ISTANBUL ONTSLUIEREN. (DEEL 1)

Je leest erover en ziet ervan op de televisie en dan wil je zelf wel eens een stukje van de sluier oplichten van deze stad met zijn oude geschiedenis. Alhoewel het niet een van de oudste steden is van de Levant; de landen rond het oostelijke deel van de Middellandse Zee en Klein Azië.

Istanbul is een stad; die zowel in Europa ligt als gedeeltelijk in Azië. Beide delen worden van elkaar gescheiden door de zeestraat de Bosporus, de natuurlijke waterweg tussen de Zwarte Zee en de Zee van Marmara, welke weer de Dardarnellen als verbinding heeft met de Egeïsche- en de Middellandse Zee.
Het Europese gedeelte van de stad wordt gedeeltelijk gescheiden door de Gouden Hoorn, waar in het noorden de rivier Alibey Deresi in uitmond en zelf weer uitmond in de Bosporus midden in de stad.

Istanbul werd v.m. rond 667 v.chr. gesticht door de Griekse koning Byas en kreeg de naam Byzantium. Het werd een rijke en machtige nederzetting door het heffen van tolgelden op de lading van de passerende vrachtschepen met hun ladingen graan en olijfolie. In 334 v. chr. neemt Alexander de Grote Anatolië in en ook de stad Byzantium.

In 64 v.chr. werd de stad in het Romeinse Rijk opgenomen, na jaren lange gevechten met Lydische, Persische, Atheense en Macadonische legers voor haar onafhankelijkheid.

In 195 n. chr. werd de stad grotendeels verwoest door de Romeinse veldheer Septimius Severus, daar zij steun verleende aan een tegenstander, maar ook weer door hem herbouwd met de creatie van het Hippodroom.

In de 4e eeuw werd het Romeinse Rijk geteisterd door burgeroorlogen en stevende af op haar verval. Keizer Constatijn besloot om zetel te verhuizen naar Byzantium, wat hij overwoog om Nieuw Rome te noemen, maar het bleef haar oude naam behouden.
Het Romeinse rijk werd door onderlinge strijd in tweeën gesplitst en werd de stad de hoofdstad van het Oost-Romeinse Rijk en werd de naam veranderd in Constantinopol. Constantijn de Grote was ook een voorstander van het christendom.

De 6e eeuw werd gedomineerd door Justanianus, die Constantinopol tot een belangrijke stad maakte die regeerde over de zuidelijke - en oostelijke Middenlandse Zee landen, de Balkan en Noord-Afrika, waaronder Egypte. Uit die periode dateert de Haghis Spophia en de Basilicacisterne. Ook dit rijk raakte in verval door politieke intriges en samenzweringen.




In 1453 nam Sultan Mehmet II Constantinopel in, waardoor er een einde kwam aan het Byzantijnse Rijk. De stad werd gekozen als hoofdstad van het Ottomaanse Rijk, dat zich op zijn hoogte punt uitstrekte van Wenen tot het uiterste puntje van het Arabische schiereiland. In die tijd werd de stad door de Turken Kostantinyye genoemd, maar langzaam werd steeds meer de naam Istanbul gebruikt. Mehmet II liet het Tokapi Paleis bouwen (1459-1465).
Tussen 1609 en 1616 liet Sultan Ahmet I de Blauwe Moskee bouwen.

In 1923 kwam er een einde aan de Ottomaanse staat en werd Mustafa Kemal Atatürk de eerste president van de nieuwe republiek Tukije. Het betekende een voledige breuk met het Ottomaanse verleden.

Sinds het einde van de 2e Wereld Oorlog is Istanbul enorm uitgegroeid aan beide oevers van de Bosporus. wolkenkrabbers, prestigieuze bouwwerken, moderne hangbruggen etc. geven de stad een aanzien van een 21e eeuwse metropool. Maar de oude Ottomaanse stadswijken met hun moskeeën, paleizen en historische bouwwerken stralen nog een oude sfeer uit, waar ik jullie graag van wil laten genieten met opnamen uit het Sultanahmet, Tokapikwartier, Bazaarwijk, Beyoglu en de Bosporus. Tevens met een bezoek aan de ruïnes van de stad Troje.