JUAN SEBASTIAN de ELCANO. SAIL DEN HELDER 2013. (DEEL 8).

JUAN SEBASTIAN de ELCANO.

Juan Sebastian de Elcano was een Spaanse ontdekkingsreiziger. Hij leefde van 1486 tot 1526.
Onder zijn leiding keerde het zeilschip de Victoria op 6 september 1522 met slechts 18 bemanningsleden terug in Spanje. Hem werd een wapenschild verleend door Keizer Karel I.
Het was schip was het enige van de vijf schepen die in 1519 onder leiding van Fernäo de Magalhäes waren vertrokken voor een reis om de wereld, rond Zuid-Amerika, en dat deze reis had volbracht.
In het jaar 1525 werd er een expeditie naar de Molukken  samengesteld onder het commando van Garcia Jofre de Loaisa en werd Elcano de tweede man.
Het doel van deze expeditie was het stichten van een Spaanse handelspost om zo de Potugese- en de Hollandse monopolie op de specerijenhandel te doorbreken.
Door zware stormen op de Stille Oceaan bleven er slecht nog twee schepen van de vloot over. Op de Stille Oceaan stierf Loaisa aan scheurbuik en nam Elcano het bevel over. Op 4 augustus, slechts vijf dagen na het overlijden van Loaisa overleed ook Delcano aan deze ziekte. Slechts één schip wist uiteindelijk de Molukken te bereiken.

DE BARKENTIJN. 

De Juan Sebastian de Elcano is een opleidingsschip van de Koninklijke Spaanse Marine. Het is het op twee na grootste 'tall' schip in de wereld. Het schip werd gebouwd in 1927 in Cadiz, Spanje en haar romp is het ontwerp van de Spaanse marine architect en ingenieur Juan Antonio Aldecoa y Arias.
Na de afkondiging van de Tweede Spaanse Republiek in april 1931 werd het schip ingelijfd bij de Spaanse Republikeinse marine. 

( Het boegbeeld van de Juan Sebastian de Elcano met een afbeelding van het verkregen wapen.)

In 1933 werden op order van Commander Salvador Moreno Fernández een reeks verbeteringen aangebracht in het schip en een bronzen plaat met de Latijnse taal inscriptie TU PRIMUS CIRCUNDEDISTI ( "Je ging eerst om mij") bij de boeg.

Op het moment van de staatsgreep van juli 1936 was het schip in Ferrol, een haven die werd ingenomen door de Nationalistische Partij.

( De Juan Sebastian de Elcano onder volle tuigage op zee.)

De lengte van het schip is: 113 meter, de breedte: 13,11 meter, de hoogte 48,5 meter en de diepte 7 meter.
Onder volle tuigage haalt het schip een snelheid van 17,5 knoppen per uur.

De bouwtekeningen van de Juan Sebastian de Elcano werden vijfentwintig jaar later gebruikt om haar na te bouwen als het Chileense opleidingsschip van de marine, de Esmeralda. De bouw duurde van 1952 tot 1954.

( De Esmeralda van de Chileense Marine het zusterschip van de Juan Sebastian de Elcano.)

SHTANDART. SAIL DEN HELDER 2013. (DEEL 7)

In 1703 werd in Sint. Petersburg onder leiding van een Hollandse scheepsbouwer, Vybe Gerens, het eerste schip voor de nieuwe Russische Marine gebouwd.
Tsaar Peter de Grote was nauw betrokken bij de bouw. Hij gaf het schip de naam 'Shtandart' en werd zelf  haar eerste kapitein.
18 jaar lang diende de Shtandart als vlaggenschip van de Russische Marine en het was de Tsaar's wens dat zijn lievelingsschip, als monument van de Russische scheepsbouwkunst, voor altijd bewaard moest blijven. Het schip had lange tijd in het water gelegen en was daardoor in zeer slechte staat geraakt. In 1727 verordende Catharina I dat de Shtandart aan land in haar oude glorie hersteld moest worden, maar het ging mis.
Water en tijd hadden de romp zodanig beschadigd, dat het schip bij het takelen door de hijsstroppen letterlijk in stukken werd gesneden. Caterina's bevel om aan de wens van Peter de Grote tegemoet te komen en een nieuwe Shtandart te bouwen werd 300 jaar lang niet uitgevoerd. Maar aan het einde van de 20e eeuw kwam hier verandering in.

TSAAR PETER DE GROTE.

Tsaar Peter de Grote leefde van 1672 tot 1725. Het ontstaan van de Shtandart begint in feite in 1697, toen de jonge tsaar naar Holland reisde om de kunst van de scheepsbouw te bestuderen en te leren.

De Hollanders stonden toen al bekend om hun vakmanschap en kennis en zo leefde en werkte de jonge Peter de Grote op de scheepswerf van de VOC in Amsterdam en Zaandam, waar hij een eigen woning had.

Dat hij leergierig was blijkt uit het feit, dat hij reeds na enige maanden en bewijs van praktische vakbekwaamheid als scheepsbouwer mocht ontvangen. Na zijn periode in Holland reisde hij naar Engeland waar hij de theorie van de scheepsbouw bestudeerde.

"IK NOEM U SHTANDART".

( De 'Shtandart'; de nieuwe tsarenvlag van de Baltische vloot.) 

Het schip kreeg de naam 'Shtandart' nadat Rusland een nieuwe handelsroute via de Oostzee had ontdekt.
In 1703 veranderde Peter de Grote zijn standaard (tsarenvlag) en schreef: "Standaard, een zwarte adelaar op een geel veld, zoals het wapenschild van het Russische Rijk, met 3 kronen, twee Koninklijke en één Keizerlijke en op zijn borst de afbeelding van Sint Joris en de draak.
Beide koppen en poten houden vier zeekaarten vast; de Witte Zee in de rechter snavel, de Kaspische Zee in de linker snavel, de zee van Azov in de rechterpoot en in de linkerpoot de Finse Golf, de helft van de Botnische Golf en een gedeelte van de Oostzee".
Nadat de kaart van de Oostzee was toegevoegd werd het eerste schip van de Baltische vloot vernoemd naar de nieuwe tsarenvlag: 'Shtandart'. Haar kiel werd gelegd in 1703 op de scheepswerf Olonetsky en het schip bleef in dienst tot 1727.  

( De 'Shtandart' afgebeeld op de achtersteven van het schip.)

( Masten en tuigage van de Shtandart.)

DE REPLICA.

In 1994 begon een kleine groep liefhebbers onder leiding van Vladimir Martus met de bouw van een exacte replica van het fregat de Shtandart. Helaas waren de tekeningen van Peter de Grote verloren gegaan en was het de historicus Victor Krainuykov die na jaren wan onderzoek voldoende gegevens wist te verzamelen om dit unieke schip te kunnen reconstrueren. Aan de hand van de bouwtekeningen werd er eerst een model gemaakt.

Bij de bouw van de replica is zoveel mogelijk gewerkt volgens de technieken die de scheepsbouwers in de tijd van Peter de grote gebruikten. Oude ambachten werden gecombineerd met een moderne aanpak.
In de bossen buiten Sint Petersburg velden het bouwteam grote eikenbomen die voor de kiel, voorsteven, spiegel en de spanten nodig waren. Voor de huidplanken werden lariksbomen gebruikt die destijds op bevel van Peter de grote zelf waren aangeplant voor de bouw van de vloot.

( De kaapstander.)

Het hout van perfect rechte dennenbomen voor de masten werd gevonden in de omgeving van Sint Petersburg. Deze bomen hadden een lengte van 22 meter om er de masten uit te kunnen vervaardigen.
Vanaf het geschutsdek is de historische uitstraling bewaard gebleven: de masten, de ra's, het staand- en lopend want, kaapstander en kanonnen geven een waarheidsgetrouwe indruk van de majestueuze uitstraling die de eerste Shtandart ook had.

Aan alle details is gedacht, inclusief decoraties, stuurwiel, trappen, mangaten, luiken en de prachtige kapiteinshut van Peter de Grote.Al de aanwezige oude wapens, zoals pieken en geweren zijn getrouw nagemaakt.
De prachtig gebeeldhouwde versieringen zijn helaas vervaardigd van lindehout, welke houtsoort geen lange levensduur heeft en veel onderhoud vraagt.

