SHTANDART. SAIL AMSTERDAM 2010.

           SHANDART - RUSLAND. 

           SAIL AMSTERDAM 2010.

De Shtandart is een houten driemaster met een lengte van 34,5 m, een breedte van 6,9 m, en een diepgang van 3,3 m. De hoogte is 33 meter en het zeil oppervlak is 680 m². Het bouwjaar is 1999.
Thuishaven is Sint Petersburg in Rusland.

In 1703 werd gebruik gemaakt van het ontwerp van Tsaar Peter de Grote om zijn eerste schip voor de nieuwe Russische Marine te bouwen. Op 24 maart van dat jaar werd in St.Petersburg de kiel gelegd van het fregat "Shtandart"en de totale bouw van het schip duurde niet langer dan 5 maanden. De Tsaar werd zelf de eerste kapitein op het schip dat 16 jaar dienst deed als vlaggenschip van de Russische Marine.

In 1994, 300 jaar later, werd op 4 november in St.Petersburg de kiel gelegd voor de bouw van een exacte kopie van het schip waar Tsaar Peter de Grote zoveel omgaf. Volgend de traditie van de 18e eeuw werd ook de "nieuwe" Shtandart rijkelijk gedecoreerd met prachtig beeldsnijwerk.
Na 5 jaar hard werken met een bouwploeg van ongeveer 40 personen onder leiding van de huidige kapitein Vladimir Martus, werd de replica in 1999 in het bijzijn van 40.000 toeschouwers te water gelaten. De eerste reis van het Frigate "Shtandart", precies tien jaar geleden, was naar Zaandam waar Peter de Grote het vak van scheepstimmerman leerde.
Frigate "Shtandart" maakt als traningsschip onderdeel uit van het non-profit Projekt Shtandart uit St.Petersburg. Deze organisatie stelt jonge mensen in de gelegenheid leidinggevende vaardigheden te ontwikkelen door middel van maritieme activiteiten aan boord van het schip, kennis te maken met nieuwe culturen en op te treden als jonge ambassadeurs van Rusland. Precies zoals Peter de Grote het 3 eeuwen geleden voor ogen had.

VAREND ERFGOED. SAIL AMSTERDAM 2010.

VAREND ERFGOED. 

SAIL AMSTERDAM 2010.

(klik met de linkermuisknop op de afbeelding om deze vergroot te bekijken.)

Sail biedt meer dan de inmensse Tall Ships zo lagen er in het Oosterdok en bij de verbindingsdam in de IJ-haven honderden klassieke zeil- en motorschepen. De 'Bruine vloot'.

De traditionele Nederlandse vloot - het Varend Erfgoed genaamd- bestaat uit klassieke schepen (zowel zeil als motor) die veelal tot medio de 20e eeuw onze binnen- en kustwateren bevoeren. Deze boten werden door de opkomst van de moderne motorschepen destijds veelal verbouwd of dreigden als wrak aan een verlaten oever te eindigen.

Een enthousiaste groep mensen herontdekte deze schepen echter, waardoor zij vandaag de dag met liefde, energie en vakmanschap in de vaart worden gehouden.

ROEREN,HELMSTOKKEN, BOEGSPRIETEN- EN ANKERS.

  
                                    DE KLEINSTE EN DE                                       BRUINSTE VAN DE                                             BRUINEVLOOT.

AMERIGO-VESPUCCI. SAIL AMSTERDAM 2010.

AMERICO VESPUCCI - ITALIË. 

     SAIL AMSTERDAM 2010.

De Amerigo-Vespucci is een dwarsgetuigde schoener. Het schip heeft een stalen romp met een lengte van 101 m, een breedte van 15,5 m en een diepgang van 7,3 meter. De totale hoogte is 54 meter en het zeiloppervlak 2600 m². De drie masten zijn respectievelijk 43, 54 en 50 meter hoog. Het bouwjaar is 1931. De thuishaven is La Spezia in Italië. Storend is de lelijke schoorsteen achter de voormast.

De Amerigo-Vespucci is het absolute parade paardje van de Italiaanse Marine. Het schip is vernoemd naar de Florentijnse ontdekkingsreiziger die de kusten van Amerika verkende. Een levensgroot boegbeeld van hem siert de boeg van het schip. het schip werd op 22 februari 1931 te water gelaten en is sindsdien in gebruik als opleidingsschip voor kadetten van de Italiaanse marine. Het heeft een zusterschip, de Cristiforo Colombo, dat echter na de de WO-II aan de Russen werd afgestaan. Naast opleidingsschip wordt de Amerigo-Vespucci ook ingezet voor diplomatieke missies namens Italië.

