Orthodoxe-Kerk staat zij bekend als Christine de Grote Martelares uit de 4e eeuw.

De afkomst van Christina is twijfelachtig.

Volgens de Oosterse traditie is ze geboren in Tyrus in het huidige Libanon en volgens de Westerse traditie in Perzië, het huidige Iran.

Haar achternaam in het Italiaans is ontstaan als gevolg van haar verering in Bolsena.

DE LEGENDE.

De legende over Christina van Bolsena verteld dat een jonge mooie vrouw zich op jonge leeftijd tot het christendom voelde aangetrokken.

Komende van een zeer invloedrijke familie weigerde ze zich aan heidense offeranden te onderwerpen te grote ergernis van haar familie die haar lieten opsluiten en pas vrij zouden alen als ze haar christendom zou verloochenen. Zij bleef echter weigeren. Na de dood van haar vader zette de Romeinse  magistraat het werk voort door haar te martelen. Uiteindelijk stierf ze door een pijl in haar hart. God nam wraak op haar martelaars die alle voortijdig de dood vonden.

Het lichaam van de Heilige Christina is bijgezet in de kapelgrot van de basiliek.

Jaarlijks wordt in Bolsena de dood van deze heilige herdacht in een enorme processie  waarin realistische het leven en dood worden weergegeven.

(Klop en u zal worden open gedaan!)

Uiteindelijk zijn het maar allemaal bloederige verhalen over de heiligen.

Maar intussen begon ook de inwendige mens van zich te laten horen en besloten we terug te wandelen naar het hotel, om na ons opgefrist te hebben, te genieten van een drankje voor het avondeten, waarbij de belevenissen van die dag werden uitgewisseld.

Het avondeten was goed en smakelijk.

Deze avond waren er weinig plakkers, daar we de volgende ochtend na een vroeg ontbijt zouden vertrekken uit Bolsena voor een rit naar Assisi en Perugia in de regio Umbrië.

                               Zie vervolg: HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË. ASSISI. (DEEL 7)