DE EILANDEN VAN DE
SINT-HELENA GROEP.
Midden in de Atlantische Oceaan liggen enkele Britse eilanden welke behoren tot de Sint-Helena Groep.
Het zijn de eilanden Ascension, Sint-Helena, Tritan da Cunha met de kleinere eilanden Inaccensible eiland, Statenhoff eiland, Middle eiland en Nightingale eiland. Verder het nog zuidelijker gelegen Gough eiland. Het zijn eilanden van weinig betekenis, maar meer van historie.
ASCENSION EILAND.
Acension of te wel Hemelvaart-eiland heeft een oppervlakte van 91 km². De grootste lengte van het eiland is 14 kilometer en de grootste breedte 12 kilometer. De hoofdstad is Georgetown.
Het eiland valt onder de Sint-Helena Groep en staat onder bestuur van het Verenigd Koninkrijk (Engeland) sinds 12 september 1922. Het hoogste punt van dit bergeiland is de "Peak" met 859 meter.
Het eiland werd voor het eerst ontdekt door de Portugese zeevaarder João da Nova Castelia in 1501 tijdens zijn ontdekkingsvaart naar Indië. Hij maakte alleen melding in zijn zeekaart dat er een eiland lag en deed er verder niets mee.
In 1503 werd het eiland wederom ontdekt door de Portugese admiraal Afonso de Albuquerque op Hemelvaartsdag en noemde het eiland naar die dag Asençâo.
Later werd dit in het Engels Ascencion.
Het eiland kreeg pas enige bekendheid en bewoning in de periode dat Napoleon Bonaparte op het eiland Sint-Helena gevangen werd gehouden in 1815. De bewoning was een gevolg van het feit dat de Britten bang waren dat de Fransen dit eiland zouden innemen en als uitval basis zouden gebruiken om Napoleon te bevrijden. In 1823, twee jaar na de dood van Napoleon, werd het eiland een basis van de Britse Marine.
Gedurende de Kalkland oorlog in 1982 was het eiland een uitval basis van de Royal Air Force en een bevoorradingspunt voor de schepen uit Engeland. De keuze viel op dit eiland, daar Sint Helena geen vliegveld heeft.
VLAG VAN ASCENSION EILAND.
De huidige vlag werd het eerst gevoerd op 11 mei 2013. Het was het derde ontwerp voor de vlag. Voor die tijd gebruikte het eiland de Unie vlag, de Britse vlag.
Op 3 maart 2009 werd door de eiland raad besloten tot een eigen vlag.
De vlag heeft een donkerblauw veld met linksboven in het kanton de Britse vlag en in het rechter deel het wapen van het eiland.
WAPEN VAN ASCENSION EILAND.
Voorafgaand aan het huidige wapen van het eiland gebruikte men op het eiland het wapenschild van het Verenigd Koninkrijk.
Het huidige wapen is aangenomen in 1912.
Op het wapenschild de golven van de Atlantische Oceaan weergegeven in gegolfde banen wit en blauw met daarop afgebeeld drie zeemeeuwen. (Albatros). De groene baan uitlopend in een punt symboliseer de berg "Peak" het hoogste punt van het eiland.
Boven het wapenschild een heraldische helm met er op een oud zeilschip van de ontdekkingsreiziger.
het wapenschild wordt gedragen door twee schildpadden welke op het eiland voorkomen.
SINT-HELENA EILAND.
Sint-Helena gelegen in de zuidelijke Atlantische Oceaan op 2800 kilometer ten westen van de Afrikaanse kust heeft een oppervlakte van 122 km². De grootste lengte van het eiland is 15 kilometer en grootste breedte 11 kilometer.
De hoofdstad is Jamestown en het hoogste punt is de "Diana's Peak" met 832 meter.
Het eiland is een Brits overzees gebied.
De bewoners van het eiland noemen zichzelf "Saints".
De bevolking bestaat uit drie groepen die zijn ontstaan uit Afrikaanse slaven, Chinese arbeiders en Engelse kolonisten.