GÖTHENBORG. SAIL 2010. (15)

     GÖTHENBORG - ZWEDEN. 

      SAIL AMSTERDAM 2010.

De Göthenborg is eigendom van de Stichting SOIC AB, in 1993 opgericht. Deze stichting bewaakt het nautisch erfgoed van Zweden.

Het schip heeft een houten romp met een lengte van 58,5 m, een breedte van 11 m. en een diepgang van 5,25 m.
Het is een driemastvolschip met een totale hoogte van 35 meter en een zeiloppervlakte van 1964 m².

Thuishaven is Göthenborg in Zweden.

De Göthenborg is een van de grootste houten zeilschepen van de wereld. Het is een replica van de Oost-Indië-vaarder met de zelfde naam die in 1745 zonk. De bemanning werd gered, maar het schip was verloren. In 1985 vonden onderzoekers de restanten van het wrak, daarop besloot men tot de bouw van een replica. In 2003 werd het schip te water gelaten, maar pas in 2005 werd het tuig volledig geïnstalleerd. Op de eerste reis van het schip volgde men de fatale route die haar voorganger in de achttiende eeuw naar China wilde maken. Uiteindelijk heeft dus het schip zijn oorspronkelijke bedoelde reis volbracht. De Göthenborg wordt tegenwoordig gebruikt voor onderzoek en als trainingsschip door de Zweedse marine. Het schip heeft een eigen website: http://www.soic.se/

SHABAB OMAN. SAIL AMSTERDAM 2010.

          SHABAB OMAN - OMAN. 

           SAIL AMSTERDAM 2010.

Shabab Oman betekend "Jeugd van Oman".

Het is een houten driemastbarkentijn met een lengte van 52,4 m, breedte van 8,5 m. en een diepgang van 4,6 m. Het schip heeft een zeiloppervlakte van 1020 m².

Bouwjaar 1971 en de thuishaven is Maskat in Oman.

Het boegbeeld moet de Omaanse marinier Ahned bin Majed voorstellen die Vasco da Gama hielp bij het ontdekken van Afrika en India.

De dreimastbarkentijn Shabab Oman wordt beschouwd als een belangrijk ambassadeur van het Sultanaat Oman. Dit komt mede doordat het schip vele landen bezoekt en deelneemt aan vele internationale vieringen en evenementen. Ze is een weerspiegeling van Omaans oude maritieme historie. Het schip dient als trainingsschip, waarvan sommige een paar weken duren en wordt bemand door jonge trainees van de militaire eenheden van de Sultan, de Royal Guard en de Royal Oman Police. Het schip kan 24 mensen accommoderen en gedurende hun reizen is de bemanning volop in de gelegenheid om internationale culturele ervaringen op te doen.
Het houten schip staat bekend als het oudste- en grootste zeilschip dat nog actief is. Het is gebouwd in 1971 in Schotland en bestaat uit Schots eikenhout en Uraguayaanse Pine. In eerste instantie viel het schip onder het Ministerie van Jeugd en in 1979 is ze overgeven aan de Koninklijke Marine van Oman. Sindsdien fungeert ze als trainingsschip, waar trainees belangrijke navigatievaardigheden en zeilervaring op zee opdoen.

STATENJACHT UTRECHT. SAIL AMSTERDAM 2010.

STATENJACHT UTRECHT - 

          NEDERLAND. 

SAIL AMSTERDAM 2010.

Het Statenjacht Utrecht ie een replica met een scheepslengte van 23,5 m, breedte 5,5 m. en een diepgang van 1,35 meter. De totale hoogte is 21,5 meter. De zeiloppervlakte is 156 m²

Statenjachten waren rijkversierde schepen, bedoeld voor het vervoer van vooraanstaande personen over de ondiepe Hollandse binnen- en kustwateren. In een tijd dat reizen over land bij gebrek aan goede wegen nog verre van aangenaam was en de kans om beroofd te worden erg groot, vormden statenjachten in het waterrijke Nederland een comfortabel en luxueus vervoersmiddel. Het huidige statenjacht is een historische reconstructie van een statenjacht uit 1746.
Het schip werd op een werf aan de Veilingstraat in Utrecht in 5,5 jaar tijd door enthousiaste scheepsbouwers en beeldsnijders in het kader van een scholing- en werkgelegenheidsproject authentiek herbouwd volgens een originele tekening uit de 18e eeuw. In juni 2003 was het gereed en is nu één van de meest interessante en rijkversierde schepen uit het verleden dat weer op onze wateren is te zien.

