woensdag 23 april 2025

PAASVUUR- EN WAKE.

 


EEN HEIDENS GEBRUIK, DAT DOOR DE

 KERK WERD GEACCEPTEERD ALS

 SYMBOOL VOOR DE VERIJZZENIS.



HET PAASVUUR.

Het Paasvuur is waarschijnlijk van voorchristelijke origine, mogelijk uit de Oudsaksische godsdienst en de Germaanse mythologie of overgenomen van andere Indo-Europeanen, maar kreeg na de kerstening een christelijke invulling als het licht van Pasen en een teken ven de verrijzenis van de Zoon van God, het licht van de wereld.

De noordgrens van het gebied waarin dit volksgebruik plaatsvindt, loopt door Denemarken en de zuidgrens door Zwitserland en Oostenrijk.
Het oosten van Nederland is de westgrens en de oostgrens loopt oostelijk van de Harz.
Maar ook buiten dit gebied worden paasvuren ontstoken.

Oorspronkelijk was dit gebeuren vaak een eerbetoon aan de godin Ostrea op haar gewijde offerplaatsen (zie Paashaas en eieren), werd het vuur een symbool van de overwinning op de dood door Christus Verrijzenis met Pasen.

Het aansteken van een paasvuur is een oud gebruik waarvan verondersteld wordt dat het een voorchristelijke oorsprong heeft. De oudste schriftelijke bronnen over de paasvuren  dateren uit 1559.
Het paasvuur zou voor vruchtbaarheid zorgen. Mensen dansten rond het vuur, dronken lokale alcoholische dranken en er vonden vele uitspattingen plaats.
In de 17e eeuw werd door de kerken een poging gedaan om deze traditie te beëindigen, maar toen dit geen succes bleek te hebben werden de vuren gekerstend. De kerk maakte van het paasvuur aansteken, het aansteken van de paaskaars. In Duitsland wordt op de paasvuren ook een pop of figuur als Judas Iskariot en een heks symbolisch verbrand.


Ook kent men in Duitsland nog de Germaanse vuurraderen van de nachtevening gebruikelijk die aan het nog algemener verspreide paasvuur verwant zijn: brandende houten raderen worden van een berg afgerold.

Op een postzegel uit 1937, uit Ierland is Sint Patrick afgebeeld die voorbereidingen treft voor een paasvuur.
Deze postzegel is gewijd aan de kerstening van Ierland in de 5e eeuw.

Op Stille Zaterdag wordt tijdens de paasvigilie uit een steen vuur geslagen voor de kerken (Latijnse ritus) als het symbool van het licht van de verrijzenis.

Aan het eind van de 20e eeuw kwam het gebruik van paasvuur onder druk te staan door strenge milieuvoorschriften. De bergen snoeihout werden aangevuld met alles wat branden kon, zo ook autobanden. Een verbod op paasvuur bleek niet haalbaar. 
Nu wordt het opbouwen van de stapel brandhout gecontroleerd door de gemeente en de brandweer.
Ook bij extreme  droogte en het gevaar van natuurbranden worden deze feesten vaak stilgelegd.



In veel plaatsen is het paasvuur traditie geworden, mensen verzamelen zich op een centraal punt en trekken met muziek naar de paasweide, waar als de duisternis is gevallen het paasvuur wordt ontstoken.
 
Helaas ontgaat de meeste mensen de betekenis achter het paasvuur de christelijke invulling ervan; de Verrijzenis van de Zoon van God.


PAASWAKE.

De paaswake, paasdienst op paasvigilie is een christelijke  liturgie die begint bij zonsondergang en eindigt bij zonopgang tijdens de nacht van paaszaterdag op Pasen.
Herdacht wordt dat Jezus in deze nacht opstaat uit de dode. 
De paaswake is het feest van het licht, het feest van het water en het feest van de vreugde om Jezus verrijzenis.

DE KATHOLIEKE TRADITIE.

In de late avond wordt het Licht, als teken voor Christus, feestelijk binnengedragen in de kerk en bejubeld. Dit staat symbool voor de opstanding.
De viering is in de katholieke traditie een viering waarin een groot aan symbolen met elkaar gecombineerd worden.