Om economische en praktische redenen zijn voor het wand en de zeilen in plaats van hennep en linnen, moderne synthetische materialen gebruikt die uiterlijk nauwelijks verschillen van de historische materialen. Natuurlijke materialen zijn niet duurzaam en zouden onder invloed van weer en wind snel verweren.

De originele Shtandart was uitgerust met 28 kanonnen terwijl de replica er maar zeven heeft. Het was de bedoeling het schip zo nauwkeurig mogelijk na te bouwen, maar de bouw van 28 werkende kanonnen werd te kostbaar. De zeven nu werkende kanonnen worden gebruikt bij het afvuren van saluutschoten bij het binnenlopen van een gasthaven of bij het in scene zetten van een historische zeeslag.
De kogels die nu afgevuurd kunnen worden hebben een bereik van zo'n 2,4 km in 9 seconden.

( Het boegbeeld op de voorsteven van de Shtandart.)

De bouw van de replica duurde 6 jaar en op 4 september 1999 werd het schip te Sint Petersburg officieel te water gelaten. Haar eerste reis in juni 2000 was met bestemming Zaandam, als eerbetoon aan haar ontwerper. Sinds die tijd vaart het schip door heel Europa om vele maritieme festivals op te luisteren met haar aanwezigheid.

( De scheepsbel van de Shtandart.)

Het schip voldoet aan de moderne eisen om over zee te mogen varen. Dit is alleen inwendig van het schip terug te vinden.
Daar waar Peter de Grote het ruim gebruikte voor opslag van munitie, buskruit, ankertouwen, reserve zeilen , katrollen, watervaten en proviand, bevinden zich nu het kombuis en bemanningsverblijven. 
De oorspronkelijke bemanning in 1703 bestond uit tussen de 120 en 150 opvarenden. De huidige bemanning bestaat uit 10 officieren en 30 stagiairs. Verder is het schip uitgerust met twee Volvo-Penta dieselmotoren en een generator.

De Shtandart is een driemaster fregat. Het schip heeft een lengte van 32,68 meter, breedte van 6,9 meter, een diepte van 3,3 meter en een hoogte van 33 meter. Zeiloppervlakte 680 m². Het schip loopt onder volle tuiggage een snelheid van 11 knopen per uur. Thuishaven: Sint Petersburg Rusland.

( De Shtandard onder volle tuigage op zee.)

Voor meer informatie bekijk; www.shtandart.eu of www.shtandart.nl

GÖTHEBORG. SAIL DEN HELDER 2013. (DEEL 6)

OOST-INDIË VAARDER GÖTHEBORG.

De Götheborg is een van de grootste nog operationele houten zeilschepen van de wereld. het is een replica van de Zweedse Oost-Indië vaarder met de zelfde naam, die op 12 september 1745 zonk met de thuishaven in zicht. Het schip keerde terug van haar derde reis naar China. Al de opvarenden konden gered worden, maar schip en lading gingen verloren.
De Zweedse Oost-Indische Compagnie, Ostindiska Companiet Svenska, werd op 14 juni 1731 opgericht met als doel handel in Oost-Azië. Hiermee volgden de Zweden: de Portugezen, de Nederlanders, de Denen, de Fransen en de Engelse Oost-Indische bedrijven. Het bedrijf, gevestigd in Göteborg, bestond totaal 82 jaar en maakte 132 expedities met 38 verschillende schepen. Op China hadden de Zweden een monopolie van 15 jaar op de handel en de uitgewisselde goederen zoals; Zweedshout, teer, ijzer en koper tegen porselein, thee en zijde.

In 1984 werd door duikers het wrak van de Götheborg gevonden en ontstond het idee om een replica van het schip te bouwen. Helaas bestonden er geen tekeningen meer van de bouw van het schip en werden alle maten overgenomen van het wrak, wat veel tijd koste.

Op 11 juli 1995 werd de kiel gelegd van de replica. en op 6 juni 2003 werd de romp te water gelaten. Pas op 18 april 2005 werd de volledige tuigage getest. Tien ton hennep touwen werden er gebruikt in de tuigage van het schip, samen met enkele 1000 blokken en 1800 m² zeil, allemaal geproduceerd als in de 18e eeuw. 
De eerste proef onder zeil was op 18 april 2005. 