Het eiland is alleen bereikbaar per schip, daar het geen vliegveld heeft.
Sint-Helena werd in 1502 ontdekt door de Portugees João da Nova. Tussen 1645 en 1659 was het eiland opgeëist door de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en werd het gebruikt als een tussen stop op de route om de Kaap de Goede Hoop naar Indië.
In 1658 bouwden de Engelsen van de Britisch East India Company de stad Jamestown en namen het bezit over het eiland over. In 1673 trachten de Nederlanders het eiland weer te veroveren, maar werden na twee maanden weer door de Engelsen verdreven, waarna het eiland Engels bleef.
Het eiland kreeg vooral historische bekendheid doordat napoleon Bonaparte hier zijn laatste levens jaren doorbracht in ballingschap.
Het Longwood House de residentie van Napoleon is tegenwoordig een museum.
Na eerst op het eiland te zijn begraven hebben de Engelsen later zijn stoffelijk overschot overgedragen aan de Fransen en die hebben het bijgezet in de Dome des Invalides in Parijs.
Sinds de opening van het Suez-kanaal heeft het eiland aan strategische waarde verloren.
Om toch voor de sterk ontbrekende werkgelegenheid het eiland een toeristisch trekpleister te maken, is men in 2013 begonnen met de aanleg van een vliegveld met een start- landingsbaan in zee. Hiervoor wordt zowel rivier als duin zand, ongeveer 2000 ton, aangevoerd uit Namibië.
Men verwacht het geheel in 2016 gereed te hebben.
Het is een eiland in de Zuid-Atlantische Oceaan met een oppervlakte van 91 km², grootste lengte 13 kilometer en breedte 7 kilometer en behoort tot de Tristan da Cunha Archipel.
Het eiland heeft twee hoge bergtoppen; de Edinburg Peak van 910 meter en de Expedition Peak van 909 meter.
Buiten een kleine groep van zeven mensen van het weerstation is het eiland onbewoond en is het een "ontoegangkelijk" eiland en valt vanwege haar geologie onder UNESCO.
Het eiland kwam voor het eerst voor op Portugese zeekaarten onder de naam Ilha de Gonçalo Álvares. In 1732 werd het eiland omgedoopt in Gough eiland naar kapitein Charles Gough van Richmond, daar er verwarring was in de naam tussen het Portugees en het Spaans ("Diego Alvarez eiland") Deze naam werd pas in 1938 officieel.
Het weerstation bestaat sinds 1956 en wordt gebruikt in het netwerk van de Zuid-Afrikaanse Weather Service. Eens per jaar wordt het team afgelost.
De hoofdstad is Jamestown en het hoogste punt is de "Diana's Peak" met 832 meter.
Het eiland is een Brits overzees gebied.
De bewoners van het eiland noemen zichzelf "Saints".
De bevolking bestaat uit drie groepen die zijn ontstaan uit Afrikaanse slaven, Chinese arbeiders en Engelse kolonisten.
Het eiland is alleen bereikbaar per schip, daar het geen vliegveld heeft.
Sint-Helena werd in 1502 ontdekt door de Portugees João da Nova. Tussen 1645 en 1659 was het eiland opgeëist door de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en werd het gebruikt als een tussen stop op de route om de Kaap de Goede Hoop naar Indië.
In 1658 bouwden de Engelsen van de Britisch East India Company de stad Jamestown en namen het bezit over het eiland over. In 1673 trachten de Nederlanders het eiland weer te veroveren, maar werden na twee maanden weer door de Engelsen verdreven, waarna het eiland Engels bleef.
Het eiland kreeg vooral historische bekendheid doordat napoleon Bonaparte hier zijn laatste levens jaren doorbracht in ballingschap.
Het Longwood House de residentie van Napoleon is tegenwoordig een museum.
Na eerst op het eiland te zijn begraven hebben de Engelsen later zijn stoffelijk overschot overgedragen aan de Fransen en die hebben het bijgezet in de Dome des Invalides in Parijs.