* Duisternis, aan het begin van de viering is er geen enkel licht in de kerkruimte aanwezig. Duisternis staat ook voor het ontbreken van ordening.
* Licht, met name: nieuw licht. Het vuur voor de Paaskaars is net ontstoken. Licht brengt ordening en de chaos. Licht als symbool voor Christus: licht op de levensweg.
* Verspreiden van het licht.




De gelovigen steken hun eigen kaars aan met het vuur van de paaskaars. Dit laatste kan direct of indirect, men geeft het licht aan elkaar door. Als symbool voor Christus ook: het geloof verspreiden, het evangelie, de Blijde Boodschap, verspreiden.
Hierna wordt de paasjubelzang gezongen.

In sommige kerken wordt het doopwater gezegend en hernieuwen gelovigen de doopbeloften. Als er dopelingen zijn, worden deze gedoopt.
Maar het symbool van de verrezen Heer is de paaskaars die van nu af aan haar licht zal doen schijnen.


In de kaars zijn vijf wierookkorrels in kruisvorm gestoken; zij verbeelden de vijf wonden van Jezus in handen, voeten en hart.

 Laat een ieder geloven wat hij of zij gelooft; of het nu een oeroude traditie is en aangepast aan het geloof, het maakt niet uit. Zo moeten we tegenwoordig ook meer respect hebben voor andere geloven; waarin met Jezus niet zag als de zoon van God, maar als een profeet. Respect is de kern van geloof.



   


donderdag 17 april 2025

KPN WEBLOG AAN STARTBALK VASTMAKEN.



 

WEBMAIL ICOON PLAATSEN 

          IN STARTBALK.



VOLG DE VOLGENDE INSTRCTIES.






1.Open KPN Webmail in Google Chrome.( of de door u gebruikte browser)


2. Klik rechtsboven op de drie puntjes om het menu te openen.














3. Ga met de muis naar Casten, opslaan en delen.
    klik in het vervangmenu op Pagina instaleren
       als app. 









4. Klik in het popup-venster op Instaleren.









Klik in het daaronder verschenen venster op Ja.













Uw webmail wordt aan de taakbalk vastgemaakt.








Klik op deze knop en KPN Webmail wordt geopend als een toepassing in eigen venster en niet meer in Google Chrome.









dinsdag 15 april 2025

PAASHAAS EN EIEREN.

 

  EEN HEIDENSE TRADITIE VOOR 

VIERING VAN DE LENTE DIE DOOR

    BESTAANDE CHRISTELIJKE

  GELOVEN IS GEACCEPTEERD.


DE OORSPRONG VAN DE PAASHAAS.

In principe heeft de paashaas en de paaseieren niets te maken met wat wij vieren  met Pasen; de opstanding van Christus uit de dode.

De Paashaas is een fictieve haas die rond Pasen actief is. De Paashaas komt volgens negentiende-eeuwse aannames voort uit een Germaanse traditie voor het vieren van de lente en het nieuwe leven.
In de huidige tijd is deze haas een marketinginstrument geworden, en niet alleen hemzelf maar ook de daarbij horende paaseitjes in kleuren (verpakking) en smaken.
Er zijn chocolade afbeeldingen van de Paashaas te verkrijgen. Maar uiteindelijk blijft hij met de eieren, een belangrijk attribuut van het niet religieus Paasfeest.



In het Rooms-katholieke geloof werden de kinderen verteld dat de door de paasklokken de paaseieren werden gebracht.

De kerkklokken gingen na het luiden tijdens de mis op Witte Donderdag naar Rome om er de paaseieren op te halen.
Zij kregen vleugeltjes en vlogen zo door de lucht.

Omdat de de protestanten dit niet aansprak kreeg de paashaas bij hen een rol van eierenbrenger. 



DE KERK EN EEN HEIDENS RITUEEL.