Hoewel de buitenkant van het schip trouw blijft aan het origineel, is het interieur zeer modern. Een extra kleine verandering is de verhoging van het dek met 10 centimeter, daar de huidige zeelieden groter zijn dan hun voorouders.
De replica werd gebouwd met behulp van traditionele middelen en er werd zoveel mogelijk aan de maten van het origineel gehouden.

Het schip is uitgevoerd met een volledig elektrisch systeem en kan worden voortgestuwd met een door dieselmotor aangedreven schroef. Dit laatste alleen bij het binnenlopen van van een haven of een noodsituatie.
Andere moderne snufjes zijn de elektronische navigatie- en communicatie apparatuur. Moderne keuken, toiletten, wasgelegenheden, ventilatie, koelkasten en een ontziltingsapparaat voor het maken van zoetwater.
Het schip voldoet aan de IMO eisen en is uitgevoerd met waterdichte schotten en brandbeveiliging.

Op haar eerste reis volgde het schip de fatale route van haar voorganger in de 18e eeuw naar China. Tijdens deze reis moest er door zwaar weer enige keren gebruikt gemaakt worden van de mechanische voortstuwing. Het schip heeft de reis volbracht en keerde veilig terug in haar thuishaven Götheborg. Het schip wordt tegenwoordig gebruikt door de Zweedse Marine voor onderzoek en als trainingsschip.

Het schip heeft een lengte over alles van 58,5 meter, lengte van de romp: 40,9 meter, breedte van: 11 meter. De diepgang bij de boeg is: 4,75 meter en bij de achtersteven 5,25 meter. Het voert 400 ton aan vaste ballast. De bemanning bestaat uit 80 koppen, waarvan 50 stagiaires

( De Götheborg onder volle tuigage op zee.)

Kizoa slideshow: ZEILKLAARMAKEN G�THEBORG. - Slideshow

ETOILE du ROY. SAIL DEN HELDER 2013. (DEEL 5)

FREGAT ETOILE du ROY.

De Etoile du Roy werd gebouwd als een replica uit de tijd van de Engelse Admiraal Nelson. in 1996 te Marmaris in Turkijë onder de naam Grand Turk, 

( Het boegbeeld van de Grand Turk.)

Het schip zou dienst doen in de televisie serie over het leven van de Engelse Marine officier Horatio Hornblower. Het oorspronkelijke schip van Hornblower de HMS Indefatigable was groter dan de nu gebruikte replica.
De Grand Turk was een driemaster zesde-tarief fregat ( aanduiding zesde tarief: klein oorlogsschip met tussen de 20 tot 28 negen pounds kanonnen op een enkel dek), die met haar ontwerp sterk geïnspireerd werd door de HMS Blanford uit 1741.
Het schip had 240 bemanningsleden en een zeiloppervlakte van 790 m². Een lengte van: 46 meter, een breedte van: 10 meter en een diepte van 3 meter.

( Het huidige boegbeeld van de Etoile du Roy; een kapersvrouw met een ooglapje.)

In 2010 werd het schip gekocht door het Franse bedrijf Étoile Marine Croisières, met als thuishaven Saint Malo, Bretagne in Frankrijk. Het schip werd omgedoopt en kreeg de naam; Étoile du Roy wat betekend "Kings Star". 

Het schip wordt tegenwoordig gebruikt bij zeilevenementen maar is ook te huur voor bedrijfs- of privéreizen

CUAUHTEMOC. SAIL DEN HELDER 2013. (DEEL 4)

DE ARM CUAUHTEMOC.

De Cuauhtemoc is een driemastbark en opleidingsschip van de Mexicaanse Marine. Opvallend is het zeer fraaie boegbeeld; voorstellende de laatste keizer van de Azteken die in het jaar 1525 gevangen werd genomen en geëxecuteerd door de Spaanse invallers.

Het schip is het laatste van de vier zusterschepen die in 1982 werden gebouwd op de Spaanse Naval Shipyards van Bilbao. Al deze schepen hebben het ontwerp van de modellen uit 1930 van de Duitse werf Blohm & Voss uit Hamburg zoals de Gorch Fock. de USCGC Eagle en de NHP Sagres.

Net als haar zusterschepen, de Gloria (Colombia), de Guayas (Equador) en de Simon Bolivar (Venezuela) zijn het ambassadeurs voor hun land en bezoeken wereldwijd de zeehavens.