Sinds de opening van het Suez-kanaal heeft het eiland aan strategische waarde verloren.
Om toch voor de sterk ontbrekende werkgelegenheid het eiland een toeristisch trekpleister te maken, is men in 2013 begonnen met de aanleg van een vliegveld met een start- landingsbaan in zee. Hiervoor wordt zowel rivier als duin zand, ongeveer 2000 ton, aangevoerd uit Namibië.
Men verwacht het geheel in 2016 gereed te hebben.
VLAG VAN SINT-HELENA EILAND.
De vlag is een zogeheten 'Bleu Ensign': een donkerblauwe vlag met linksboven in het kanton de Union Flag. In het rechter deel van de vlag staat het wapen van Sint-Helena afgebeeld.
WAPEN VAN SINT-HELENA EILAND.
In een geel veld boven in het wapen van Sint-Helena staat een vogel afgebeeld. Het is de nationale vogel, de plevier, plaatselijk bekend onder de naam wirebird. Het wapen werd aangenomen in 1984.
In het onderste deel van het wapen wordt de bergachtige kust van het eiland weer gegeven met daarvoor een driemaster. het schip symboliseert de koloniale verbinding en het voert de Engelse vlag.
Boven het schild is een gekroonde heraldische helm afgebeeld met daarop een afbeelding van Sint-Helna dragend een kruis en een bloem in haar hand.
Dit wapen staat ook afgebeeld op de achterzijde twee pound munt van het eiland.
Het motto is; "Trouw en onwankelbaar".
TRISTAN DA CUNHA.
Tristan da Cunha is een vulkaaneiland met een oppervlakte van 98 km². De grootste lengte en breedte van het eiland zijn 12 kilometer.het hoogste punt van het eiland is de "Queens Mary's Peak" van 2026 meter. De hoofdstad is Edinburg-of-the-Seven-Seas en is gelegen op het enige vlakke deel van het eiland.
Het eiland is Brits grondgebied.
Het eiland wordt bewoond door slechts zeven families welke ieder een gelijke hoeveelheid vee hebben in de vorm van runderen en schapen en ieder dezelfde m² aan grond bezitten. Zo heeft ieder gezin een gelijk inkomen.
Het eiland vormt een archipel met de eilanden; Inaccessible eiland, Stoltenhoff eiland, Middle eiland, Nightingale eiland en Gough eiland.
Op deze eilanden broeden vogels welke nergens anders van op wereld broeden. Uniek is de bijna uitgestorven tristanaalbatros, een vogel met een spanwijdte van 110 cm en een gewicht van 7,3 kilo. Er leven ruim 30 vogelsoorten.
Vanwege de unieke biologische rijkdom zijn de eilanden Gough en Inaccessible door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst.
Tristan da Cunha werd door de gelijknamige Portugese zeevaarder in 1506 ontdekt, maar door de weersomstandigheden kon hij niet aan land gaan. het eiland werd door veel naar Indië varende zeilschepen gebruikt als een tussen stop.
De eerste vaste bewoners waren walvisvaarders uit de V.S. in 1811. De eilanden werden veel bezocht door de robbenjagers. In 1811 werd het door een Brits garnizoen komende uit Kaapstad bezet om eventuele reddingspogingen van Napoleon op Sint-Helena te voorkomen. het garnizoen werd in 1817 teruggetrokken en alleen een korporaal bleef achter met zijn familie. Verdere bewoners werden vissers en robbenjagers die er achterbleven. Later ook veel schipbreukelingen.
In 1876 claimde de Britse regering het eiland en bleef het bezit van Groot Brittannië.
het eiland heeft geen vliegveld maar wel een vissershaven. De verwerking van vis is een van de grootste bronnen van inkomen voor d eilandbewoners. De uitgave van postzegels brengt brengt ook een aardige duit op.
Het eiland is Brits grondgebied.
