SINT NICOLAAS.

 

HET FEEST VOOR DE KINDEREN

 OF ZE ER IN GELOVEN OF NIET.

SINT NICOLAAS.

Sint Nicolaas is door duizenden kinderen verwelkomt bij zijn aankomst in ons land.

Een stoomboot die vertraging opliep doordat de brug niet open ging en pieten die niet al te slim waren.

Zij die niet te plaatse dit konden meemaken zaten thuis aan de televisie gekluisterd.

Het was een waar genot om naar al die kindergezichten te kijken, waarin je hun stille wensen kon lezen. Het is een feest voor de kinderen en geen spel voor politiek te bedrijven.

De kinderen sturen hun stille wensen op briefjes, tekening of van hun computer, want tijden veranderen. Alleen kan bij de laatste geen stro of een wortel voor het paard van de Sint gegeven worden. De omstreden pieten waren zijn helpers die de goede oude Sint het zware werk uit handen namen, ze waren zijn bedienden.

WIE IS DEZE SINT?

Sint Nicolaas was de vierde bisschop uit de 14e eeuw in Mira een plaats in Lycië, Turkije. In Mira staat nog steeds een kerkje ter ere aan hem en ook zijn grafkist staat er in een nis. Hij genas zieken, redde kinderen uit de nood en gaf de armen wat ze nodig hadden om te leven. Zijn hulpen waren lokale jongelingen donker van huid, dus niet zwart. Hij werd na zijn overlijden op 6 december 335 of 337 in het jaar 550 door de Griekse-Katholieke kerk heilig verklaard.

In feite doet de gehele vertelling aan als een sprookje, waar de kinderen graag in geloven. Laat ze daarom geloven zolang ze er gelukkig mee zijn. Maar we vieren niet zijn verjaardag maar zijn sterfdag.

Het verhaal dat de Sint uit Spanje zou zijn gekomen kan men naar de sprookjes verplaatsen. Het is ontstaan in de uitgave van een prentenboekje in 1850, genaamd Sint Nikolaas en zijn knecht, geschreven door een onderwijzer Jan Schenkman.

En zo komt het dat de kinderen nog steeds zingen het lied van de stoomboot die uit Spanje zou komen.

Daarom maakt het niet uit of het geschiedenis is of een overlevende vertelling van iemand die god doet heilig of niet. 

Dit is iets dat veel meer zou moeten gebeuren, al is het onder het mom van.

Het is voor vele onder ons beter te geven dan te ontvangen. Kijk daarom terug naar je eigen kinderjaren zonder aanziens des persoons.

WAAR IS DE TIJD GEBLEVEN?

Waar is die tijd gebleven, onze kinderjaren, waarin er in de kelder, zolder of het schuurtje in stilte gewerkt werd aan geschenken voor Sint Nicolaasavond. Er werden poppenhuizen gemaakt door vaders kleertjes genaaid voor poppen door moeders, een wollen muts gebreid door Oma en Opa knapte een tweede hands fietsje zo mooi op dat het nieuw leek. Dan de avond onder het genot van een beker warme chocolademelk met een speculaaspopje, op het moment dat er op de deur of het raam werd geklopt. Wat zou het zijn suikergoed en marsepein en voor hen die stout zijn de roe. Maar altijd was er plezier en geluk.

Zelfs de ouders vierden het feest met de familie, buren of vrienden met veel nep geschenken en gedichten. Maar de tijden veranderen. Nu zit Opa met zijn kleinkinderen met de joy-stick in de hand games te spelen op de televisie. De elektronica heeft veel doen veranderen.

                 Ik wens jullie allemaal een mooi, gezellig, vredig en respectvol Sinterklaas feest.