De Cuauhtemoc heeft een lengte van: 89,72 meter, breedte: 12 meter en een diepte van 5,4 meter.

Het schip kan 23 zeilen voeren met een oppervlakte van 2368 m². Het heeft 186 officieren en vaste bemanning plus plaats voor 90 leerlingen. Thuishaven is Acapulco in Mexico.

Het gehele schip geeft een zeer goed onderhouden indruk.

Kizoa slideshow: IMPRESSIES CUAUHTEMOC MEXICO. - Slideshow

DAMEN SHIPYARD CLIPPERS. SAIL DEN HELDER. (DEEL 3)

CLIPPERS.

Het was de snelheid van deze schepen die hun in het begin van de 19e eeuw een groot concurrentie voordeel bezorgden. In Amerika dwong in die harde tijd scheepsbouwers te experimenteren met de snelheid van de schepen. Tot die periode hadden de vrachtschepen een volle steven en een rond onderwaterschip.

De Clipper echter heeft een scherp gesneden, holle vorm. Hierdoor snijdt het schip door het water in plaats van dat de romp omhooggestuwd wordt. Tevens werd het onderwaterschip meer weggesneden, waardoor het schip minder in de vaart afremde.

Ook de hogere masten verbeterden de snelheid van de Clipper sterk, hierdoor kon het schip meer zeil, voeren. Dit scheepstype kon door een langere waterlijn en een gereduceerde breedte sneller en hoger aan de wind lopen dan andere fregatten. Dit concept bleek briljant en werd na enige aarzeling ook in Nederland ontdekt rond 1850.

Toch was de populariteit van de Clipper van korte duur. Doorslaggevend was de opening van het Suezkanaal in 1869. Door dit kanaal werd de route van- en naar Nederlands-Indië aanzienlijk korter. Voor de stoomschepen was het kanaal ideaal, maar voor Clippers of andere zeilschepen onbruikbaar. Zij moesten een langere route ronde de Kaap de Goede Hoop varen en die extra tijd bleek te kostbaar.

Nergens ter wereld varen nu nog originele Clippers. Slechts één is er overgebleven uit die tijd: de Cutty Sark. Dit schip ligt nu in een dok in Greenwich, Engeland, als museumschip.

DE DAMEN SHIPYARD CLIPPERS.

"CISNE BRANCO".

Op 9 november 1998 werd bij de Damen Scheepswerf in Amsterdam de kiel gelegd voor de Clipper die zou gaan varen onder de naam; CISNE BRANCO, wat betekend "Witte Zwaan". Het schip werd op 9 maart 2000 in dienst gesteld bij de Braziliaanse Marine als opleidingsschip.
De gehele vormgeving en bouw is gebaseerd op de klippers uit de 19e eeuw.

Dit is het derde Braziliaanse opleidingsschip met de naam Cisne Branco. De lengte van het schip is: 88,4 meter, breedte: 10 meter, diepte: 4 meter en totale hoogte 46 meter. het schip maakt een snelheid onder volle tuigage van 17,5 zeemijlen (knopen) per uur.

( Helaas was het schip niet te bezichtigen die dag voor het publiek.) 

"STAD AMSTERDAM".

De STAD AMSTERDAM is een stalen vol getuigde driemaster en met de komst van dit schip in het jaar 2000 werd de clipper-historie weer een nieuw leven ingeblazen. Het ontwerp is een soort kopie van een koopvaardijschip uit 1854, de Amsterdam.

Het schip heeft een lengte van: 74,9 meter, breedte: 10 meter, diepte 4 meter en een snelheid onder volle tuigage van 17 knopen per uur.

Het schip bevaart de wereldzeeën als opleiding- of charterschip.

Op 1 september 2009 vertrok het schip uit de Engelse haven Plymouth voor een acht maanden durende reis in het kielzog van Charles Darwin; zijn tweehonderdste geboorte jaar en herhaalde het schip de reis die Darwin van 1831 tot 1836 maakte met de Beagle.

Kizoa slideshow: IMPRESSIES CLIPPER STAD AMSTERDAM. - Slideshow

"SHABAB OMAN". SAIL DEN HELDER 2013. (DEEL 2)

"SHABAB OMAN".