Het eiland wordt bewoond door slechts zeven families welke ieder een gelijke hoeveelheid vee hebben in de vorm van runderen en schapen en ieder dezelfde m² aan grond bezitten. Zo heeft ieder gezin een gelijk inkomen.
Het eiland vormt een archipel met de eilanden; Inaccessible eiland, Stoltenhoff eiland, Middle eiland, Nightingale eiland en Gough eiland.
Op deze eilanden broeden vogels welke nergens anders van op wereld broeden. Uniek is de bijna uitgestorven tristanaalbatros, een vogel met een spanwijdte van 110 cm en een gewicht van 7,3 kilo. Er leven ruim 30 vogelsoorten.
Vanwege de unieke biologische rijkdom zijn de eilanden Gough en Inaccessible door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst.
Tristan da Cunha werd door de gelijknamige Portugese zeevaarder in 1506 ontdekt, maar door de weersomstandigheden kon hij niet aan land gaan. het eiland werd door veel naar Indië varende zeilschepen gebruikt als een tussen stop.
De eerste vaste bewoners waren walvisvaarders uit de V.S. in 1811. De eilanden werden veel bezocht door de robbenjagers. In 1811 werd het door een Brits garnizoen komende uit Kaapstad bezet om eventuele reddingspogingen van Napoleon op Sint-Helena te voorkomen. het garnizoen werd in 1817 teruggetrokken en alleen een korporaal bleef achter met zijn familie. Verdere bewoners werden vissers en robbenjagers die er achterbleven. Later ook veel schipbreukelingen.
In 1876 claimde de Britse regering het eiland en bleef het bezit van Groot Brittannië.
het eiland heeft geen vliegveld maar wel een vissershaven. De verwerking van vis is een van de grootste bronnen van inkomen voor d eilandbewoners. De uitgave van postzegels brengt brengt ook een aardige duit op.
VLAG VAN TRISTAN DA CUNHA EILAND.
De vlag van Tristan da Cunha is ook een zogeheten 'Bleu Ensign'.
De vlag heeft een donkerblauw veld met linksboven in het kanton de Britse vlag.
In het rechterdeel staat het wapen van Tristan da Cunha afgebeeld.
De vlag werd aangenomen op 20 oktober 2002.
WAPEN VAN TRISTAN DA CUNHA.
Het wapen werd aangenomen in 2002.
Het wapenschild is verdeeld in twee vlakken; boven licht blauw en onder wit. Op beide vlakken zijn twee albatrossen afgebeeld.
Boven het schild is een gekroonde heraldische helm afgebeeld met daarop de Tristan da Cunha sloep. De kroon is de marine-kroon.
Het schild wordt gedragen door twee Tristan rots kreeften welke voorkomen in de wateren rond het eiland.
Onder het wapen op een lint het motto; "Our faith is our strength"
("Ons geloof is onze kracht")
("Ons geloof is onze kracht")
INACCESSIBLE- en STOLTENHOFFS EILAND.
INACCESSIBLE EILAND.
Inaccessible eiland is een ontoegangkelijk eiland. Het is een uitgedoofde vulkaan met de Cairn Peak van 449 meter.
Het eiland heeft een oppervlakte van 14 km² en ligt 45 kilometer ten zuid-westen van het eiland Tristan da Cunha.
Een van de redenen dat het eiland ontoegangkelijk is dat het beschermd wildreservaat is en deel uitmaakt van UNESCO World Heritage Site.
Het eiland werd in 1656 ontdekt tijdens een reis van het Nederlandse schip 't Nachtglas onder bevel van Jan Jacobszoon ruim 146 jaar later dan Tristan da Cunha werd ontdekt.
De uitdrukking "Ontoegangkelijk"eiland heeft twee verklaringen. Een daarvan is dat toen de bemanning van het Nederlandse schip aan land ging ze door de hoge rotsen niet landinwaarts konden en het eiland aanduiden als "ontoegangkelijk". De andere is dat de Franse kapitein d'Etcheverry er in 1778 ook niet kon landen. Pas in 1803 lukte het zeehonden jagers uit de V.S. er voet aan wal te zetten. Het eiland is omringt door kliffen waarvan sommige 300 meter hoog zijn.
