GROOT, GROTER, GROOTST.
KRASNOJARSKAJA STUWDAM.
De Krasnojarskaja stuwdam met een waterkrachtcentrale is gelegen in de rivier de Jenisej bij de Russische stad Divnogorsk in kraj (territoria) Krasnojarsk, die haar stroomvoorziening heeft van de waterkrachtcentrale in de Krasnojarskaja stuwdam.
De bouw van de stuwdam met de centrale duurde van 1956 tot 1972.
De stuwdam heeft gezorgd voor het ontstaan van het Stuwmeer van Krasnojarsk.
Hiervoor werd 120.000 hectare landbouwgrond onder water gezet en moesten 13.750 gebouwen verplaatst worden.
De centrale en dam werden ontworpen door het instituut Lengidroprojekt. De waterkrachtcentrale is eigendom van het bedrijf Krasnojarsk GES, wat voor 70% in handen is van de Aluminiumgigant RUSAL. De waterkrachtcentrale levert energie aan de aluminiumfabriek van Krasnojarsk van RUSAL
De zware betonnen dam heeft een lengte van 1065 meter en een hoogte van 124 meter. het gebouw van de energiecentrale heeft een lengte van 124 meter. De centrale heeft een vermogen van 60000 MW, waarmee het de tweede is van Rusland na de waterkrachtcentrale Sajano-Sjoesjenskaja die zuidelijke is gelegen. In het gebouw van de centrale bevinden zich 12 radiaal-axiale hydroaggregaten die elk 500 MW produceren en werken onder een berekende druk van 93 meter water.
Door de bouw van de dam ontstonden er veel ecologische problemen. Met name dat een groot gebied in de winter niet meer zou bevriezen. men ging uit van een gebied van 20 kilometer, maar werkelijk bleek dit een gebied van 200 kilometer te zijn, wat ruim voorbij de stad Krasnojarsk is. Dit zorgde voor grote invloed op de lokale omgeving en het lokale klimaat.
SCHEEPSLIFT VOOR HET SCHEEPVAARTVERKEER.
Om het scheepvaartverkeer over de rivier de Jenisej gaande te houden, wat voor de regio van groot belang is, werd gelijk met de bouw van de stuwdam in 1976 begonnen aan de bouw van de enige scheepslift in Rusland.
De scheepslift bestaat uit een toegangskanaal met buitenhaven, de eigenlijke lift en een draaiplatform aan de top.
Het platform van de lift beweegt zich langs de tandradbaan, met een spoorwijdte van 9 meter.
De beweging wordt uitgevoerd door middel van elektrische aandrijving.
De ontwikkelaar van de scheepslift is Lenhydroproject en de fabrikant Lengidrostal.
Om de scheepslift te gebruiken wordt de transportbak tot onder het waterniveau neergelaten, waarna het schip met haar lading de bak in kan varen. Is het schip afgemeerd in de bak dan sluit de bakdeur en komt de lift in beweging. Het schip wordt dus drijvend vervoerd. De liftbak heet een lengte van 113 meter, breedte van 26 meter en een hoogte van 20 meter. In de bak met een draagvermogen van 1.500 ton kan een schip vervoerd worden met een lengte van 90 meter, breedte 18 meter en een diepgang van 2,2 meter. De liftbak zonder water heeft een gewicht van 4.500 ton en met water en schip 8.100 ton.
De liftbak met lading leegt nu een afstand naar boven af van 1510 meter om het hoogte verschil van het waterniveau te overbruggen. Boven het platform, waar de bak met het schip aankomt, wordt deze in een draaitafel getrokken van 106 meter in doorsnede, die de lift naar een ander spoor brengt onder een hoek van 140 graden, waarna het platform wordt neergelaten tot het bovenste waterniveau. Als de bak dan eenmaal in het bovenste water niveau ligt kan de deur geopend worden en het schip de bak verlaten. Deze lift beweging gaat met een snelheid van 1 meter per seconde. De bak heeft een tandwielloze aandrijving door een motor van 68kW, met een moment van 29000 Nm en 24 omwentelingen per minuut. Het geheel heeft 156 steunwielen met een maximale aslast van 104 ton per as.