VERKEERSLICHTEN VAN DE ZEE. (1)

VERKEERSLICHTEN VAN DE ZEE. (1)

Deze verkeerslichten zijn de vuurtorens die aan de kust van een land staan, lichtschepen en lichtboeien die zijn verankerd op de zeebodem.
Door de eeuwen heen hebben de vuurtorens een belangrijke rol gespeeld om de schepen op zee een veilige koers te kunnen laten varen of een veilige haven te kunnen bereiken bij nacht en ontij.

PHAROS.

De ouds bekende vuurtoren uit de geschiedenis van de zeevaart is de vuurtoren op het eilandje Pharos voor Alexandrië. Dit bouwwerk wordt beschouwd als een van de zeven klassieke wereldwonderen. De bouw gebeurde in opdracht van de eerste hellenistische koning van Egypte Ptolemaeus I, door Sostralos van Knides.
De vuurtoren kwam gereed tijdens de regering van Ptolemaeus II Philadalphis. De toren werd tussen 297 en 283 v.chr. gebouwd en heeft ruim 1500 jaar dienst gedaan voor achtereenvolgens de Egyptenaren, Grieken, Romeinen, Byzantijnen en de Arabieren.
Omdat de Egyptische kust geen natuurlijke bakens had, zoals een hoge berg, rots of klif, bouwde men circa 280 v.chr. op het eiland Pharos een hoge toren. Overdag was het een rookbaken en s'nachts een vuurtoren (lichtbaken). De enorme toren werd opgetrokken uit wit-marmer en natuursteen in drie verschillende verdiepingen: een vierkante basis, daarboven op een achthoekige constructie en ten slotte de ronde bovenbouw. Volgens vertellingen zou op de top een beeld hebben gestaan. Vuur en rook waren 80 km ver te zien. Brandstof was v.m. plantaardige olie en hout. Platen van gepoetst koper kaatsten als spiegels het licht van de vlam richting van de zee. Het gehele bouwwerk was tussen de 100 en 120 meter hoog, wat zonder meer een geweldige bouwprestatie was voor die tijd. Volgens oude Europese en Arabische reisverhalen heeft de vuurtoren tot 1375 dienst gedaan daar een zware aardbeving de bovenste helft met de lichtinstallatie in zee liet storten. Hierna raakte de rest van de toren volledig in verval. De resterende eerste etage werd in de 16e eeuw verwerkt in een fort dat nu nog altijd op Pharos staat.



TORRE de HÉRCULES.

Deze vuurtoren gebouwd in de 2e eeuw n.chr. door de Romeinen in het Spaanse Brigantium, het huidige La Coruña, staat nog steeds overeind. Zoals de god Hercules zich niet klein krijgen, deze toren ook niet. De kern van deze granieten toren is nu, na 1800 jaar, niet alleen nog te bewonderen, maar ook laat de vuurtoren nog elke nacht zijn licht schijnen. Het is dan nu elektrisch licht.

Schippers vertrouwden op deze lichtbakens, maar helaas maakten rovers en jutters misbruik van dit vertrouwen door elders op een gevaarlijke plaats een vuurbaken aan te leggen. Schepen liepen hierdoor aan de grond of op de rotsen en vergingen met man en muis. Wat er aan lading aanspoelde werd door de bendes gestolen. Mochten er alsnog overlevenden zijn van zo'n ramp dan maakten deze lieden er vaak korte metten mee daar ze anders hun verhaal konden doen en tegen hen getuigen. Doden spreken niet!

                                                                  (zie vervolg deel 2.)