DAR MLODZIEZY. SAIL AMSTERDAM 2010.

DAR MLODZIEZY - POLEN.

   SAIL AMSTERDAM 2010.

De Dar Mlodziezy is een driemastvolschip met een stalen romp van 110,6 m, lengte, breedte 14 m. en een diepgang van 7 meter. Het schip heeft een zeiloppervlakte van 3015 m². Bouwjaar is 1981. Thuishaven is Gdynia in Polen.

Dar Mloziezy betekend 'Geschenk van de jeugd'.

De Dar Mlodziezy is ontworpen door de bekende scheepsbouwer Zygmunt Choren. Na de Dar Mloziezy ontwierp hij onder meer de vergelijkbare volschepen zoals: de Mir, de Druzhba, de Pallada, de Khersones en de Nadezhda.

De bouw van de Dar Mloziezy werd grotendeels betaald door collectes van jonge Poolse mensen. In 1982 werd het schip te water gelaten en mocht ze meedoen aan de STA race van Engeland naar Portugal en terug.

Tegenwoordig wordt het schip door 150 cadetten bemand voor een éénjarige marineopleiding in Gdynia. Om de kosten te dekken worden er op het schip ook betaalde trainingen gegeven.

MIR. SAIL AMSTERDAM 2010.

           MIR - RUSLAND. 

      SAIL AMSTERDAM 2010.

MIR is vertaald uit het Russisch VREDE. Het schip is een driemastvolschip met een stalen romp die een lengte heeft van 108.6 m, breedte van 13,9 m. en een diepgang van 6,3 meter.
De totale hoogte van het schip is 50,1 meter en het heeft een zeiloppervlakte van 2771 m². Het bouwjaar is 1988 en de thuishaven is Sint Petersburg in Rusland.

De Mir is één van de vier schepen die gebouwd zijn in het Poolse Gdansk op de scheepswerf van de voormalige Sowjet-Unie. Het schip wordt gebruikt door het Marine Enginering College of Sint Petersburg en wordt naast zeiltrainingen ingezet voor opleidingen in maritieme wetenschappen en oceanografie. De Mir is het zusterschip van de Dar Mlodziezy (1982), Druzhba (1987), Khersones (1988), Palada (1983) en de Nasheba (1992). Deze schepen staan bekend om de hoge snelheid die aan de wind kunnen behalen (18 knopen).



Schipper Victor Anatov, die al sinds de bouw van de Mir verbonden is aan het schip, weet heel goed het maximale uit het schip te halen. Want hoewel de Mir niet zo hoog aan de wind kan varen als veel van haar rivalen, is zij toch vaak in de voorste regionen van haar klasse te vinden. Vandaar dat het schip bekend staat als de snelste windjammer ter wereld.
De Mir heeft relatief veel luxe aan boord, dat wil zeggen dat er voldoende warm water, genoeg proviand en een volledige ziekenhuiszaal met chirurg aanwezig zijn. Maar toch kan de Mir de vergelijking met een luxe cruise-schip niet doorstaan: er moet ook gewerkt worden aan boord. Aan de goed onderhouden staat van het schip blijkt dat de cadetten ook alles weten van schrobben en verven. Al deze factoren maken de Mir een perfect voorbeeld van hoe een trainingsschip zou moeten functioneren. Deze driemaster laat heel goed zien wat de waarde van trainingen op schepen als deze is.

SAIL AMSTERDAM 2010. VOOR ELK WAT WILS.

SAIL AMSTERDAM 2010. 

VOOR ELK WAT WILS.




GELUKKIG HEBBEN WE NIET ALLEMAAL DE ZELFDE SMAAK EN VOORKEUR VOOR SCHEPEN EN BEMANNINGEN.

BIJ VEEL BEZOEKERS STAAT DE AMERIGO VESPUCCI HOOG IN HET VAANDEL EN VOORAL DE DAMES KIJKEN HUN OGEN UIT OP DE STRAK GEKLEDE EN DOOR DE ZON GEBRUINDE BEMANNING MET HUN ZWARTE LEREN HANDSCHOENEN AAN EN DE PONJAARD OP HUN HEUP. VOOR ECHTE ZEILJAMMERS LIEFHEBBERS IS HET SCHIP EEN VARENDE STUDENTENFLAT DIE MET ALLERLEI TIERELANTIJNEN VERSIERD IS ALS EEN OPERETTE SCHIP.

DE DEWARUCI HEEFT EEN MEER HARTELIJKE EN GASTVRIJE CREW.

