M.S. FICUS.
29 DECEMBER 1986 T/M 2 MAART 1987.
Daar te Singapore reeds enige officieren waren afgelost om met verlof te gaan zouden er nog enige anderen, waaronder mijn persoon, te Balikpapan worden afgelost.
Bij aankomst te Balikpapan, wat een vrijhaven bleek te zijn, werden door de wal autoriteiten netjes onze papieren afgestempeld en was het reeds ver in de middag dat we in een klein hotelletje werden ondergebracht om op onze vlucht naar Jakarta te wachten en daar vandaan verder te vliegen naar Amsterdam. Maar dat zou nog enige dagen gaan duren.
( Het stempel dat in ons paspoort werd gezet bij het verlaten van het schip te Balikpapan.)
Bij aankomst te Balikpapan, wat een vrijhaven bleek te zijn, werden door de wal autoriteiten netjes onze papieren afgestempeld en was het reeds ver in de middag dat we in een klein hotelletje werden ondergebracht om op onze vlucht naar Jakarta te wachten en daar vandaan verder te vliegen naar Amsterdam. Maar dat zou nog enige dagen gaan duren.
( Het stempel dat in ons paspoort werd gezet bij het verlaten van het schip te Balikpapan.)
Met nog twee collega's en de vrouw van een van hen besloten we na een karige maaltijd in de avond maar de straat op te en kochten bij een vrouwtje een stevige portie sate die we weg spoelden met een koele pot Bintang bier. Het werd een nachtrust op keiharde bedden.
( Een monument ter nagedachtenis aan zij die de Japanse overheersing gedurende WO II niet overleefden.)
We zwierven deze dag wat door de stad waar in feite weinig was te zien en ver van ons hotel konden we niet gaan daar we ieder moment te horen konden krijgen dat we naar Jakarta zouden vliegen.
( Ook hier aan het water het gemeenschappen die in paalwoningen leven.)
Tijdens onze omzwervingen werden we constant door de jeugd gevolgd die het prachtig vonden om op de foto te gaan met een vrouw die geen zwart haar had.
Het was voor ons verlofgangers de eerste kennismaking met het land Indonesiƫ, de mensen, hun leefgewoonten en cultuur. Een feit was dat ze erg vriendelijk waren tegen ons.
Toen we terug wandelden naar ons hotel bleek het busje van het agentschap reeds op ons staan te wachten om ons naar het vliegveld te brengen voor onze vlucht naar Jakarta waar we dan laat in de namiddag zouden aankomen.
Ook op het vliegveld van Balikpapan werden de nodige stempels in onze paspoorten gezet en konden inchecken voor de vlucht naar Jakarta.
Zo kwamen we in de namiddag aan op het vliegveld van Jakarta en na onze bagage te hebben opgehaald gingen we naar de balie van KLM om onze vliegbiljetten af te halen die daar klaar lagen. Nu was het nog langs de emigratie te gaan om op het internationale gedeelte van het vliegveld van Jakarta , Soekarno Hatta, te komen. Maar hier ging het volledig mis. Het bleek dat we geen visum voor Indonesiƫ in ons paspoort hadden staan en waren dus illegaal in het land. Onze paspoorten werden in beslag genomen en we werden naar een afgesloten ruimte gebracht. Plotseling was alle vriendelijkheid verdwenen en begon het verhoor door een emigratie officier die in het begin deed voorkomen geen Engels te verstaan.
Het was voor ons verlofgangers de eerste kennismaking met het land Indonesiƫ, de mensen, hun leefgewoonten en cultuur. Een feit was dat ze erg vriendelijk waren tegen ons.
Toen we terug wandelden naar ons hotel bleek het busje van het agentschap reeds op ons staan te wachten om ons naar het vliegveld te brengen voor onze vlucht naar Jakarta waar we dan laat in de namiddag zouden aankomen.
Ook op het vliegveld van Balikpapan werden de nodige stempels in onze paspoorten gezet en konden inchecken voor de vlucht naar Jakarta.
Zo kwamen we in de namiddag aan op het vliegveld van Jakarta en na onze bagage te hebben opgehaald gingen we naar de balie van KLM om onze vliegbiljetten af te halen die daar klaar lagen. Nu was het nog langs de emigratie te gaan om op het internationale gedeelte van het vliegveld van Jakarta , Soekarno Hatta, te komen. Maar hier ging het volledig mis. Het bleek dat we geen visum voor Indonesiƫ in ons paspoort hadden staan en waren dus illegaal in het land. Onze paspoorten werden in beslag genomen en we werden naar een afgesloten ruimte gebracht. Plotseling was alle vriendelijkheid verdwenen en begon het verhoor door een emigratie officier die in het begin deed voorkomen geen Engels te verstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten