vrijdag 25 september 2009
donderdag 24 september 2009
BRUGGE. UITZICHT VANAF DE TOREN VAN HET BELFORT.
BRUGGE. UITZICHT VANAF
DE TOREN VAN HET BELFORT
Het Belfort.
Na het beklimmen van de 366 treden van de wenteltrappen van het Belfort heb je een prachtig uitzicht over de stad en het vlakke land van West-Vlaanderen. Helaas was het bewolkt en zodoende was de Noordzee niet te zien. Diep beneden ligt de stad aan je voeten en heb je een uitzicht op de Burg ook wel de Acropolis van de stad Brugge genoemd.Van rechts naar het midden zien we de Heilige Bloedbasiliek, het Stadhuis, de Oude Griffie en het Gerechtsgebouw. De Heilige Bloedbaseliek is een romaanse dubbelkapel uit de 12e eeuw.
Volgens de traditie werd het 'Heilig Bloed' door graaf Diederik van de Elzas, uit Jeruzalem naar Brugge gebracht en in 1150 aan de stad toevertrouwd.
Het Gotische Stadhuis werd in 1376 gebouwd en is een van de oudste monumentale stadhuizen van Vlaanderen. De voorgevel is voorzien van 6 spitsbogen en 48 nissen met evenveel beelden.
De oorspronkelijke beelden van bijbelse figuren en Vlaamse vorsten werden in 1792 vernield.
In 1464 had in het stadhuis de eerste vergadering der Staten Generaal plaats.
Het gerechtsgebouw is in classicistische stijl gebouwd.
Tussen de Oude Griffie en het Stadhuis ligt de mooie barok poort van de Blinde Ezelstraat.
Hier moest vroeger de bruidegom door en langs de voormalige herberg met die naam op weg naar zijn bruid om te trouwen op het stadhuis. Trouwde hij dan alsnog dan was hij: 'zo blind als een ezel'.
De toren van het Belfort staat 1 meter uit het lood. Dus ook de Belgen hebben een 'toren van Pisa'.
(Links een opname van de Markt aan de voet van de toren.)
STAD BRUGGE IN BELGIË.
STAD BRUGGE IN BELGIË.
BRUGGE.
Even een dag er tussen uit en naar het historische plaatsje Brugge gegaan wat op de Werelderfgoedlijst staat. Het was bewolkt en koel weer ideaal om te wandelen door het fraaie stadje met veel mooie gebouwen.
Aan de oevers van het Zwin, ontstond tussen de 7e en 9e eeuw een kleine nederzetting. De Noormannen die er beschutting zochten noemden de plaats 'Bruggia'. Rond de vesting, die daar door de graven van Vlaanderen werd gebouwd, de 'Burg', groeide de stad, die weldra, dank zij haar verbinding met de zee, een belangrijk handelscentrum werd. De stad werd omringt door een gegraven vestinggracht de Dijver De graven van Vlaanderen maakten er vanaf de 11e eeuw hun residentiestad van. Tijdens de 13e eeuw groeide Brugge uit tot een wereldhaven en kreeg in de zelfde tijd luister als residentiestad van de hertogen van Bourgondië. Brugge werd een praalstad, een artistiek centrum zonder weerga.
Het Belfort en de Hallen werden rond 1240 gebouwd. Ze deden dienst als vergaderzaal voor de stadsmagistraten. Vanaf de 83 meter hoge toren heeft men een weids uitzicht over het Vlaamse vlakke land, maar om dit te bewonderen dienen er eerst 366 traptreden beklommen te worden en weer afgedaald.
De Markt is door de eeuwen heen het voornaamste plein van de stad geweest in politiek, economisch en sociaal leven.
Brugge kan je op drie manieren bekijken, wandelend, vanaf het water met een bootje en met een open paardenkoets.
Zo hebben we eerst uren door de straatjes van het oude centrum en langs de kade's van de Dijver gewandeld, daarna het geheel vanaf het water bekeken, de toren van het Belfort beklommen om panorama opnames te maken en uiteindelijk ook maar een rondrit met de koets gemaakt waarbij we weer dingen zagen die we later weer wandelend hebben verkend. Uiteindelijk deze mooie dag afgesloten met een Vlaamsgerecht, waarna het weer 245 km rijden was naar huis.
dinsdag 22 september 2009
VOC SCHIP BATAVIA EN DE WERF.
De Bataviawerf ligt in Lelystad. Aan het steiger van de werf ligt de authentieke reconstructie van het VOC schip Batavia. In tegenstelling tot de Prins Willim die gedeeltelijk uit staal was opgebouwd is dit schip geheel uit hout opgebouwd. De Batavia was een Oost-Indiëvaarder en verging in 1629 voor de kust van Australië.
De bouw van dit schip en ook de nog in aanbouw zijnde De Zeven Provinciën op de werf is als een werkers evaringsproject opgezet en wordt geheel op ambachtelijke wijze uitgevoerd.
Al de beelden uit hout gesneden, smeedwerk en tuigage worden in werkplaatsen op de werf gemaakt. De Batavia is in Lelystad gebouwd wat ook nu de thuishaven is en werd op 7 april 1995 door Koningin Beatrix gedoopt.
Op de kade staan enige replica van het scheepsgeschut. Op de werf is men nu bezig met de bouw van het 17e eeuwse Nederlandse oorlogschip De Zeven Provinciën.
(Indeling van de Batavia.)
Een bezoek aan de werf is zeker de moeite waard. Nadere informatie is te vinden op www.bataviawerf.nl
maandag 21 september 2009
HET SCHEEPJE IN DE FLES.
HET SCHEEPJE
IN DE FLES.
Een scheepje in een fles zag ik voor het eerst bij mijn overgrootvader die er enkele op de schouw had staan. Hij had deze gebouwd op zijn lange zeereizen als tijdverdrijf.
Als kind vroeg ik hem natuurlijk hoe zo'n scheepje in de fles kwam en als antwoord kreeg ik te horen dat dat zwaar werk was.
Eerst moest de fles leeg gedronken worden, dan de geest er uit gehaald en uiteindelijk moest het scheepje er ingebouwd worden. Dat met die geest leek mij het zwaarste werk. Steeds als ik dan bij hem kwam kreeg ik te horen dat zou hij overlijden ik de flessen met de scheepjes zou krijgen. Helaas toen het zo ver was waren ze verdwenen.
Vooral vroeger toen er nog geen radio, televisie met video afspeelapparatuur en computers aan boord van de schepen waren als tijdverdrijf was knutselen een van de meest voorkomende manieren om de vrije tijd door te komen. Zo ook het bouwen van een scheepje in een fles.
Maar ook een kapotte lamp leent zich daar ook goed voor.
DE GEEST EN DE FLES.
De fles die speelt een grote rol al in mijn levens bestaan.Omdat mijn moeder zwakjes was ben ik vroeg aan de fles gegaan.Ik heb vaak gelachen en geweend met die trouwe fles.Hij gaf me vaak ook een dure les.Was de fles dan uiteindelijk leeg om daarna te vergaan.Dan gaf ik met liefde en rust haar een nieuwe inhoud, na het verwijderen van de geest, als bestaan.Met stopverf, hout, verf en touw verbouwde ik je inwendig met veel plezier.Het scheepje kreeg zelfs zeilen van papier.Maar als dan onverwachts de stormwind raast om ons klein bestaan.Als de woste zee met haar klauwen slaat om het schip te doen vergaan.De marconist vergeefs steeds het sein verstuurd S.O.S.Dan gaat mijn laatste brief aan thuis gesloten in een fles.
vrijdag 18 september 2009
OPLOSSSING RAADSELTJE.
OPLOSSING RAADSELTJE!!!
Dit is dan de oplossing van het raadseltje.
Helaas heeft niemand het juiste antwoord gegeven en zelfs mijn vrienden in Amsterdam lieten het afweten met de kennis van hun eigen stad.
WIJN IS .....
woensdag 16 september 2009
DE GOUDEN KOETS.
DE GOUDEN KOETS.
Prinsjesdag is weer achter de rug en in de kamer gaan ze te keer over de Troonrede en hoe het verder moet met ons land. De een weet het nog beter dan de ander. Afwachten moeten we maar.
DE GOUDEN KOETS.
De Gouden Koets dateert uit 1898 en werd in dat jaar aan Koningin Wilhelmina aangeboden namens de Amsterdamse bevolking bij haar troonsbestijging. Koningin Wilhelmina nam de koets pas in 1901 in gebruik bij haar huwelijk met prins Hendrik.
Sinds 1903 heeft ieder staatshoofd één maal per jaar de koets gebruikt op Prinsjesdag.
De koets werd ontworpen en gebouwd door de broers Spijker (niet te verwarren met de huidige autofabrikant Spyker). De koets is gebouwd van Javaans teakhout in de Hollandse renaissancestijl en is voorzien van fraai allegorisch lofwerk. Het hout van de koets is gedeeltelijk verguld met bladgoud en gedeeltelijk beschilderd.
De koets is een 'berline' op acht veren en wordt getrokken door een span van acht paarden.
De vier wielen symboliseren zonnen. Op de kroonlijst zijn de wapens van de toenmalige elf Nederlandse provincies afgebeeld en het wapen van de stad Amsterdam, de schenker van de koets. Aan weerszijden van de statie bok, die bekleed is met rood laken, is het nationale Rijkswapen afgebeeld. Het totale gewicht van de koets is ongeveer 5,5 ton.
De koets werd incidenteel ook gebruikt tijdens het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard in 1937, het huwelijk van prinses Beatrix en prins Claus in 1966 en bij de doop van kroonprins Willem-Alexander in 1967.
Alleen als het staatshoofd de koets gebruikt mag deze getrokken worden door acht paarden.
Bij alle overige aangelegenheden door zes paarden.
dinsdag 15 september 2009
PRINSJESDAG.
zondag 13 september 2009
RAADSELTJE.
RAADSELTJE.
Dagelijks passeren duizenden mensen deze straatnaam aanduiding. Of ze het zien weet ik niet.Nu mijn vraag:
1; In welke stad hangt dit schildje aan de muur van een huis.2; Wat is de Nederlandse naam voor deze straat.
Weet je het stuur dan een mail aan: zienenweten@gmail.com Veel succes toegewenst.
ZEEGRAS TEELT.
ZEEGRAS TEELT LEMBONGAN EILAND. INDONESIË.
ZEEGRAS.
Zeegras is te vinden in net zoveel soorten als gewoon gras,Het groeit vooral op ondiepe plaatsen in zee zoals hier in het Wester Schelde gebied en de Waddenzee.
We kennen uit deze gebieden het groot- en klein zeegras.
Zeegras is hier nu een beschermde plant op grond van de Flora- en Faunawet.
In tropische wateren is het een belangrijke voedsel bron voor de in zee levende reptielen, zoals de schildpaden.
Zeegras werd vroeger gedroogd en gebruikt voor het opvullen van matrassen en kussens.
ZEEGRASTEELT LEMBONGAN EILAND.
Lembongan eiland ligt tussen Bali en Lombok. In de ondiepe baaien aan de kust van Lembongan eiland wordt door de lokale bevolking zeegras geteeld. Dit product wordt vooral gebruikt in de cosmetica industrie voor het maken van gezichtsmaskercrème. Vers wordt het vooral gegeten door de Japanners in de visrestaurants en die het als een delicatesse beschouwen.
Het zeegras wordt gekweekt op een soort draadrasterwerk wat op de ondiepe zeebodem wordt verankert. Jonge plant scheuten worden hieraan bevestigd zodat ze kunnen groeien.
Bij laag water komen deze kweekbedden gedeeltelijk droog te liggen en wordt het volgroeide gras geoogst. Daar het verslepen van een mand vol met zeegras een zwaar werk is laten de mensen ze drijven op een opgeblazen binnenband van een vrachtauto.
De gehele gemeenschap is dan gezamenlijk aan het werk. Het zeegras voor de consumptie wordt goed schoon gewassen in het heldere zeewater en met spoed naar Bali vervoerd per boot om vandaar naar Japan gevlogen te worden. Het zeegras voor de cosmetische industrie wordt in de zon gedroogd om later in balen verscheept te worden naar de plaatsen waar deze industrie is gevestigd.
Ondanks dat een portie vers zeegras niet goedkoop zal zijn in het visrestaurant en een potje crème ook aardig aan de prijs zal zijn, is de verdienste voor de lokale bevolking maar karig daarbij vergeleken.