ZO OOK DE STAD AMSTERDAM DIE DOOR HAAR RECENTE REIS OM DE WERELD ALS DE "BEAGLE" IN DE VOETSPOREN VAN DARWIN EN DOOR DAT VELE HET GEVOLGD HEBBEN OP DE TELEVISIE STAAT EXTRA IN DE BELANGSTELLING.

KRUZENSHTERN, SEDOV EN DE MIR ZIJN VASTE OUDE BEKENDEN.

NIEUW ZIJN DE REPLICA VAN DE GÖTEBORG EN DE DHOW THEYAB DIE ECHTE BLIKVANGERS ZIJN.

JUST KEEP SAILING !

DHOW THEYAB. SAIL AMSTERDAM 2010.

DHOW THEYAB - ABU DHABI. 

    SAIL AMSTERDAM 2010.

De Dhow Theyab is een primeur voor Sail 2010. Het houten schip met een lengte van 36 m, breedte van 7,5 m en een hoogte van 19 m. is eigendom van de kroonprins van Abu Dhabi, Sheikh Mohamed bin Zayed al Nahyan. Hij liet het schip met een speciaal transport over zee naar de haven van IJmuiden vervoeren.

Dhow is een algemene benaming, door westerlingen gegeven aan Arabisch schepen. Het woord dhow wordt door de Arabieren niet gebruikt en is afkomstig van het Swahili 'dau', dat een klein, middelmatig vaartuig aanduidt. De Arabische schepen zijn meestal gebouwd uit verschillende soorten teakhout met een karveelbeplanking. De romp is doorgaans gedubbeld met dunne planken, of zij is gekoperd tegen paalworm. Indien gedubbeld wordt de romp wel ingesmeerd met een mengel van hars, kalk en kokosnoot olie. Boven de waterlijn zijn ze geolied en kleurig geschilderd. Sommige typen zijn versierd met houtsnijwerk en voorzien van een oculi. De licht gebogen of rechte voorsteven is steeds sterk opvallend. Men onderscheid schepen met een spiegel en met een scherp achterschip. Deze laatsten zijn waarschijnlijk de oudste typen. De spiegelschepen zijn eerst ontstaan in de loop van de 16e eeuw nadat de Portugezen contact hadden gekregen met Indië. Dit bracht grondige wijzigingen in de bouwwijze mede, zoals het gebruik van spijkers en pennen voor de huid beplanking in plaats van naaiingen. De tuigage van de dhow's is doorgaans een één - of tweemasttuig. De grote mast staat bijna midscheeps en helt naar voren terwijl een eventuele bezaanmast slechts weinig valling heeft. Het Arabische latijnzeil is het meest gebruikte. Deze zeilen worden niet gereefd. Dhow's hebben daarom drie stellen zeilen aan boord die naar gelang van de weersomstandigheden verwisseld worden. De meeste Arabische schoener worden gebouwd in de havens van de Arabische Golf, de Rode Zee, de Golf van Aden, de kusten van Oman, Hadramaut, Somalië en Zanzibar, evenals in India.

STAD AMSTERDAM. SAIL 2010 AMSTERDAM.

STAD AMSTERDAM - NEDERLAND. 

      SAIL AMSTERDAM 2010.

De 'Stad Amsterdam' is een driemastvolschip met een stalen romp met een lengte van 76 m, breedte 10,5 m. en een diepgang van 4,2 m. De totale hoogte is 46,25 meter. Het schip heeft een zeiloppervlakte van 2200 m². Het bouwjaar is 2000 en de thuishaven is Amsterdam.

Snelheid bezorgde de Clippers begin 19e eeuw een enorm concurrentie voordeel. In Amerika dwong in die tijd harde concurrentie scheepsbouwers te experimenteren met de snelheid van hun schepen. Tot dan hadden de vrachtschepen een volle steven en een rond onderwaterschip. De Clipper echter heeft een scherp gesneden, holle vorm. Hierdoor snijdt het schip door het water in plaats van dat de romp omhooggestuwd wordt. Tevens werd het onderwaterschip meer weggesneden, waardoor het schip minder in vaart afremde. Ook de hogere masten verbeterden de snelheid van de Clipper sterk, hierdoor kon het schip veel meer zeil voeren. Dit scheepstype kon door een langere waterlijn en een gereduceerde breedte sneller en hoger aan de wind lopen dan andere fregatten. Dit concept bleek briljant en werd na enige aarzeling ook in Nederland ontdekt rond 1850. Toch was de populariteit van de Clipper van korte duur. Doorslaggevend was de opening van het Suez kanaal in 1869. Door dit kanaal werd de route van en naar Nederlands-Indië aanzienlijk korter. Voor stoomschepen ideaal, maar voor Clippers of andere zee zeilschepen onbruikbaar. Zij moesten een langere route via de Kaap varen. Die extra vaartijd bleek te kostbaar. Nergens ter wereld varen nog originele Clippers. Er is er maar één overgebleven uit die tijd: de Cutty Sark. Dit schip ligt als museumstuk in een dok in Greenwich, Engeland.
Met de komst van de 'Stad Amsterdam'werd de clipper historie weer nieuw leven ingeblazen. Inspiratie bron voor het ontwerp van de 'Stad Amsterdam' is de ijzeren Clipper: De Amsterdam. De bouw van het schip is een initiatief van de Gemeente Amsterdam en Randstad. Beide organisaties vonden elkaar in de overtuiging dat de bouw en exploitatie van de Clipper wezenlijk moeten bijdragen aan opleiding- en werkervaringsmogelijkheden voor de jongeren.