De kerk zou Pasen over een heidens voorjaarsfeest heen hebben geplaatst, in een poging dit feest te kerstenen.
Deze theorie rondom de Germaanse mythologie is opgekomen in de Romantiek. Tegenwoordig gaat men er echter van uit dat de kennis van die mythologie is gebaseerd op allerlei twijfelachtige reconstructies en speculaties.
De paashaas is een verzonnen kinderritueel, met een pedagogisch karakter. Hij schenkt oorspronkelijk slechts eieren aan kinderen die zich goed gedragen. Mogelijk is het gebruik van de paashaas eveneens door Duitse migranten naar Nederland gebracht, zoals ook de kerstboom door de Duitsers, uit een Germaans ritueel, in Nederland is geïntroduceerd. In Duitsland wordt de paashaas namelijk al in 1682 genoemd, en het dier zag kans om gekleurde eieren te leggen.

Er is sprake van paaseieren in de christelijke traditie: bij de invoering van de vasten verbood de kerk om eieren te eten tussen Aswoensdag en Pasen. Deze eieren werden dan pas met Pasen opgegeten, waarbij de oudste gebruikt werden om te versieren.

Buiten het gebruik van de paashaas kent men in Duitsland ook nog andere dieren zoals; in Beieren een haan, een kip in Tirol, een vos in Thuringen en in Westfalen, en een koekoek in Hannover.
In Nederland zouden we kunnen kiezen voor een lammetje als symbool van de lente.

JOODSE TRADITIE.

In het joodse feest Pesach, waarin de uittocht uit Egypte wordt herdacht, wordt een hardgekookt en daarna gebraden ei neergelegd op de selderschotel, een schotel die op selderavond tijdens de vertelling over de uittocht uit Egypte op tafel staat, samen met onder meer drie matses (ongedesemde brood) en een gebraden botje van een lam.
Het lamsbot verwijst naar het lamsoffer dat de joden de avond van de uittocht brachten. Het gebraden ei staat symbool voor het feestoffer dat met Pesach werd gebracht.

In Nederland is het joodse woord Pesach overgenomen en werd het Pasen.


DE NAAM OSTERN EN EASTER.


De naam Ostara is te danken aan de Germaanse godin Eostre, ook wel Ostara genoemd, de door de Gebroeders Grimm veronderst6elde Germaanse vruchtbaarheidsgodin Eastra, waarvan het bestaan allerminst zeker is, die in overgeleverde mythologieën als half-krankzinnig en soms even bloeddorstig als vrijgevig is geafficheerd, vertoonde zich op aarde vaak in de vorm van een haas. Met name als de 'gekke' maartse haas in het paarseizoen aan het begin van de lente.
Het christelijke Pasen was in deze contreien oorspronkelijk haar lentefeest.
Pasen heet in het Engels ook nog steeds naar deze godin 'Easter'. 
Vandaar dat nog steeds de heidense haas in het van origine christelijke Pasen figureert.

De woorden Õstarun en Eostron en hun moderne equivalenten Ostern en Easter hebben dezelfde oorsprong en zijn afgeleid van het Oergermaanse woord voor het oosten.
Al deze vormen gaan terug op het Oergermaans ausstrõn, dat zelf nauw verwant is met het Litouwse woord voor dageraad, ausrà.
Vanuit taalkundig oogpunt lijkt het lentefeest dus vernoemd naar het opkomen of terugkeren van de zon. De dagen worden langer, het licht wint het weer van de duisternis en de lente begint.

                                              WENS U MOOIE PAASDAGEN.





zondag 6 april 2025

1939, 85 JAAR TERUG IN DE TIJD

 

 MET DE OPKOMST VAN DIT

 SYMBOOL  IN DUITSLAND, 

     BEGONEN VOOR ONS

JAREN VAN ONDERDRUKKING

            EN HONGER.

TERUG NAAR 1939.


Mijn vader werd in 1920 geboren op 25 februari te Rotterdam er werd voor zijn dienstplicht opgeroepen in 1939. Voor deze dienstplicht moest hij naar Breda, waar hij zijn opleiding kreeg in de Chassé Kazerne.

Uit de oude foto afbeeldingen van hem uit die tijd blijkt het een opleiding te zijn geweest met veel kameraadschap en plezier, ondanks de dreiging van oorlogsgeweld vanuit het buurland Duitsland.
We waren in de Eerste Wereld oorlog toch ook neutraal gebleven.