De driemastbarkentijn "Shabab Oman", wat betekend "Jeugd van Oman", van het sultanaat Oman wordt beschouwd als een belangrijk ambassadeur en is een weerspiegeling van Omans oude maritieme historie.
Het houten schip staat bekend als het oudste- en grootste zeilschip dat nog actief is.
Het werd in 1971 in Schotland gebouwd en bestaat uit Schots eiken en Uraguayaanse Pine.
Het schip heeft een lengte van 52,4 mtr., breedte van 8,5 mtr. en een diepte van 4,6 mtr. Het totale zeiloppervlakte bedraagt 1020 m² meter.
Het schip dient als trainingsschip en wordt bemand door jonge trainees van de militaire eenheden van de sultan. Er is ruimte voor 24 opvarenden.

Het boegbeeld moet de Omaanse marinier Ahned bin Majed voorstellen die Vasco da Gama hielp bij het ontdekken van Afrika en India.

Het is waarschijnlijk de laatste keer dat we de "Shabab Oman" hebben mogen ontvangen op een van de Sail evenementen in Nederland.
De regering van Oman heeft een nieuw en groter schip in bestelling bij een Nederlandse scheepsbouwer.

CLIPPER "ORCHID".

In navolging van de bouw van twee succesvolle Clippers, de Stad Amsterdam en de Brazilliaanse  Cisne Branco, hebben Dykstra Naval Architects en Damen Shipyards een nieuwe versie van het volschip ontwikkeld. Dit in opdracht van het sultanaat Oman.

De nieuwe Clipper meet 86 meter en zal worden ingezet als opleidingsschip voor de marine van Oman. Aan boord is plaats voor in totaal 94 bemanningsleden.

( Impressie van de Orchid.)

De kiel is reeds gelegd bij Damen Shipyard en de oplevering zal in de zomer van 2014 geschieden.
Verwacht wordt dat het een snel schip zal zijn dat voorin de vloot van de Tall Ships Race zal eindigen.
Uiteraard hopen we het nieuwe schip in 2015 te mogen verwelkomen tijdens  Sail Amsterdam en het fraaie stukje Nederlandse scheepsbouw te kunnen bewonderen. Wensen het schip en bemanning bij voorbaat een behouden vaart toe.

SAIL DEN HELDER 2013. ( DEEL 1)

SAIL DEN HELDER & 525  JAAR MARITIEME KRIJGSMACHT.

Van 20 t/m 23 juni was er weer Sail Den Helder en tevens de Marine dagen.
Dit jaar staat voor het maritieme krijgsmachtdeel in het teken van 525 jaar georganiseerde Zeemacht in Nederland.

Het was op 8 januari 1488 dat Maximilliaan van Oostenrijk de marine oprichtte in de Habsburgse Nederlanden, om de steeds sterker wordende Engelse en Franse marines te kunnen weerstaan.
Daarnaast staan we op 30 november van dit jaar stil bij het feit dat het dan precies 200 jaar geleden is, dat de marine het predikaat 'Koninklijke' mag gebruiken.
Marine schepen waren dan ook tijdens deze 'Sail' dagen goed vertegenwoordigd van zeilschip tot modern fregat en onderzeeboten. 

Helaas werkten de weergoden tijdens deze feestelijke dagen niet erg mee en was het buiten het genieten van de aanwezige schepen, ook genieten van stormachtige wind en regenbuien.
Door dit slechte weer waren ook niet al de schepen open voor bezoek uit oogpunt van veiligheid.

Maar nat, koud en uitgewaaid is het daarna goed vertoeven in het overdekte Redding Museum '' Dorus Rijkers'.

Zelf kon ik alleen de laatste dag aanwezig zijn, maar wil toch enige schepen onder de aandacht brengen.

COMPUTER CRASH.

EVEN ZONDER PC.

Even een kort berichtje via een geleende laptop.

Onverwachts begon mijn  computer een eigen leven te leiden en maakte op z'n tijd geluiden alsof er koffiebonen mee werden gemaald. Met veel kunst en vliegwerk alles nog veilig weten te stellen wat er op stond.

Het is dus duidelijk dat de computer even enige onderzoeken zal moeten ondergaan en is het wachten op een spoedig herstel. Alvast bedankt voor het medeleven en de beste wensen.