SEDOV. SAIL AMSTERDAM 2010.

     

      SEDOV - RUSLAND. 

    SAIL AMSTERDAM 2010.

De  Sedow is een viermastbark met een stalen romp; lengte 117,5 m, breedte 14,6 m. en een diepgang van 6,5 m. De totale hoogte is 54,5 meter. Het schip heeft een zeiloppervlak van 2200  m². Het schip is uitgerust met een motor van 1150 pk en heeft een kruissnelheid van 9 knopen. Maximum snelheid van 18 knopen. Het aantal opvarenden ligt tussen de 200 en 350 passagiers. Bouwjaar 1921.

Eigenaar is de Murmansk State Technical University.

Thuishaven is Moermansk in Rusland.

De Sedow, voorheen de Magdalene Vinnen en de Kommodore Johnsen was voor bijna 80 jaar het grootste traditionele zeilschip dat in werking was. Het schip oorspronkelijk gebouwd als een Duits vrachtschip is vandaag de dag een opleidingszeilschip. Cadetten van de universiteiten van Moermansk, Sint Petersburg en Archangelsk worden er getraind.

Ze neemt regelmatig deel aan grote internationale maritieme evenementen als een bevoorrecht gastheer en is ook een regelmatige deelnemer aan de 'Tallship Races'.

Het schip heeft een eigen website: http://www.sedov.info/

KRUZENSHTERN. SAIL 2010 AMSTERDAM.

KRUZENSHTERN - RUSLAND.

 SAIL AMSTERDAM 2010.

De Kruzenshtern is een bark met een stalen romp met een lengte van 114.5 meter, breedte 13,9 meter.en een diepgang van 6,9 meter. De totale hoogte is 51,3 meter. Het schip te getuigd als een viermastbark met een zeiloppervlakte van 3400 m².

Het bouwjaar is 1926. De thuishaven is Kalinggrad in Rusland.

Deze Russische bark is op de Sedow na het grootste no varende zeilschip ter wereld. De Kruzenshtern werd in 1926 gebouwd in opdracht van de vermaarde scheepsbouwer F.Laeisz uit Hamburg. Zijn schepen voeren meestal langs de westkust van Zuid-Amerika en vervoerden onder meer salpeter naar Europa. De Kruzenshtern heette tot 1946 Padua, en maakte onderdeel uit van de befaamde 'Flying P cargo line'. Hiertoe behoorden ook de stalen viermastbarken: Pommern, Pamir, Parma, Passat, en Peking. net als alle schepen van de Flying P-Line, was de Padua gebouwd om er hard mee te kunnen varen. De schippers van deze schepen werden dan ook geïnstrueerd om stormen op te zoeken, zodat er op z'n snelst gevaren kon worden! In 1938-1939 maakte de Padua haar laatste vrachtvaart: uit Bremen vertrokken, voer zij via Chili voor salpeter, naar Australië voor graan en tarwe.
In 1946 werd de Padua in Sinnemünde overgedragen aan de Russen, waar zij vernoemd werd naar de Russische navigator en oceanograaf Adam Johann Ritter von Kruzenshtern (1770-1846). Thuishaven van deze bark is nog steeds St.Petersburg, waar ook Von Kruzenshtern destijds leefde.
Van de zes Flying P-Line schepen, worden er nu drie gebruikt als museum boten over de hele wereld. De Pommern in Mariënhamm in Finland; de Passat in Travemunde in Duitsland; en de Peking in New York City. Dit maakt het zo bijzonder dat de Kruzenshtern, mede dankzij verleende subsidies van de Duitse regering, nog steeds in de vaart is. Ze wordt nu gebruikt als trainingsschip voor cadetten die de professionele visserij in willen.