Mijn vader legde zijn militaire opleiding naar behoren af, en na de officiële beëdiging werd hij overgeplaatst naar  Depot Infanterie op het Residentie vliegveld Ockenburg; Den Haag.  
Maar tijdens de eerste terugtrekkingen van de vijand 10 mei 1940, weer verplaatst naar het vliegveld Valkenburg tegen de strijd van van de Duitse luchtmacht met hun 'Fallschimspringer'. 
Het 11e Depot Infanterie wist de Duitsers te verdringen van beide vliegvelden tot achter de Wassenaarsche Wetering, waardoor de verkeersweg Den Haag-Amsterdam   vrij kwam. 



Volgens de geschiedenis was de weerstand aan de grond zo groot dat het een afgang zou zijn geweest voor deze Duitse luchtlandingstroepen.
Nederland hield stand, maar de dwang tot een capitulatie was vreselijk  door het uitgevoerde bombardement op de stad Rotterdam op 14 mei 1940.

Veel Nederlandse mannen overleefden deze Duitse aanvallen op onze vrijheid niet en zij die er deel hadden genomen aan de strijd kregen alsnog een dankbetuiging van het leger.










            Rotterdam. Plan C. en Station Beurs voor en na het bombardement van 14 mei 1940.

Rotterdam brandt. Naar schatting lieten 54 Duitse bommenwerpers hun lading van 13.000 brisantbommen vallen op het centrum van de stad.
In een tijd bestek van 13.27 tot 13.40 uur vielen er 158 bommen van 250 kilo en 1.150 van elk 50 kilo.
Er gaan 24.000 huizen verloren, 80.000 burgers werden dakloos en 711 mensen kwamen om.
Ook de schepen in de haven ontkwamen niet aan het oorlogsgeweld.
Dit alles om Nederland tot capitulatie te dwingen, zo niet dan zou ook Den Haag en Amsterdam het zelfde lot ondergaan.


            De schepen van de Holland Amerika Lijn aan de kade en brandend het s.s. Statendam.


Met de klok mee; De olieraffinaderij staat in brand; Duitse parachutisten landen bij de Moerdijkbrug; Vluchtelingen en slachtoffers van het oorlogsgeweld; Een neergehaalde Duitse Heinkel bommenwerper.

Na het verwoestende bombardement op Rotterdam dreigen de Duitsers ook andere steden te bombarderen.
Generaal Winkelman gaat daarom akkoord met de capitulatie. Vanaf 15 mei 1940 is Nederland officieel bezet door Duitsland. In de vijf dagen dat de Nederlandse en Duitse troepen tegen elkaar hebben gevochten zijn vele slachtoffers gevallen en is grote schade aangericht. In Zeeland duurde de strijd door de inzet van de Franse troepen nog tot 17 mei 1940.



Met de klok mee: Oosteinde; Maasstation en het wrak van het s.s. Statendam.




De Laurenskerk en het centrum van de stad.





Met de klok mee: Het puinvrij maken van de toenmalige Rubensstraat?; Puin ruimen en stenenbikken voor de wederopbouw.



De spotprentjes werden illegaal onder de anti Duitse bevolking uitgedeeld en hadden allemaal een betekenis.
Zo het eerste prentje met een N.S.B.er die hun krant 'Volk en Vaderland' staat te verkopen. Met als ondertiteling:  Op de hoek van de straat staat een N.S.B.er
't is geen man. 't is geen vrouw, maar een rasplebeër.
Met de krant in zijn hand, 
staat hij daar te venten, 
en verkoopt zijn vaderland,
voor zes rooie centen.



De foto's van de Oranje prinsessen welke gedurende de Duitse bezetting van Nederland in Canada verbleven, werden door geallieerde piloten boven Nederland uit hun toestellen geworpen onderweg naar de Duitse steden die zij gingen bombarderen.
Deze foto's kregen de bijnaam 'brandplaatjes', daar de bezetter het fabeltje vertelde, dat deze plaatjes brand zouden veroorzaken als je ze mee naar huis nam.


Op 7 mei 1945 tekende de Duitse generaal Alfred Jodl de overgave van Duitsland in de Franse plaats Reims. Eisenhowers stafchef en een Sovjet-generaal tekenden namens de geallieerden.
In het document staat dat alle Duitse strijdkrachten op 8 mei 1945 om 23.01 uur zullen stoppen met vechten.