STOLTENHOFFS EILAND.
Stoltenhoffs eiland is een klein onbewoond eiland en behoort tot de Nightingale-eilanden. het is met Middle eiland de kleinste van de groep. het eiland is vernoemd naar de Duitse broers Gustav en Friedrich Stoltenhoff die probeerden op het nabij gelegen Inaccessible eiland zich te vestigen. Na twee moeizame jaren verlieten ze het eiland.
NIGHTINGALE EILAND.
Het "Nachtegaal eiland" is het grootste eiland van de Nightingale eilanden groep.
Het eiland heeft twee hoge bergpieken op het noordelijke deel. Een daarvan is 370 meter hoog terwijl de andere 293 meter hoog is. De rest van het eiland is omringt door kliffen, waarvan een groot deel onder de zeespiegel liggen.
Het eiland is een vulkaan uit een vroeg en later stadium. De laatste uitbarsting was in 2004.
Het eiland heeft een oppervlakte van 3,2 km² en de grootste lengte is 1,5 kilometer en breedte 2,5 kilometer.
Het is voor schepen moeilijk te ankeren nabij het eiland door het vele hoog groeiende zeewier op de zeebodem.
Toen in 1656 het Nederlandse schip 't Nachtglas onder bevel van Jan Jacobszoon het eiland ontdekte kreeg het de naam "Gebrooken Eyland".
In 1760 werd de naam van het eiland veranderd en werd het vernoemd naar de Britse kapitein Gamaliël Nightingale. In de 17e en 18e eeuw beschouwden de Nederlanders, de Fransen en ook de Britse East India Company het in bezit nemen van het eiland als "ontoegangkelijk".
In 2011 op 16 maart werd het eiland getroffen door een olieramp.
Het in Valletta geregistreerde schip MS 'OLIVA' strandde op Spinners Point op het noordwestelijke deel van het eiland.
Een lading van 1500 ton ruwe olie en 60.000 ton sojabonen omspoelden het eiland.
Meer dan 20.000 pinguïns werden met de dood bedreigd daar er op het eiland geen schoon water was om ze te reinigen. De vogels werden zoveel mogelijk naar Tristan da Cunha gebracht waar ook de bemanning intussen verbleef. Deze laatsten hielpen de eilandbewoners met hun reddingswerk voor de vogels.
Te vermelden is; dat een van de reddingsboten van het ms.'Olivia' in februari 2013 in de buurt van Murray Mouth in Zuid-Australië aan aanspoelde.
GOUGH EILAND.
Gough eiland heet ook genoemd Gonçalo Alvares naar de Portugese ontdekkingsreiziger.
Het is een eiland in de Zuid-Atlantische Oceaan met een oppervlakte van 91 km², grootste lengte 13 kilometer en breedte 7 kilometer en behoort tot de Tristan da Cunha Archipel.
Het eiland heeft twee hoge bergtoppen; de Edinburg Peak van 910 meter en de Expedition Peak van 909 meter.
Buiten een kleine groep van zeven mensen van het weerstation is het eiland onbewoond en is het een "ontoegangkelijk" eiland en valt vanwege haar geologie onder UNESCO.
Het eiland kwam voor het eerst voor op Portugese zeekaarten onder de naam Ilha de Gonçalo Álvares. In 1732 werd het eiland omgedoopt in Gough eiland naar kapitein Charles Gough van Richmond, daar er verwarring was in de naam tussen het Portugees en het Spaans ("Diego Alvarez eiland") Deze naam werd pas in 1938 officieel.
Het weerstation bestaat sinds 1956 en wordt gebruikt in het netwerk van de Zuid-Afrikaanse Weather Service. Eens per jaar wordt het team afgelost.